Κεφάλαιο 14

5.5K 343 48
                                    

Την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο με τον Άρη. Είπε ότι θα έρχεται κάθε μέρα να με παίρνει να πηγαίνουμε μαζί στο σχολείο.. με τα πόδια όμως για να έχουμε περισσότερο χρόνο οι δυο μας... Κάθε μέρα με εκπλήσσει όλο και περισσότερο αυτό το παιδί. Είναι γλυκό αυτό που κάνει όμως. Ούτε ο Άγγελος δεν μου φερόταν έτσι. Δεν μπορώ να πω ότι δεν με πόνεσε αυτό που έκανε. Πιο πολύ δεν το περίμενα από την Κατερίνα. Έχω μάθει όμως στην ζωή μου ότι όταν βρίσκω εμπόδια να τα προσπερναω και να μην με κάνεις κανένας να κλαίω. Έτσι το ξεπερνάω όλο αυτό και συνεχίζω την ζωή μου.. τώρα δεν ξέρω αν θα την συνεχίσω μόνη μου ή με κάποιον δίπλα μου. Ο Άρης ακόμα περιμένει μια απάντηση από εμένα. Θέλει να ξέρει αν θα έχει μια ευκαιρία μαζί μου η όχι και εγώ πρέπει να αποφασίσω αν αξίζει να του την δώσω η όχι. Νομίζω πως την αξίζει αλλά τον ξέρω τόσο λίγο και δεν μπορώ να ξέρω ακόμα.
"Γιατί με κοιτάς;" Τον ρωτάω κάποια στιγμή.
"Είσαι πανέμορφη" μου απαντάει.
"Ναι καλά.. υπάρχουν και καλύτερες" του λέω.
"Για εμένα δεν υπάρχει καλύτερη" μου λέει.
"Κάτι τέτοια λες και μετά εγώ απορώ αν είναι αλήθεια ή ψέματα" του λέω..
"Εσύ τι πιστεύεις;" Με ρωτάει.
"Δεν ξέρω.. από την μία θέλω να τα πιστέψω αλλά από την άλλη δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν" του απαντάω.
"Έχεις δίκιο... Αλλά να ξέρεις ένα πράγμα... Η καρδιά μου... Είναι δική σου... Σου ανήκει... Εσύ αυτό μπορείς να το εκμεταλλευτείς οπότε θέλεις" μου λέει.
"Αχ ρεε Άρη... Πώς μπορείς να λες τόσο μεγάλα λόγια;" Τον ρωτάω.
"Δεν τα έχω πει ποτέ ξανά στην ζωή μου. Είσαι η μόνη κοπέλα που τα ακούει... Κάτι σημαίνει αυτό" μου λέει και τον αγκαλιάζω.
"Θέλω χρόνο... Μόνο αυτό" του λέω.
"Έχεις όσο χρόνο θέλεις... Δεν σου ζητάω κάτι" μου λέει.
Έχουμε φτάσει στο σχολείο. Εκείνος πήγε πάνω να αφήσει την τσάντα του και εγω πήγα να βρω τον Δημήτρη. Τον είδα να κάθεται σε ένα παγκάκι μαζί με ένα παιδί από το άλλο τμήμα.
"Καλημέρα" λέω όταν πλησιάζω" Δημήτρη να σου πω λίγο" του λέω.
"Ακούω" μου λέει εκείνος.
"Παναγιώτη αν γίνεται μας αφήνεις λίγο;" Τον ρωτάω.
" Η επιθυμία σου διαταγή" λέει και φεύγει.
"Έγινε κάτι;" Με ρωτάει ο Δημήτρης.
"Ναι... Και θέλω την βοήθεια σου...μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις" του απανταω.
"Λέγε" μου λέει.
"Ξέρεις πως νιώθει ο Άρης για εμένα σωστά; Σου έχει πει" του λέω.
"Στα είπε ο μάγκας... Τόσο καιρό τον παρακαλάω να σου μιλήσει" μου λέει.
"Ναι άκου να σου πω τώρα.." του λέω.
"Έλα πες μου" μου λέει εκείνος.
"Το θέμα είναι... Ότι μου ζήτησε μια ευκαιρία για να αποδείξει ότι όλα αυτά που λέει ισχύουν... Αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ... Δεν ξέρω..από την μια θέλω αλλά από την άλλη έχω αμφιβολίες" του εξηγώ.
"Ένα θα σου πω... Την μέρα που ήρθε σπίτι σου και είδε τον Άγγελο ήταν σε μαύρα χάλια... Νόμιζε ότι δεν έχει καμία ελπίδα. Μην του το χαλάσεις.. πρώτη φορά τον βλέπω έτσι..  αυτό για τον Άρη είναι σπάνιο ... Και βασικά δεν το έχει ξανά κάνει ποτέ" μου λέει.
"Τώρα εσένα να σε πιστέψω η καλύπτεις τον φίλο σου;" Τον ρωτάω.
"Σε συμπαθώ... Και δεν θα σου έλεγα ψέματα" μου απαντάει.
"Δεν ξέρω ρεε Δημήτρη" του λέω.
"Σ αρέσει;" Με ρωτάει.
"Εεε;" Του λέω εγώ.
"Μεταξύ μας μιλάμε τώρα.. σ αρέσει ναι ή όχι;" Με ρωτάει ξανά.
"Ναι" του απανταω.
"Ωραία.. τότε δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο... Στην ζωή αν δεν ρισκάρεις και κάποια πράγματα δεν θα μάθεις.. αν δεν δοκιμάσεις την σχέση σου με τον Άρη δεν θα μάθεις ποτέ αν θα είναι σωστή η όχι... Αν ο άλλος θέλει το κακό σου δεν θα το δείξει στην αρχή... Θα το δείξει μετά από χρόνια.. ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τον άνθρωπο.. τον Άρη τον ξέρω από μικρό παιδί.. έχω μεγαλώσει μαζί του και έχω μοιραστεί τα πάντα μαζί του... Και σου εγγυωμαι ότι αυτό που κάνει τώρα μαζί σου δεν το έχει ξανά κάνει ποτέ... Αυτό νομίζω σου λέει πολλά" μου εξηγεί.
"Μου λέει.. ολα αυτά που μου λέει μου λένε κάτι.. και κανείς δεν μου έχει ξανά πει τέτοια πράγματα...αλλά φοβάμαι..  φοβάμαι ότι θα τον ερωτευτώ όπως είχα ερωτευτεί τον Άγγελο και μετά θα γίνει η στραβή" του εξηγώ εγώ.
"Υπάρχει μια διαφορά όμως Λίζα.. ο Άρης δεν είναι Άγγελος.. είναι δύο τελειώς διαφορετικοί άνθρωποι" μου λέει.
"Ναι όμως είναι και αγόρια... Ποτέ δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε από εσάς" του λέω εγώ.
"Εγώ ότι είχα να πω το είπα.. τώρα εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις...αν και νομίζω ότι δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να του δώσεις την ευκαιρία που ζητάει" μου λέει και φεύγει.
Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω εε; Χρειάζεται;  Εσείς τι λέτε; Να του την δώσω αυτή την ευκαιρία ή όχι; Αλλά ο Δημήτρης έχει και ένα δικιο... Αν δεν ρισκάρεις δεν θα καταλάβεις πότε. Αν δεν τολμήσεις δεν θα κερδίσεις.. Αν τελικά ο Άρης τα εννοεί όλα αυτά εγώ αν δεν δοκιμάσω να είμαι μαζί του δεν θα μάθω ποτέ την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; Τι να κάνω; Να του την δώσω αυτή την ευκαιρία;

----------------------------------------------------------------------

Χευ

Τι κάνετε;

Να και αυτό το κεφάλαιο.

Ελπίζω να σας άρεσε.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια 💋💋💋

Δεν Σου ΑξίζωWhere stories live. Discover now