Zawgyi
ေန႕ခင္းထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ထမင္းခ်ိဳင့္ဖြင့္ရင္း
ဟင္းေတြကုိစူးစမ္းလုိက္သည္။ ကုိဘုန္းတို႕အိမ္က
တကယ္ကုိဟင္းခ်က္ေကာင္းသည္ပဲ။ အိမ္ထမင္းဟင္းကုိၾကိဳက္သည္ကေတာ့ကြ်န္ေတာ္တုိ႕နွစ္ေယာက္တူညီသား....။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕နွစ္ေယာက္မွာတူညီသလုိလုိနွင့္
မတူညီတာေတြကမ်ားေလသည္။
ဥပမာ ကုိဘုန္းကပုဆုိးနဲ႕ရွပ္လက္ရွည္ကုိစြဲစြဲျမဲျမဲ
ဝတ္တတ္ေသာ္ျငားကြ်န္ေတာ့ဗီဒုိထဲတြင္
ပုဆုိးတစ္ထည္မွမရွိတာမ်ိဳးေပါ့။
တျခားဟာေတြလည္း လုိက္ေျပာရင္ကုန္မွာေတာင္
မဟုတ္။
ကိစၥေတာ့မရွိပါ။ ကြဲျပားျခားနားျခင္းသည္ကြ်န္ေတာ့
အခ်စ္အား မတုန္လႈပ္ေစနုိင္။
ပုဇြန္ထုပ္ဟင္းကုိကြ်န္ေတာ့ဘက္ဆြဲယူလုိက္ေတာ့
သူကရယ္ပါေလေရာ
" လုမစားပါဘူး ညီရာ"
" ကုိဘုန္းနဲ႕မွ မတည့္တာ"
လုိ႕ တုိးတုိးေျပာေတာ့မ်က္ခုံးပင့္ရင္းျပဳံးျပန္သည္။
ဟင့္အင္း ........
အဲ့ဒီလုိၾကီး ခဏခဏမျပဳံးပါနဲ႕လားဗ်ာ...
" ဒါကပင္လယ္စာမွမဟုတ္တာညီရေမြးျမဴေရးေတြပါ အဲ့ေလာက္ကရတယ္... အဓိကမတည့္တာက
ကင္းမြန္တုိ႕ဘာတုိ႕ေလ"
" အာ ေျပာလုိ႕မရဘူးေလ။ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ဘယ္လုိ
လုပ္မလဲ မစားပါနဲ႕ဗ်ာ"
ကြ်န္ေတာ့ေခါင္းကုိတစ္ခ်က္ပုတ္ရင္းေက်နပ္တဲ့သူ႕
စိတ္ကုိျပတဲ့အခါကြ်န္ေတာ္တမ်ိဳးတမည္ခံစားရသည္။
ကြ်န္ေတာ့စိတ္ပူပန္မႈဟာသူ႕အတြက္
သာမာန္ကာလ်ွံကာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နုိင္ေသာ္လည္း
ထုိင္ခုံကုိမွီထားေသာ ေခြ်းစက္တုိ႕ျဖင့္မ်က္နွာကုိျမင္
ေယာင္ရင္းထုိညက အိပ္၍ပင္မေပ်ာ္ခဲ့ေၾကာင္း
သူထင္မွတ္ခဲ့လိမ့္မည္မဟုတ္။
သူ႕အတြက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကေကာက္ရလုိက္တဲ့
ညီေလးထက္မပုိခဲ့ေပ
ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္ေသခ်ာေပါက္ခန္႕မွန္းမိျပီးေသာ
နာက်င္မႈအပုိင္းအစမ်ားထဲမွ တခ်ိဳ႕ပင္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
