Chodziła w koło po salonie swojego nowego domu. Miesiąc temu ukończyła naukę w Hogwarcie, a tym samym jej związek z Severusem Snape'm poszedł w niepamięć. Oboje uznali, że ich związek nie ma prawa bytu. Hermiona nie zgadzała się z tym jednak nie zrobiła nic by zatrzymać przy sobie swoją miłość życia. Na własne życzenie pozbawiła się szczęścia.
Mogła chociaż zawalczyć, zrobić coś, cokolwiek. Poddała się. Nie chciała mu się za bardzo narzucać.
Poprawiła swoje krótkie spodenki i udała się do kuchni. Już sięgała po banana leżącego w koszyczku kiedy usłyszała pukanie do drzwi. Z westchnieniem udała się je otworzyć. Jej oczy zrobiły się większe kiedy zobaczyła Severusa.
- Mogę wejść?
- Czego chcesz? - spytała. - Chyba już wszystko sobie wyjaśniliśmy.
- Ja... wiem, że zawiodłem cię. Na prawdę zdaję sobie z tego sprawę...
Szatynka patrzyła na niego znacząco.
- Cholera, Granger! - warknął. - Kocham Cię, kocham jak wariat. Nie karz mi więcej tego powtarzać.
- Jesteś draniem, Snape. Cholernym draniem który nie wie czego chce.
- Chce Ciebie, Granger. - zmiażdżył jej pełne usta w namiętnym pocałunku. Teraz liczyli się tylko oni.
