Hindi Ko Sinasadya (BXB)

HKS-PART XV

HINDI KO SINASADYA-PART XV

ANGELO

Masakit ang aking ulo nang magising ako at mas pinasama pa noon ay nang maramdaman ko ang lamig dahil naka-boxer shorts lang ako at walang pang-itaas na damit. Hindi ko na alam ang nangyari kagabi pero ewan ko kung bakit nakahiga pa ako rito sa kama katabi si Kian. Tulog na tulog siya at hindi ko alam kung bakit parang lalong sumakit ang aking ulo nang makita kong ayon pa rin ang kaniyang kasuotan.

"Ano bang nangyari kagabi?!" pagmamaktol ko sa akin sarili. Hindi ko ito gusto dahil napaka-strange sa pakiramdam. Kaya't bitbit ang aking mga damit na nagkalat sa sahig ay lumabas ako ng kaniyang apartment at doon ko napagtantoong mag-aalauna na ng hapon.

Ganoon pala kahaba ang naging tulog ko? Shit!

Dahil sa sakit ng aking ulo, minabuti kong uminom ng napakalamig na tubig at nagluto rin ako ng noodles dahil gusto ko ng mainit na sabaw.

Mayamaya lang din ay natapos akong magluto kaya't kumain na ako. Habang hinihigop ko ang sabaw ng noodles ay pilit kong inaalala ang mga nangyari kagabi at pesteng utak 'to dahil wala akong maalala.

Ang huli ko lang natatandaan ay ang pag-inom namin ng brandy habang nilalaklak ang mga beer na alam kong 'di namin naubos dahil may kalahating case pa akong nakita sa salas ni Kian kanina.

"Ano bang nangyari kagabi?" sabunot ko pa sa sarili ko.

Lumipas nalang ang maghapon ay hindi ko pa nakikita si Kian na lumalabas ng bahay kaya't nag-aalala din ako sa kanya kahit papaano.

Akmang lalabas pa lang ako ng bahay nang saktong makita ko siya na may kausap sa cellphone niya kaya't hindi ko na siya ginambala.

---

3 days na ang nakakalipas mula noong mag-inom kami ni Kian at ngayon ay sinamahan niya akong tumingin ng kotse para sa sarili ko. Matapos din naman iyon ay nagpatuloy na siya sa pagmamaneho at ewan ko ba kung bakit walang gustong magsalita sa amin.

Namalayan ko na lang na bumaba ako nang itigil niya ang kotse niya at bumaba siya. Bumaba rin ako at laking gulat niya sa sunod kong ginawa.

Hinawakan ko ang kuhelyo ng kaniyang uniporme dahil ilang araw ko na itong kinikimkim.

"Kian, bakla ka ba?" tanong ko sa kanya at hindi ko alam kung bakit sunud-sunod ang paglunok niya.

"O-oo." At nagpuyos ang aking ulo dahil sa galit. I never thought na bakla pala siya at ang galing niyang magpanggap, effective!

"Noong gabing mag-inom tayo... may nangyari ba sa'tin? Tinira ba kita? Ginahasa mo ba ako?!" hindi ko na nakilala ang sarili ko dahil sa mga binitiwan kong mga salita.

"Oo, may nangyari sa atin noong gabing 'yon at patawarin mo ako sa nangyari. Nilamon tayo ng espiritu ng alak." Sabi niya at binitawan ko ang kwelyo niya at sinuntok ko siya ng isa at hanggang namalayan ko nalang na yakap na niya ako para patigilin sa pag-iyak.

---

Iyon ang huling usap namin ni Kian at halos hindi ko na siya binibigyan ng pansin pero may parte ng katawan ko na nagi-guilty dahil doon sa nangyari. We used to be friends at parang magkapatid na rin kaming dalawa.

One night habang kumakain ako ay naisipan kong tumawag sa radio station na nagbibigay payo sa mga caller at para sa kaalam niyo ay ngayon ko lamang ito gagawin.

"Hello!" iniba ko ang tono ng boses ko ng konti ang boses ko para hindi ma-recognize ng mga nakakakilala sa akin.

"Hi,Good everning, Mr! Anong maipaglilingkod ko sa'yo?" sagot ng babaeng DJ.

"I have a problem.." napa-english na ako pero ayos na rin dahil iyon ang kusang lumabas sa aking bibig.

"Okay, Mr.. anong problema mo? Paano ako makakatulong sa'yo? Magkwento ka at makikinig ako." Kaya't nagsimula na akong magkwento.

"Four days ago nagpakalasing kami ng kaibigan ko ng todo and unluckily, wala akong halos matandaan kinabukasan dahil sa sobrang dami ng nainom ko. But as times passed by, I never thought na mari-realized ko na itong kaibigan ko ay bakla pala at kanina lang kami nagkalinawan na may nangyari sa amin." Panimula ko na para bang ang lungkot para sa akin nito.

"Continue, Sir."

"Knowing the fact that he's gay and something happened between me and him during that night, hindi ko maipagkakailang nalulungkot ako at hindi mawala sa isip ko na magkaibigan kami at nagi-guilty akon kasi nasaktan ko rin siya physically. Ano bang dapat kong gawin? Should I say sorry and confront him or should I totally forget everything pati ang pagkakaibigan namin. Look, I'm a straight guy and I don't know how to deal with it kaya please.. help me dahil nahihirapan na ako." Pagkekwento ko. Ang sarap sa pakiramdam na nasabi ko iyon dahil para akong sasabog na bomba rito kapag wala akong napagkwentuhan nito.

"Alam mo, bihira ang mga kagaya mong straight guy na magko-confess na ganito on-air. Nakakatuwa ka pero balik tayo sa problema mo at ng kaibigan mo, tama ba?" panimula niya.

"Oo, tama." Sagot ko pa.

"Alam mo, feeling ko alam mo naman ang dapat mong gawin d'yan at feeling ko na natatakot ka na aminin sa sarili mo na may nararamdaman ka na rin sa bestfriend mo. Look.. hindi lahat ng straight guy na pumatol sa gay ay gay na rin. Mahirap ipaliwanag pero sa aking palagay ay ikaw ang may problema. Klaruhin mo 'yang nararamdaman mo dahil ikaw din lang ang mahihirapan kapag lumayo na siya sa'yo. Be a man, bro. Don't let the society dictate nor hinder yourself para maging masaya. And regards sa choices na ibinigay mo, I think it's best kung i-confront mo siya dahil baka may parte ng istorya na hindi mo pa nalalaman since lasing ka rin noong gabing 'yon." Doon na natapos ang paghingi ko ng payo.

Tama and DJ na iyon dahil pakiramdam ko ay nagkaroon na ng puwang sa puso ko si Kian at ayaw ko lamang iyong i-admit dahil nga pakiramdam ko ay mali ito.

"Kian.." simula ko ng pagbuksan niya ako ng pinto. Bakas sa mukha niya pag-iyak kaya ng tawagin niya ang pangalan ko ay niyakap ko siya.

"A-angelo?" gulantang siya lalo na sa sunod kong ginawa. I kiss his both cheeks and I look into his eyes and there I said, "sorry."

"Sorry kung hindi kita pinakinggan. Everything's cleared to me now." Saad ko

"Sorry din, Angelo. Hindi ko agad sinabi sa'yo na noong araw na nakilala kita ay nahulog na ako sa'yo. Patawad dahil bago lang din sa akin ito... ang ganitong pakiramdam. Noong una ay nilalabanan ko pa dahil alam kong lalaki ako pero hindi ko mapigilan 'tong puso ko na umibig sa'yo. It sounds corny pero sa'yo lang ako nagmahal ng ganito. Mahal kita, Angelo at hindi k---," hindi ko na siya pinatapos pang magsalit dahil siniil ko na siya ng halik at masarap iyon sa pakiramdam lalo na nang gumihit sa mukha niya ang pagkabigla.

Doon nagwakas ang gabi namin ni Kian na parehas busog na busog ang aming mga puso ng saya at sa sandaling ito ay HINDI KO SINASDAYANG mabuksan ang isang bahagi ng aking mundo. At ang mundong iyon ay si Kian.

To be continued...