ဇာတ်လမ်း - ၄

79K 6.7K 342
                                    

Zawgyi

ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ျပီဆုိေတာ့လည္း
အတန္းထဲကလူေတြတစ္ေယာက္မွမရွိၾကေတာ့

ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ကုိလက္နွစ္ဖက္တင္ကာ
ေက်ာပုိးအိတ္ထဲက Milo ဘူးအေသးေလးကုိ
ထုတ္ျပီးေသာက္ဖုိ႕ျပင္လုိက္သည္​။

ေတာ္ေသးတာ​ေပါ့ Season ကေန မနက္က၀င္၀ယ္လာတဲ့ မုန္႕လည္းပါလာေသးလုိ႕နုိ႕မုိ႕အျပင္ထြက္ေနရဦးမယ္
မထြက္ခ်င္ပါဘူးဆုိ ....

အရင္ေန႕ေတြတုန္းကေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိ အျပင္ထြက္စားလုိ႕ရသည္​ေလ ....
တခါတေလေက်ာင္းကုိျပန္မလာေတာ့ဘဲအိမ္ျပန္သြားတဲ့အခါလည္းျပန္ေပါ့ ....
အခုကေတာ့ ေက်ာင္းစာသင္တာမဟုတ္ဘဲအမ်ားနဲ႕လုပ္ရတာမုိ႕  အခ်ိန္ျပည့္ရွိေနရမယ့္သေဘာမွာရွိသည္။

မနက္ကရန္ပြဲေၾကာင့္လူကသိပ္လည္းမလႈပ္ခ်င္တာနဲ႕ရွိတဲ့မုန္႕ပဲစားလုိက္တာ ရန္ျဖစ္ထားလုိ႕လားမသိဗုိက္ကအေတာ္ေလးဆာသား

ကြ်န္ေတာ္​ေန႔ခင္​းစာမင္းမစားတာၾကာေပါ့။ အိမ္ထမင္း၊အိမ္ဟင္းဆုိတာေ၀းလုိ႕
အိမ္ျပန္သြားရင္ေတာင္ ကိုယ့္ဗုိက္ကုိယ္ျဖည့္သြားရတဲ့အေျခအေန ..။
အေဒၚၾကီးတစ္ေယာက္ရွိေပမယ့္ သူခ်က္တာကလည္းဘယ္လုိမွအဆင္မေျပ ..။

ေက်ာင္းတက္စဥ္ေတာက္ေလ်ွာက္ကုိလည္းေသာ္ကအိမ္ကထည့္လာတဲ့
ထမင္းခ်ိဳင့္ကုိပဲစားတာ။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အန္တီခ်က္တာေပါ့ ..။ ေနာက္ပုိင္းေသာ္ကခ်က္တတ္လာေတာ့သူခ်က္ေပမယ့္အခုသူမရွိေတာ့ ထမင္းမစားျဖစ္တာၾကာလွေပါ့ဗ်ာ။

ေက်ာင္းကန္တင္းန္မွာလေပးနဲ႕စားလုိ႕ရေပမယ့္
သူမ်ားခ်က္တာကုိမၾကိဳက္တတ္လုိ႕မစားျဖစ္ ..။

ေခါက္ဆြဲေၾကာ္လုိ၊ထမင္းေၾကာ္လုိမ်ိဳးစားလုိ႕ရေပမယ့္လည္း
လူမ်ားတာနဲ႕ပဲသြားမစားခ်င္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ေက်ာင္းမွာလေပးစားရင္စား
မစားရင္ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္လာၾကသူမ်ားတာမို႕ဘာပဲေျပာေျပာ                                   ကြ်န္ေတာ့စိတ္ထဲသိမ္ငယ္သလုိပင္။

မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်Where stories live. Discover now