Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 30

Οι τελευταίες μέρες είναι πολύ δύσκολες. Με τον Άρη ακόμα δεν έχουμε συζητήσει σοβαρά για το παιδί. Λέει ότι δεν θέλει να το συζητήσουμε ακόμα. Σήμερα θα έρθει από εδώ αλλά όχι για εμένα για τον αδερφό μου... Δεν ξέρει κανείς τίποτα ακόμα για το παιδί ούτε οι γονείς μου ούτε ο αδερφός μου. Δεν ξέρω ακόμα πως να τους το πω. Ξαφνικά εκεί που καθόμουν στο δωμάτιο και σκεφτόμουν άκουσα την φωνή του Άρη. Πήγα στο σαλόνι και τον είδα να κάθεται με τον αδερφό μου... Ήταν τόσο άνετος... Σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
"Βρε καλώς τον" λέω και γυρίζει και με κοιτάει.
"Γεια σου Λίζα" μου λέει μόνο.
Γεια σου Λίζα;
"Χα... Αυτό ; Πού πήγε το μωρό μου; Το αγάπη μου; Πάει...όταν τα βρήκαμε δύσκολα τα παραταμε όλα;" Τον ρωτάω.
"Δεν θέλω να το συζητήσω" μου απαντάει.
"Όχι... Θα το συζητήσεις... Τώρα αμέσως... Αρκετά το καθυστερησες... Έρχεσαι στο δωμάτιο τώρα" του λέω.
"Λίζα" λέει μόνο.
"Τώρα" ξανά λέω και με ακολουθεί.
"Τι θέλεις;"με ρωτάει.
"Τι θέλω; Ξέρεις πολύ καλά" του απαντάω.
"Δεν μπορώ να κάνω τίποτα Λίζα.... Δεν είμαι ικανός για κάτι τέτοιο..  Δεν θα σταθώ δίπλα σου όπως πρέπει" μου λέει.
"Δεν με νοιάζει αν είσαι ικανός... Με νοιάζει να είσαι δίπλα μου... Να το περάσουμε μαζί όλο αυτό  ..μόνο αυτό θέλω... Νομίζεις ότι για εμένα είναι εύκολο; Νοκζιεις ότι εγώ είμαι έτοιμη και ικανή;" Τον ρωτάω.
"Δεν σου αξίζει όλο αυτό... Πρέπει να το ρίξεις Λίζα... Δεν θα βγει σε καλό όλο αυτό" μου λέει .
"Ακούς τι λες; Είναι μια ζωή Άρη... Μεγαλώνει μέσα μου ... Τρέφεται από εμένα...ζει από εμένα.... Πώς μου λες να το σκοτώσω;... Δεν ξέρεις τι είναι όλο αυτό για εμένα" του λεω.
"Δεν ξέρω και ούτε θέλω να μάθω... Δεν με νοιάζει... Δεν μπορώ ...." Μου λέει και βγαίνει από το δωμάτιο.
"Αυτά που λες να τα θυμάσαι" του φωνάζω αλλά εκείνος είχε είδη φύγει.
Ξαφνικά ένιωσα έναν πόνο στην κοιλιά μου που όσο περνούσαν τα λεπτά γινόταν όλο και πιο δυνατός...
"Άλεξ" φωνάζω αδύναμα αλλά δεν με άκουσε .
"Άλεξ" ξανά φωνάζω..
Κοιτάω τα χέρια μου και είχα αίμα.
Ωχ όχι..όχι όχι...
"Άλεξ"φωνάζω πιο δυνατά.. αλλά και παλι δεν ακούει.
"Άλεξ... γαμώτο" λέω και τότε έρχεται στο δωμάτιο.
"Τι είναι ρεε Λίζα...τι φωνάζεις έτσι;" Με ρωτάει.
"Κάνε κάτι... Πάρε τον γιατρό" του λέω.
"Ρεε Λίζα.. μήπως αδιαθετησες;" Με ρωτάει.
"Αυτό είναι το κακό... Φώναξε τον γιατρό τώρα" του φωνάζω και πάει να πάρει τηλέφωνο.
"Λίζα" λέει ο Άρης.
"Μην με πλησιάζεις" του λέω.
"Τι είναι αυτό Λίζα;" Με ρωτάει.
"Αίμα...δεν έχεις ξανά δεί;" Τον ρωτάω.
"Είναι κακό αυτό;" Με ρωτάει.
"Το βλέπεις για καλό;" Τον ρωτάω.
"Όχι... Αλλά πρέπει να ηρεμήσεις...όλα θα πάνε καλά" μου λέει
"Τίποτα δεν πάει καλά από την μέρα που σε γνώρισα δεν πάει τίποτα καλά" του λέω.
"Πάμε στον γιατρό" λέει και με βοηθάει να πάμε στο αυτοκίνητο... Μετά από δέκα λεπτά μετά ήμασταν στο νοσοκομείο και εγώ είχα μπεί σε δωμάτιο... Μου έκαναν εξετάσεις και μετά αποκοιμήθηκα.. το μόνο που με νοιάζει είναι το παιδί μου. Μόνο αυτό... Ας είναι καλά...και δεν θέλω τίποτα άλλο.
Ξύπνησα μετά από ώρα.. ο Άλεξ και ο Άρης ήταν δίπλα μου...
"Αυτός τι κάνει εδώ; Ξαφνικά τον νοιάζει;" Ρωτάω.
"Γιατί δεν μου το είπες;" Με ρωτάει ο Άλεξ.
"Είναι δικό μου θέμα.... " Του απαντάω.
" Είμαι αδερφός σου Λίζα... έπρεπε να μου το πεις" μου λέει αλλά δεν του είπα κάτι.
"Άλεξ μας αφήνεις λίγο;" Ρωτάει ο Άρης.
"Ναι φυσικά" λέει εκείνος και φεύγει.
"Τι θέλεις;" Τον ρωτάω.
"Να ζητήσω συγγνώμη" μου απαντάει.
"Για πιο πράγμα; ... Κατάλαβα πολύ καλά... Δεν θέλεις να έχεις καμία σχέση που με εμένα ούτε με το μωρό... Τι άλλο θέλεις;" Τον ρωτάω.
"Όχι... Το θέλω το μωρό Λίζα...το θέλω... Τόση ώρα που ήσουν εδώ μέσα κατάλαβα ότι μπορεί και να το έχανα... Δεν λένε ότι όταν χάνεις κάτι τότε καταλαβαίνεις πόση αξία είχε... εγώ δεν θέλω να το χάσω αυτό...θέλω να σταθώ δίπλα σου... Θέλω να το δω να μεγαλώνει.. θέλω τα πάντα... "Μου λέει.
"Άρη.... Δεν θέλω να πεις πράγματα που δεν θα τα κρατήσεις" του λέω.
"Τα εννοώ αυτα που λέω... Θέλω να είμαι μαζί σου... Θα είμαι δίπλα σου όλη μου την ζωή... Και σε εσένα και στο παιδί μας"

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Τι κάνετε;

Τελευταίο κεφάλαιο για σήμερα

Τα λέμε αύριο στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋