The Dangerous Princess: The Red-Eyed Lady

CHAPTER 11

Magestics Academy

Fiona's POV

"Since you're now okay, we decided to let you go to school," anunsyo ni Brieve.

Literal akong napanganga. "What? Where? Here?"

Tumango siya. "Yes, dito."

"B-But..."

"Alam mo kasi, binibini, hindi naman masasama ang mga tao rito e. Well, kung hindi mo aawayin,"  singit ni Blake.

"Blake!" saway ni Sophia.

Palagi talaga silang nagbabangayan. But really, the thought of studying here in Magestics Academy is kinda... scary.

"Enough, the two of you," seryosong utos ni Ace kaya agad silang napatigil.

Bumaling ako sa kanila at tinaasan ng kilay. "Just tell me where's that damn portal so that I can go home now!" inis kong sigaw.

Medyo napaatras pa sina Brieve, Blake at Sophia.

"No. You can't go home unless you finish your training here," ani Ace.

"Anong silbi ng training kung aalis din naman ako? Duh. And besides, I am not like you. Now, show me the portal."

"No."

Lumingon ako kay Ash na nakatitig din pala sa akin.

"What?"

"I said, no."

"And why?"

"Because I said so."

Naningkit ang mga mata ko at tumayo. "Ano ba kasing problema niyo? Bakit ayaw niyo akong pauwiin? Look, if you're expecting that I am some kind of alien like you, I am telling you, I AM NOT!" sigaw ko.

"B-Binibini, k-kalma."

"Shut up, Blake!" sigaw ko sa kan'ya bago masamang tinitigan ang seryosong mata ni Ash. "I WANT TO GO HOME NOW!" sigaw ko ulit.

Biglang nagtago si Sophia sa likod ni Blake. Si Blake naman ay napaatras. Si Brieve na napahawak sa kamay ni Ace. At ang magkapatid ay medyo napaatras.

"Tumingin ka sa salamin," utos ni Ash.

Although there's a bit fear in his voice, pilit niya itong hindi pinahalata.

"No. Where's the portal?" medyo mahinahon kong tanong.

"TUMINGIN KA SA—"

"I ALSO SAID, NO!"

Frustrated na napasabunot siya sa kan'yang buhok at biglang hinigit ang kamay ko papalapit  sa malapit na salamin. Nanginginig ang kamay niya at medyo nanlalamig pa. Anyare sa kaniya?

"Look."

Tumingin ako sa salamin at nanlaki ang mga mata ko sa nakita. It's been awhile.

"N-No."

"Now, tell me. Why would we let you leave?" tanong ni Ash na nasa tabi ko at nakatingin sa akin through the mirror.

"T-These are just red eyes! Hindi ito pwedeng maging dahilan nang lahat ng ito!" sigaw ko.

"Those are not JUST red eyes. So don't act like you're an innocent victim."

"I DON'T KNOW ABOUT THIS! LET ME GO HOME!" sigaw ko at hinarap sila. "Kung ano man ito, it's none of your business! These are my eyes, wala na kayong paki-alam dito!"

"Oh, sure we don't."

"Yes, so let me go home... please," nanghihinang sambit ko at bigla nalang napaupo.