Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 22

Έχω μπερδευτεί λίγο. Δεν ξέρω τι ακριβώς είμαι με τον Άρη πλέον.. είμαστε φίλοι συμμαθητές, απλά γνωστοί; Τι; Δεν μπορώ να καταλάβω. Στο σχολείο δεν μιλάμε καθόλου μετά στο σπίτι είμαστε σαν φιλαράκια και όταν τον βλέπω τυχαία στον δρόμο ένα τυπικό γεια και τίποτα άλλο. Δεν ξέρω τι γίνεται. Έχω μπερδευτεί.
"Λίζα μ ακούς;" Μου λέει ο Άρης και με βγάζει από τις σκέψεις μου.
"Τι έγινε;" Τον ρωτάω.
"Είσαι εδώ;" Με ρωτάει.
"Εεε ναι.. εδώ είμαι" του απαντάω.
"Τι είπα τώρα;" Με ρωτάει.
"Τι είπες;" Τον ρωτάω εγώ.
"Οκ... Λέγε.. τι έχεις;"μου λέει.
"Τίποτα..απλά αφαιρέθηκα" του λέω.
"Ξέρεις ότι μπορείς να μου μιλάς... Νοιάζομαι για εσένα..."μου λέει.
"Σκεφτόμουν....." Αποφασίζω να του πω.
"Τι;"με ρωτάει.
"Εμάς" του απαντάω.
"Εμάς;"με ρωτάει.
"Πώς γίναμε έτσι ρεε Άρη;" Τον ρωτάω.
"Πώς γίναμε;" Ρωταει εκείνος.
"Σε βλέπω και δεν μπορώ να καταλάβω τι μου είσαι.... Φίλος... συμμαθητής... Γνωστός" του απαντάω.
"Και αυτό είναι κακό;"με ρωτάει.
"Ναι... κακό είναι... Γιατί σ αγάπησα... Και ακόμα σ αγαπάω.... Μετά από αυτό που έγινε με τον Άγγελο βρήκα το θάρρος να εμπιστευτώ κάποιον και με προδωσες και εσύ" του απαντάω.
"Μπορούμε να μην την κάνουμε αυτή την συζήτηση" μου λέει.
"Όχι..... Δεν νομίζεις ότι είναι καιρός να μιλήσουμε για αυτό... Τόσο καιρό προσπαθώ να καταλάβω γιατί; Γιατί με άφησες έτσι; Προσπαθώ να καταλάβω αν έκανα κάτι αλλά δεν μπορώ να καταλήξω πουθενά... Τουλάχιστον εξήγησε μου... Μου το χρωστάς" του λέω.
"Εγώ έφταιγα εντάξει.. εσύ δεν έκανες τίποτα" μου λέει.
"Τότε γιατί μου συμπεριφέρεσαι έτσι ρεε γαμώτο;" Τον ρωτάω και τώρα έβαλα τα κλάματα.
"Λίζα...μην το κάνεις αυτό... Μην κλαίς" μου λέει.
" Και τι θέλεις να κάνω; Να γελάω;" Τον ρωτάω.
" Θα το προτιμούσα" μου απαντάει.
"Εεε λοιπόν δεν μπορώ να γελάσω και ξέρεις γιατί; Απο εκεί που νόμιζα ότι όλα είναι καλά έγινε κάτι και τα έχασα όλα... Καταστράφηκαν όλα" του λέω.
"Τι θέλεις να κάνω; Πες μου τι θέλεις;" Με ρωτάει.
"Προς το παρόν μια αγκαλιά... Αυτό θέλω ...μια αγκαλιά... " Του λέω και εκείνος χωρίς καν να το σκεφτεί με τραβάει στην αγκαλιά του.
"Καλύτερα τώρα;" Με ρωτάει.
"Έτσι νομίζω" του απανταω.
"Σ αγαπάω"μου λέει μετά από λίγο.
"Τότε γιατί δεν είμαστε όπως πρίν;" Τρομαξες ρωτάω.
"Δεν κάνω για εσένα Λίζα... Αξίζεις κάτι καλύτερο" μου απαντάει.
"Και αν εσύ είσαι το καλύτερο για εμένα;" Τον ρωτάω.
"Δεν είμαι... Ούτε μια εβδομάδα δεν ήμασταν μαζί και εγώ τι έκανα; Σε στεναχώρησα" μου απαντάει.
"Δεν προσπάθησες όμως... Σου ζήτησα την αλήθεια τίποτα άλλο...και εσύ έφυγες" του λέω.
"Δεν θέλω να το συζητήσω σε παρακαλώ"μου λέει
"Έτσι με σταναχωρεις περισσότερο... Να το ξέρεις" του λέω.
"Ρεεε Λιζάκι μου... Άστο αυτό το θέμα τώρα σε παρακαλώ πολύ"μου λέει.
"Θα μου εξηγήσεις μια μέρα... Δεν θα το αποφύγεις για πάντα" του λέω και σταματάω την συζήτηση.

Μεριά Άρη

Μια μέρα θα της εξηγήσω... Απλά δεν μπορώ τώρα. Πόσο ερωτευμένος είμαι μαζί της. Όταν είδα ότι ήταν κάποιος άλλος μαζί της τρελάθηκα.. δεν αντέχω ούτε και στην ιδέα να ξέρω ότι την έχει κάποιος άλλος..αλλά εγώ.... Εγώ δεν είμαι για αυτή. Εγώ θα την κάνω δυστυχισμένη. Δεν ξέρω πως να την κάνω να χαμογελάει. Δεν ξέρω τίποτα. Πρώτη φορά στην ζωή μου ερωτεύτηκα και τα έκανα σκατα. Δεν ξέρω τι να κάνω... Το μόνο που ξέρω είναι ότι την θέλω πολύ.... Την αγαπάω...την λατρεύω... Αλλά δεν θέλω να είμαι μαζί της και να την κάνω να υποφέρει επειδή κάνω λάθη. Εκείνη αξίζει ότι καλύτερο... Εγώ δεν ξέρω αν μπορώ να την κάνω ευτυχισμένη. Είναι τόσο όμορφη όταν κοιμάται. Πόσο θα ήθελα να είμαι εδώ και να την χαζεύω με τις ώρες. Πώς τα έχω κάνει έτσι; Μα γιατί δεν μπορώ να της πω την αλήθεια και να είμαστε όπως πρίν. Αλλά και αυτό να κάνω πάλι κάτι θα βρω και θα την πληγώσω ξανά. Δεν είμαι εγώ για αυτά.

Μεριά Λίζας

Για αρκετή ώρα δεν μιλήσαμε. Με είχε στην αγκαλιά του και δεν έλεγε τίποτα. Είχα κλείσει τα μάτια μου και απολάμβανα την στιγμή. Ξέρω ότι δεν θα ξανά συμβεί και έτσι δεν ήθελα με τίποτα να χαλάσει όλο αυτό. Δεν μ αγαπάει και το ξέρω... Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω μπορεί να με νοιάζεται όπως λέει αλλά δεν να αγαπάει... Νόμιζε ότι μ αγαπούσε αλλά τελικά έκανε λάθος. Ένας ενθουσιασμος ήταν και τίποτα παραπάνω. Εγώ όμως; Εγώ τον αγαπάω.. και δεν ξέρω τι να κάνω για να τον βγάλω επιτέλους από το μυαλό μου.. πρέπει να συνεχίσω την ζωή μου. Πρέπει να τον ξεχάσω όσο δύσκολο και να είναι.. δεν μ αγάπησε και ούτε θα με αγαπήσει ποτέ δεν έχει νόημα να τον αγαπάω και εκείνος να αδιαφορεί. Το νιώθω ότι δεν μ αγαπάει πλέον...αν μ αγαπούσε θα μου εξηγούσε... Θα ήταν μαζί μου ...αυτός όμως δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά.
Πρέπει να το πάρω απόφαση.. δεν θα είμαι ποτέ ξανά μαζί του.. οσο δύσκολο και να είναι θα πρέπει να συνεχίσω την ζωή μου
..να πάω πάρα κάτω. Άλλωστε κάνεις δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη. Θα δυσκολευτω αλλά θα πάω παρακάτω... Το χρωστάω σλρμ εαυτό μου.

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Τι κάνετε;

Σόρρυ που άργησα να ανεβάσω κεφάλαιο αλλά τώρα έχω και μαθήματα φροντιστήρια δευτέρα λυκείου είμαι πλέον έχω περιορισμένο χρόνο... Σας υπόσχομαι όμως ότι θα βρίσκω λίγο χρόνο το βράδυ που θα είμαι ελεύθερη και θα σας Ανεβάζω κάθε μέρα... Και αν όχι κάθε μέρα....μέρα παρά μέρα σίγουρα... Και αυτό είναι υπόσχεση και σας βεβαιώνω ότι κρατάω τις υποσχέσεις μου.

Αυτά για την ώρα... ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο τα λέμε στο επόμενο..

Φιλάκια 💋💋💋💋💋💋