Δεν Σου Αξίζω

Κεφάλαιο 9

Και ναι... Σήμερα επιτέλους βγάζω αυτόν τον καταραμένο... γύψο.. νιώθω το πόδι μου ξανά ελεύθερο... Δεν πήγα σχολείο σήμερα... Νταξει μια μέρα έχασα... Θα πάρω τα μαθήματα μετά από την Άννα. Περπατάω κανονικά πλέον αν και με ζοριζει λίγο το πόδι μου αλλά θα περάσει γρήγορα.. έβαλα επιτέλους παπούτσι.. Μου φαίνεται περίεργο μετά από τόσο καιρό.
"Περίμενε λίγο" μου λέει ο μπαμπάς πριν μπούμε στο σπίτι.
"Έγινε κάτι;" Τον ρωτάω.
"Όχι..... Βασικά... Θα δεις" μου λέει.
"Μπαμπά... Με τρομάζεις" του λέω.
"Όχι μην φοβάσαι... Είναι καλό"μου λέει και ανοίγει την πόρτα του σπιτιού.
"Λοιπόν... Τι είναι αυτό το καλό που έγινε;" Τον ρωτάω όταν μπαίνουμε στο σπίτι και τότε πετάγονται από την κουζίνα ο Άγγελος η Κατερίνα και η Βασιλική.
"Πλάκα κάνετε;; Ποτέ ήρθατε;" Τους ρωτάω και τους σφίγγω στην αγκαλιά μου.
"Ήταν έκπληξη" μου λέει η Κατερίνα.
"Το πόδι πως είναι;" Με ρωτάει η Βασιλική.
"Καλά... Μόλις έβγαλα τον γύψο" της απανταω.
"Άντε μην καθόμαστε εδώ....πάμε να τα πούμε" μου λέει η Κατερίνα και πάμε στο δωμάτιο μου.
"Μωρό μου" μου λέει ο Άγγελος όταν πάμε στο δωμάτιο και με αγκαλιάζει.
"Ελα ερωτευμένα... Ηρεμηστε" λέει η Κατερίνα.
"Έχω να δω το κορίτσι 3 εβδομάδες... Δεν θα είμαι καθόλου ήρεμος" λέει ο εκείνος.
"Καλά Χαλάρωσε λίγο εσύ" του λέει η Κατερίνα.
"Ακόμα μαλώνετε εσείς οι δυο;" Τους ρωτάω.
"Αλλάζουν οι άνθρωποι" πετάγεται και λέει η Βάσω.
"Δεν αλλάζουν" λέμε και οι δυο μαζί και γελάμε.
"Πείτε μου τα νέα σας... Τι κάνετε εκεί χωρίς εμένα;" Τους ρωτάω.
"Αυτά που κάναμε και με εσένα... Μόνο που δεν είναι το ίδιο τώρα που λείπεις" μου λέει ο Άγγελος.
" Ο Σάκης γιατί δεν ήρθε;" Τους ρωτάω.
"Δεν μπόρεσε... Αλλά ήθελε πάρα πολύ" μου απαντάει η Βάσω.
"Να του δώσετε μια αγκαλιά από εμένα όταν πάτε πίσω και να του πείτε ότι μου λείπει" του λέω.
"Θα το κάνω εγώ για εσένα" λέει η Βάσω μιας και είναι η κοπέλα του Σάκη.. του άλλου παιδιού της παρέας μας.
"Εσύ Κατερίνα... Έγινε κάτι με κανέναν η ακόμα Περιμένεις τον πρίγκιπα;" Την ρωτάω.
"Έγινε πως δεν έγινε" μου απαντάει και βλέπω τον Άγγελο που την κοιτάζει αλλά δεν έδωσα σημασία.
"Αλήθεια;; Για λέγε" της λέω
"Δεν είναι ώρα τώρα... Είναι και ο Άγγελος εδώ... Θα τα πούμε άλλη στιγμή" μου λέει.
"Καλά όπως θες... Αλλά μην σε πιάνουν οι ντροπες σου... άλλες φορές έλεγες τα πάντα μπροστά στον Άγγελο" της λέω.
"Τώρα είναι κάτι διαφορετικό"μου λέει και τότε ακούω την πόρτα να χτυπάει.
"Παρακαλώ" λέω και καθώς ανοίγει η πόρτα βλέπω τον Άρη.
"Άρη... Τι κάνεις εδώ;" Τον ρωταω.
"Ήρθα να σου φέρω αυτό" μου λέει και αφού σηκωνομαι και πάω δίπλα του μου δίνει ένα χαρτί.
"Τι είναι αυτό;" Τον ρωτάω.
" Ότι κάναμε σήμερα" μου απαντάει.
"Εσύ τα σημειωσες;" Τον ρωτάω.
"Όχι..  η Άννα... Απλά στο έφερα εγώ για να μην έρθει μέχρι εδώ εκείνη" μου απαντάει.
"Είπα και εγώ" του λέω.
"Να λείπουν τα σχόλια" λέει απότομα.
"Καλά ντε μια κουβέντα είπα...γιατί το χαλάς πάλι;" Του λέω με παράπονο." Ευχαριστώ πάντως"του λέω.
"Παρακαλώ" μου λέει εκείνος .
"Ααα να σε συστήσω... Παιδιά ο Άρης .. συμμαθητής μου ... Άρη... Οι παρέα μου από Θεσσαλονίκη... Ο Άγγελος η Βάσω και η Κατερίνα" τους συστήνω.
"Χαρήκαμε" λένε τα κορίτσια αλλά ο Άρης δεν μίλησε.
"Εγώ πάω τα λέμε" μου λέει ο Άρης.
"Αύριο"του λέω και εκείνος χαμογελάει.
"Ρεε φιλενάδα ποιος ήταν αυτός ο κούκλος ;" Με ρωτάει η Κατερίνα.
" Τον λένε Άρη.... Αύριο γίνεται 18 και είναι στο τμήμα μου" της απαντάω
"Και γιατί δεν έχεις πει κάτι για αυτόν ποτέ;" Με Ρωτάει.
"Γιατί δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις" της απαντάω.
"Δεν φάνηκε έτσι" σχολιάζει.
" Ελα ...για αυτόν θα μιλάμε τώρα... άντε" λέει ο Άγγελος.
"Μπα... Ζήλεψε κιόλας" λέει η Κατερίνα.
Πολύ απότομα του μιλάει η Κατερίνα. Λέτε να έχει γίνει κάτι;  Πρώτη φορά τους βλέπω έτσι.
"Λοιπόν .. τι θα κάνουμε σήμερα;" Ρωτάει ο Άγγελος.
"Τίποτα... σπίτι μάγκες... είμαι πτώμα" λέει η Βάσω.
"Δίκιο..έχει... Είμαστε από το ταξίδι" λέει η Κατερίνα.
"Ξενερωτες" του λέει ο Άγγελος.
"Ελα ρεε μωρό μου... Αφού είναι κουρασμένες αστες" του λεω και εκείνος με φιλάει.
"Ναι ρεε κορίτσια... Δεν μας αφήνετε λίγο μόνους λέω εγώ" τους λέει ο Άγγελος.
"Εμείς ήρθαμε να δούμε την φίλη μας... Δεν θα μας διώξεις εσύ" λέει η Βάσω.
"Καλά ντε...μια κουβέντα είπα" λέει εκείνος.
"Λοιπόν...δεν ξέρω τι θα κάνετε...εγώ πάω να ξαπλώσω καμία ώρα γιατί είμαι πτώμα... Βάσω θα έρθεις;" Λέει η Κατερίνα.
"Άντε Βάσω... πήγαινε" της λέει ο Άγγελος.
"Καλά... Αλλά μην περιμένεις να κοιμηθείς εδώ το βράδυ...στον Άλεξ θα πας" του λέει η Βάσω και πάμε στο δωμάτιο του αδερφού μου να ξαπλώσουν μιας και ο αδερφός μου λείπει.
"Και τώρα οι δυο μας" λέει ο Άγγελος και εγω γελάω αλλά εκείνος με φιλάει.
Φαντάζομαι τι έχει στο μυαλό του αυτή τη στιγμή αλλά δεν ξέρω αν θέλω...
Ο Άγγελος καθώς με φιλούσε σήκωνε όλο και πιο πάνω την μπλούζα μου..
"Άγγελε" του λέω και τον σταματάω.
"Σου είπα...δεν θα είμαι φρόνιμος" μου λέει.
"Ναι πρέπει να είσαι όμως... γιατί είναι και άλλοι εδώ...δεν είμαστε μόνοι μας"του λέω.
"Μόνο αυτό; Η δεν θες;" Με ρωτάει.
"Και τα δύο...αλλά κυρίως το πρώτο" του απανταω.
"Οκ" μου λέει και απλά συνεχίζει να με φιλάει.
Με όρεξη έχει έρθει αλλά θα του την κόψω
. Δεν γίνεται να κάνει τέτοια πράγματα ενώ είναι και οι γονείς μου εδώ...

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά...και να σας αρέσει το κεφάλαιο.

Το λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋💋