CHAPTER 03

55.4K 1.7K 47
                                    

MAGIC WORLD

Fiona's POV 

I woke up feeling dizzy. Ang sakit ng likod ko at masakit din ang ulo ko. Dahan-dahan akong umupo at mangiyak-ngiyak pa dahil para akong may hang-over. Hinilot ko ang sintido ko. Gosh, this is a torture.

With half-opened eyes, I scanned the place. Una kong napansin ay mga kahoy. Wait? Kahoy? Trees?

Nang mag-sink in sa utak ko ang mga nangyayari, agad akong napatayo na isang maling aksiyon. I fell onto the ground. I felt dizzy. Sick.

Where am I?

I let myself feel better before standing up. I recalled what happened... Ang pag-alis ni Madam Marie, nawalan akong trabaho at kuryente, the offer then the hoodie man that freaking hoodie man! Muntik na akong masagasaan, and it's still clear in my mind that the hoodie man saved me. Fuck! I'm going crazy!

Mas nahilo ako kakaisip kaya umupo nalang ulit ako. Habang hinihilot ang sintido ko ay sinuri ko ulit ang paligid. I'm in middle of nowhere! But atleast I know  that I'm in a forest... but still, nowhere.

Lumipas ang ilang oras at napagdesisyunan kong maglakad. It is better than waiting here.

The forest seems normal. A typical forest I always see in TV and in real life. Birds, big trees and I bet, wild animals.

Wild animals! Paano 'pag may wild animals dito? Bear? Lions? Wolves? Paano 'pag bigla nalang akong atakehin nang mga mababangis na hayop?!

Like it's an instinct, I instantly run. Horrible animals chasing after me was playing in my mind. Oh no no no.

Takbo lang ako nang takbo. I can't bare being killed by an animal. Walang justice 'yon para sa isang tulad kong ginawa ang lahat para maka-survive sa mundong ibabaw! And just then, I almost fall when I suddenly bumped someone.

"Hey!" I shouted at nilingon siya.

Fear crept all over my body. H-Hoodie man!

"Y-You! B-Bakit ako nandito? Nasaan ako!?" But I got no  response from him, instead, a smile formed on his lips. Creepy.

"I won't hurt you, déesse," malalim na boses niyang sabi. I stepped backwards.

"Who are you!? Bakit mo ako dinala dito?!" My anxiety was starting to attack. Nanginginig na ang kamay ko at nahihirapan na akong huminga.

As if noticing my reaction, he stepped forward that made me stepped backward again. But then again, he stepped forward and grabbed my arms. The heat from his hands made me relax. I almost felt it like he used some freaking powers over me.

"Feeling better?"

Nabalik ako sa ulirat at iniwaksi ang kamay niya. "Who are you!?" sigaw ko.

He just smiled and said, "Keep going, young lady." And then, he vanished.

Napatanga ako. Hindi ako makagalaw. W-What the hell was that!?

Para akong baliw na nakatayo lang sa gitna ng gubat.

Keep going, young lady.

His last words echoed in my mind. Hindi ko alam kung bakit but my feet started walking. Hindi ko na alam kung saan ako pupunta but I just kept on walking. I want to go home.

------

After a few hours, lights viewed. Dali dali akong tumakbo upang sundan ang mga ilaw na iyon.

The Dangerous Princess: The Red-Eyed LadyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon