Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 31

Κράτησε την υπόσχεση του... Έμεινε μαζί μας... Ήταν πάντα εκεί όταν τον χρειαζόμουν. 8 μήνες μετά γέννησα ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Του έμοιαζε. Είχε τα χρώματα του... Τα μάτια του. Του έμοιαζε πολύ και εκείνος της είχε τεράστια αδυναμία. Μετακομίσαμε σε δικό μας σπίτι εκεί κοντά για να μπορούν και οι γονείς μου όπως και οι γονείς του Άρη για να μας βλέπουν και να μας βοηθούν όσο μπορούν.. Δεν τα ξέρω και εγώ όλα... Το πρώτο μου παιδί είναι... χρειάζομαι λίγη βοήθεια για αρχή. Νομίζω ότι τα καταφέρνω.Με βοηθάει και ο Άρης όσο μπορεί βέβαια. Έχουμε μια πολύ ευτυχισμένη οικογένεια.

17 χρόνια μετά

Πως πέρασαν έτσι τα χρόνια. Σαν χθες την θυμάμαι που ήταν μικρή και έτρεχε μέσα σε αυτό το σπίτι σαν τρελή...και τώρα είναι 17..

Μεριά Ευαγγελίας

" Ευαγγελία....έλα...σε περιμένει η Ζωή" φωνάζει η μαμά μου.
"Έρχομαι"φωνάζω και πάω στο σαλόνι.
"Σόρρυ... Ζωή.. έψαχνα το κινητό μου" της λέω όταν πάω στο σαλόνι.
"Δεν πειράζει" μου λέει εκείνη.
"Μαμά... Το βράδυ έχουμε ένα πάρτυ να πάω;" Την ρωτάω.
"Κάτι για πάρτυ άκουσα" πετάγεται ο μπαμπάς μου...
Όλα τα ακούει.
"Έχουν πάρτυ τα παιδιά το Βράδυ αγάπη μου" του λέει η μαμά .
"Μπράβο τους..καλά να περάσουν"λέει εκείνος.
"Τι σημαίνει αυτό;"τον ρωτάω
"Ότι δεν θα πας" μου απαντάει.
"Ελα τώρα ρεεε μπαμπά...θα πάνε όλα τα παιδιά" του λέω.
"Όταν λες όλα; Εννοείς και αυτός ο πέφτουλας ο συμμαθητής σου;"με ρωτάει.
"Πρώτα από όλα δεν είναι συμμαθητής μου είναι μεγαλύτερος" του λέω.
"Ακόμα χειρότερα" λέει εκείνος.
"Και ο Άγγελος δεν είναι πέφτουλας"του λέω μετά.
"Τότε να σταματήσει να σε πλησιάζει... Αν τον ξανά δω κοντά σου θα του κόψω τα χέρια" μου λέει.
Ο υπερπροστατευτικός μπαμπάς.
"Ο Άγγελος δεν με πλησιάζει μόνο" του λέω για να τον πειράξω λίγο...
Πάντα μου άρεσε να τον πειράζω.
"Τι εννοείς;" Με ρωτάει.
"Εεε κάτι δεν θα εννοώ και εγώ... Όταν σε πλησιάζει πολύ ένα αγόρι σε ακουμπάει κιόλας... Και μπορεί να κάνει και κατι άλλο' του λέω και έχει μένει να με κοιτάζει.
"Λίζα τι λέει η μικρή;" Ρωτάει την μαμά και εκείνη γελάει.
"Δε πειράζει αγάπη μου" του απαντάει εκείνη.
"Δεν είναι αστεία αυτά..." Μου λέει
"Καλά... Να πάω στο πάρτυ;" Τον ρωτάω.
"Όχι είπα"λέει εκείνος.
"Ελα ρεε μπαμπά... Όλοι θα πάνε... Μην γίνεσαι σπαστικός"του λέω.
"Εγώ σπαστικός;" Με ρωτάει.
"Εεε ναι... Δεν με αφήνεις να πάω επειδή θα είναι ο Άγγελος...  Μάθε λοιπόν ότι μου αρέσει... Και πάω η δεν πάω στο πάρτυ θα τον βλέπω κάθε μέρα στο σχολείο και αυτό δεν θα μπορείς να το αλλάξεις" του λέω και με κοιτάζει.
"Πάμε Ζωή" λέω και φεύγω πριν προλάβει να πει κάτι.

Μεριά Λίζας

"Άρη πρέπει να σταματήσεις να την προσέχεις τόσο... Μεγάλωσε πια"του λεω
"Το ξέρω.... Αυτό είναι που με τρομάζει" μου λέει εκείνος.
"Είναι της ηλικίας αυτά... Δεν θα την προστατεύεις πάντα από αυτό.. " του εξηγώ.
"Το ξέρω.. απλα δεν μπορώ να δεχτώ ότι μεγαλώνει" μου λέει
"Ο Άγγελος είναι πολύ καλό παιδί" του λέω.
"Πού το ξέρεις εσύ;" Με Ρωτάει.
"Έχω γνωρίσει την μαμά του... Είναι από εδώ από την γειτονιά... Όταν οι γονείς είναι καλοί τέτοια παιδεία θα έχει και το παιδί τους.. δεν χρειάζεται να ανησυχείς τόσο" του λέω.
"Ίσως έχεις δίκιο" λέει εκείνος.
"Θα την αφήσεις να πάει στο πάρτυ" του λέω
"Αύριο αποκλείεται" μου λέει.
"Άρη... Θα την αφήσεις να πάει στο πάρτυ... Δεν είναι μικρή πλέον...θα θέλει και να βγει και να διασκεδάσει και να φλερτάρει... Και εμείς αυτά κάναμε....μην της λες το αντίθετο.. ξέρει" του λέω.
"Δεν θέλω το παιδί μου να κάνει τέτοια"μου λέει.
"έτσι της δείχνεις ότι δεν της έχεις εμπιστοσύνη... Και αυτό ειναι το χειρότερο για ένα παιδί.. " του εξηγω.
"Εγώ της έχω εμπιστοσύνη...στον άλλον δεν έχω" μου εξηγεί.
"Ξέρεις την κόρη σου... Θα άφηνε ποτέ κάποιον να την πειράξει; Είναι σαν εσένα... Μαγκάκι." Του λέω.
"Το ξέρω..." Λέει εκείνος.
"Όταν έρθει θα της πεις ότι την αφήνεις να πάει στο πάρτυ"του ξανά λέω.
"Καλά...θα την αφήσω"μου πεις και εγώ του δίνω ένα φιλί.
Είναι υπερπροστατευτικός μωρέ..τι να τον κάνω;

Μεριά Ευαγγελίας

Τελικά θα πάω στο πάρτυ. Βασικά είναι η πρώτη φορά που με αφήνει να πάω σε πάρτυ. Σίγουρα έβαλε το χεράκι της η μαμά σε αυτό. Όταν ετοιμάστηκα πήγα στο σαλόνι για να περιμένω την Ζωή...θα έρθει εδώ και θα μας πάει ο μπαμπάς μου.
"Πώ πω πω...τι ομορφιές είναι αυτές αγάπη μου;" Με ρωτάει η μαμά.
"Καλή εεεε;" Την ρωτάω.
"Άμα σε δεί ο μπαμπάς σου" μου λέει.
"Τι να δει ο μπαμπάς;"ρωτάει
"Κοίτα ομορφιές"του λέει η μαμά.
"Αυτή είναι εδώ είναι η κόρη μου;" Ρωτάει.
"Ναι...πως την βλέπεις;"τον ρωτώ.
"Κούκλα.. όπως πάντα"μου λέει.
"Σ αγαπάω"τους λέω.
"Και εμείς σ αγαπάμε μωρό μου"μου λέει η μαμά.
"Και άλλη φορά να πεις στον Άγγελο ότι άμα θέλει να σε δεί να έρθει από εδώ...μην σε βλέπει κρυφά στο πάρκο" λέει ο μπαμπάς.
"Με παρακολουθείς;"τον ρωτάω
"Περάσαμε τυχαία" μου απαντάει η μαμά.
"Θα το πω να έρθει την δευτέρα να με πάρει να πάμε μαζί σχολείο" του λέω και εκείνος γελάει.
Τους αγαπώ... Μπορεί να είναι παρανοϊκοί αλλά είναι η οικογένεια μου και τους αγαπάω όσο τίποτα στον κόσμο.

----------------------------------------------------------------------
Χευ

Τι κάνετε;

Τελείωσε και αυτή η ιστορία ελπίζω να σας άρεσε..

Κάποια στιγμή θα ξεκινήσω και καινούρια ιστορία.

Μέχρι τότε φιλάκια 💋💋💋💋