Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 24

Τα πράγματα είναι πολύ περίεργα. Δεν μπορώ να καταλάβω τον Άρη. Την μια είναι έτσι την άλλη αλλιώς... Τι πρόβλημα έχει; Δεν θα μπορέσω ποτέ να τον καταλάβω. Σήμερα ήρθε και ο αδερφός μου... επιτέλους...δεν θα είμαι μόνη μου στο σπίτι. Έχω να δω τους γονείς μου μια εβδομάδα και ομολογώ να πω ότι μου έχει λείψει η παρουσία τους στο σπίτι. Έφυγε και ο Άκης. Τώρα θα περιμένω το καλοκαίρι που θα έρθει με την νονά και την Μαρία. Υπομονή... Κάτι μήνες έμειναν ακόμα.
"Τι έκανες τόσο καιρό μόνη σου;"με ρωτάει ο αδερφός μου.
"Βαριόμουνα....ο Παύλος πως είναι;"τον ρωτάω.
"Πάει καλύτερα... Σε λίγες μέρες θα έρθουν και οι γονείς μας... Πρέπει να γυρίσουν στην δουλειά" μου απαντάει.
"Μακάρι να ξυπνήσει σύντομα" του λέω.
"Ήρθε και ο Άγγελος από εκεί" μου λέει.
"Δεν με νοιάζει" του λέω εγώ.
"Μαζί με την Κατερίνα" συνεχίζει.
"Δεν με νοιάζει Άλεξ... Στο είπα και πριν.." του εξηγώ.
"Ρώτησαν για εσένα...Λίζα" μου λέει ο Άλεξ.
"Και;" Τον ρωτάω.
"Η Κατερίνα είπε ότι λυπάται παρά πολύ αλλά δεν την πίστεψα...είναι περίεργη" μου λέει.
"Τι εννοείς;" Τον ρωτάω.
"Εννοώ ότι σε χώρισε επίτηδες από τον Άγγελο... Για να πετύχει κάτι"μου απαντάει.
"Δεν έχει λογική αυτό που λες.. μεγαλώσαμε μαζί"του λέω.
"Ακριβώς... Επειδή μεγαλώσατε μαζί κάτι μπορεί να την ενόχλησε και να θέλει να εκδικηθεί" μου λέει.
"Ελα τώρα ρεεε Άλεξ..αυτό είναι τρελό..." Του λέω.
Δεν είναι τρελο; Ή μήπως δεν είναι; Αλλά.... γιατί να θέλει να με εκδικηθεί η Κατερίνα. Σαν αδερφές ήμασταν... Τι μπορεί να της είχα κάνει.
"Δεν ξέρω. . αλλά ας αλλάξουμε θέμα... Για λες τι γίνεται με τον Άρη" μου λεει.
Όπα όπα... Πού ξέρει ότι....
"Εεε;" Τον ρωτάω.
"Ελα τώρα... Ξέρω ότι κάτι παίχτηκε... Για πες" μου λέει.
"Τίποτα... φίλοι είμαστε"του απανταω.
"Λίζα" μου λέει και με κοιτάει περίεργα.
"Το τελειώσαμε εντάξει...αλλά δεν θέλω να το συζητήσω" του λέω.
"Καλά... αλλά είναι κρίμα... Πιστεύω ότι ταιριάζετε"μου λέει.
"Εκείνος το σταμάτησε... Ποτέ δεν έμαθα το γιατί" του λέω.
"Όπως δεν σας καταλαβαίνουμε εμείς έτσι δεν θα μας καταλάβετε και εσείς" μου λέει και με αγκαλιάζει.
"Αυτό ξανά πες το" του λέω.
"Μην ανησυχείς όμως...όλα θα πάνε καλά" μου λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο.
"Τίποτα δεν πάει καλά... Εγώ τον αγαπάω και αυτός με φτύνει... Μου έλεγε ότι δεν θα με πληγώσει ποτέ και αυτό κάνει... Μου έλεγε ότι μ αγαπάει ενώ δεν ήταν ποτέ αλήθεια.... Τι πάει καλά;" Τον ρωτάω και πριν προλάβει να απαντήσει φεύγω από την αγκαλιά του και πάω στο δωμάτιο μου.
Θέλω να ξεχάσω.. δεν θέλω να τον σκέφτομαι άλλο πια. Με πλήγωσε όπως και ο Άγγελος..Άντρες... Δεν ξέρουν από συναισθήματα. Δεν ξέρουν τι πάει να πει αυτό... Αυτή η λέξη δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του... Άγνωστη λέξη.
Τέλος.. θα αφοσιωθώ στα μαθήματα μου. Σε 4 μήνες δίνω πανελλήνιες... Πρέπει να διαβάσω και να περάσω εκεί που θέλω. Έτσι θα ξεχαστώ κιόλας. Δεν θα ξανά ασχοληθώ μαζί του... Αρκετή σημασία του έδωσα. Σε δύο μήνες έχουμε και την πενταήμερη εκδρομή μας. Τελειώνει και αυτή η χρονιά. Περνάνε γρήγορα τα χρόνια και η ζωή είναι μικρή για αυτό δεν πρέπει να την χαραμιζουμε... Και αυτό θα κάνω...δεν θα χαραμίσω την ζωή μου και δεν θα ασχολούμαι μια ζωή με τον Άρη... Θα πάω παρακάτω... Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.....αυτό δεν λένε. Θα συνεχίσω..θα πάω παρακάτω. Δεν υπάρχει μόνο ο Άρης σε αυτόν τον κόσμο.. είναι δύσκολο στην αρχή. Δεν ξεπερνάς εύκολα αυτόν που ερωτεύεσαι. Έκανα το απωθημένο σου αλλά με λίγη προσπάθεια θα τα καταφέρω... Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι. Αυτά λέω τώρα και δεν ξέρω αν θα τα κάνω κιόλας... Πολλές φορές λέω πράγματα που δεν μπορώ να κάνω. Και αυτό δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω. Ότι και να λέω τον Άρη τον αγαπάω ..δεν θέλω να τον ξεχάσω αλλά δεν μου αφήνει άλλη επιλογή. Μου φέρθηκε απαίσια... Άξιζα τέτοια συμπεριφορά; Τι του έκανα; Του φέρθηκα εγώ έτσι; Δεν τον αγάπησα όσο ήθελε; Του είπα ψέματα; Τι του έκανα και μου το έκανε αυτό; Εεε; Πείτε μου τι; Γιατί όλοι οι άντρες πρέπει να είναι τόσο αναίσθητοι. Όταν τα βρουν δύσκολα τα παρατάνε και συνεχίζουν την ζωή τους.. δεν είναι έτσι όμως.. τις δυσκολίες τις αντιμετωπίζουμε δεν τις προσπερνάμε... Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω μαζί του... Τα έχω δοκιμάσει όλα... Αρνείται να μου εξηγήσει γιατί μου φέρθηκε έτσι... Για αυτό και εγώ θα πάω παρακάτω...όσο δύσκολο και αν είναι...θέλω να με βλέπει να χαμογελάω... Να δει ότι πήγα παρακάτω.. μόνο έτσι θα καταλάβει κάποια πράγματα.. είναι δύσκολο...αλλά δεν υπάρχεις άλλη λύση.

______________________________________________

Χευ

Τι κάνετε;

Σόρρυ που δεν ανέβαζα τόσο καιρό αλλά έκανα πυρετό και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα..

Αυτό είναι το κεφάλαιο... Δεν είναι τόσο ωραίο... Ελπίζω το επόμενο να είναι καλύτερο..

Τα λέμε στο επόμενο..

Φιλάκια 💋💋💋💋💋