Leyl: Merhaba.
Leyl: Baştan söyleyeyim sapık değilim.
Leyl: Bugün koridorda günlüğünü düşürmüşsün.
Leyl: Okumayı çok istesemde okumadım.
Leyl: Hem bulmam benim için iyi oldu, seni ne kadar uzun zamandır sevdiğimden bahsetmeyeceğim.
Leyl: Ama be...
Buraya sizi dinlediğinizde iyi hissettiren bir müzik koymuşum farz edin, açın dinleyin Leyl için. - Leyl:Günaydıııııııın!
Leyl: Bugün Cumaaa enseyi kapaaa!
Leyl: Okula gelmişsin dün yoktun?
Leyl: Hayır kardeşin kuzenin falan da yok ki gidip ondan bilgi alayım.
Leyl: Ne zaman nerde ne yapıyorsun bilemiyorum da, yazamıyorum o yüzden...
Leyl: Üzerine cihaz yerleştirmeye karar verdim artık.
Atlas: CİĞERCİ LEYL İŞ BAŞINDA...
Öyle bir kahkaha atmıştım ki gürültülü olan sınıf bir an susmuştu. Yanımda duran Niran kulaklıklarını çıkarıp kafasını telefonuma eğdi ve kahkaha atmaya başladı.
Atlas: Biraz hastaydım.
Leyl: Neyin vardı?
Leyl: Şimdi nasılsın?
Leyl: Doktora gittin mi?
Atlas: Sadece artık burnumun değil beynimin aktığını düşünüyorum onun dışında bir sorun yok 😂
Öğle arası zili çaldığında, çantamdan dün gecenin yarısına kadar uğraştığım kurabiyeleri çıkardım.
Leyl: Kurabiye ister misin?
Atlas: Nerden çıktı?
Leyl: Çantamdan 😂
Leyl: Dün yapmıştım, yiyesim gelmedi şimdi.
Atlas: Nasıl vereceksin ki?
Leyl: Veririm ben 😂
Kafasını sıraya koymuş uyuyan Samet'i dürtükledim. Rüya görüyor olacaktı ki bir şeyler mırıldanıp uyumaya devam etti.
"Dur ya sen uyandırmayı bilmiyorsun," Niran poposuyla beni ittiğinde Samet'e doğru eğildi.
"Ayyy Samet! Mısra şuan üzerinde voleybolcu şortuyla bahçede mi?"
Samet kafasını aniden kaldırdı ve uykulu bir sesle "Bakanların gözlerini oymaya gidiyorum!" Deyip ayağa kalktı.
"Dur dur! Uyan diye yaptık! "
Samet'i durdurduğumda söylenmeye başladı.
"Çok konuşmada al şunu kütüphaneye bırak."
"Bir ajan olmadığım kalmıştı ha!"
Gözlerini ovarak elinde kurabiye kutusuyla sınıftan çıktığında telefonumu alıp Atlas'a mesaj atmaya başladım.
Leyl: Biraz sonra kütüphaneden alabilirsin kurabiyeleri. Afiyet olsun :)
Atlas:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
A
tlas: Aldım ve kantine oturdum bile. Teşekkür ederim.
"Niran yürü kantine gidiyoruz!"
Merdivenleri koşarak indiğimde ne amaçla kantine gittiğimi bile bilmiyordum, sadece onu göresim vardı.
"Beni buraya kadar indirdiysen bir kahve ısmarla bari."
"Tamam geç otur bir yere bende kahve alıp geleyim."
Niran ve bana kahve alıp döndüğümde, Samet'in de geldiğini gördüm.
Niran'a kahvesini uzattım ve sandalyeye oturdum.
Atlas okulun futbol takımından bir kaç kişiyle oturuyordu. Önünde kitap vardı ama okumuyordu. Kurabiyelerde bitmişti anlaşılan.
Leyl: Hangi kitap o önündeki? Biraz tersimde kalıyorsun göremedim ne okuduğumu.
Atlas: Uçurtma Avcısı.
Leyl: En sevdiğim kitap...
Atlas: Yazarın diğer kitaplarını da okudun mu?
Leyl: Evet.
Bir şeyler daha yazacakken Niran ellerini masaya koydu ve kapıya 'bir felaketi içeri alıyorsun' der gibi bakmaya başladı.
Ne oluyor diye kafamı çevirdiğimde, kapıdan girenle gözlerime inanamadım.
"Biri bana kapıdan girenin Mert ve itleri olmadığını söylesin." Samet bunu diyerek ayağa kalktığında, kimse az sonra olacakları bilmiyordu. - Kaos'a hazır mıyız...
Hiç böyle istediğim sıralamada bölüm yazamıyorum, lanetliyim galiba 😂
Bu gece yetişirse bir bölüm daha atmak istiyorum. Sabaha karşı falan da gelebilir bilemiyorum 💜 Hepinizi öpüyorum 😗
