ANONİM; Leyl

|Final| 1

Dinlerken mutlu olabildiğiniz bir şarkı var mı? Ya da klibinde gülümsediğiniz. Mutlaka olmalı. Açın onu dinleyin ilk önce, hissedin.
Ne olursa olsun, ne yaşarsanız yaşayın günün sonunda ufacık bir şey ile gülümseyebileceğinizi unutmayın. İyi okumalar.
-

3 Hafta Sonra

Lise, kim ne derse desin hayatınızın en deli dolu 4 senesi demekti. Ve ben bu 4 yılın 2 yılını Atlas sayesinde ağlayarak geçirmiştim. Pişman değildim, olamazdım çünkü her gözyaşımın yerine onlarca anı koyan bir çocuğa aşık olmuştum.

Ona adam diye hitap edemezdim çünkü ruhunda bazen bir bilgeyi bazen de çocuğu taşıyordu ama çocuk tarafı ağır basıyordu.

Lisenin bir diğer yanı ise, dostluktu.

Samet, Niran, Mısra... Ağlamalarım bile onlarla güzel olmuştu.

Belki Niran ve Samet olmasa ayakta bile duramazdım. Aslında bu yılları hep yüzümde bir tebessümle hatırlayacaktım.

Kesinlen saçlarımı bile gülerek hatırlayacaktım.

"Daldın gittin yine."

"Hiç, öyle liseyi ve mezuniyeti düşünüyordum."

Niran elindeki kahveyi masaya bırakarak yanıma oturdu.

"Çabuk geçti değil mi?

"Hemde nasıl..."

"Biz senle nasıl tanışmıştık ya?"

Hafızamda Niran'la nasıl tanıştığımı aramaya başladım.

"Şeyde değil mi? Otobüste yer kavgasıyla tanışmadık mı?"

"Aa doğru, hangi otobüstü o? 304 mü?"

"Evet evet, kutsal otobüs. Ama ne güzel kavga etmiştik ya."

Niran'la kahkahalar ile gülerek konuşurken mutluydum.

Sevgilim iyileşmişti, iyileşmiştim. Annem, babamdan boşanmak için mahkemede ki gerekli her şeyi yapmıştı. Mezun oluyordum. Harika arkadaşlarım vardı...

Atlas ve Samet'in yanımıza geldiklerini gördüğümde gülümsedim. Bahçede maç yapıyorlardı ve anlaşılan kazanmışlardı.

Atlas yanağımdan öpüp yanıma oturdu ve kolunu omzuma attı.

"Ah ah, yarın da mezun oluyoruz. Çok ağlamaklıyım." Samet göbek atar gibi taklit yaptığında kahkahalarla güldük.

"Ee kıyafetleriniz hazır mı kızlar."

"Eveeeet, yarın harika bir gün olacak!"

-
"Saçlarım nasıl oldu Mavera?"

Mısra, saçlarını bana gösterirken gözüme kötü gelen bir yeri düzelttim.

"Böyle daha iyi."

Kuaföre gitmek yerine kendimiz hazırlanıyorduk ve böylesi daha iyiydi.

"Mavera, senin saçların böyle mi olacak?"

Saçlarımı ensemden dağınık bir topuz yapmıştım ve giyeceğim elbiseyle çok güzel duracağına emindim.

"Evet, makyajım da tamam ben giyinmeye gidiyorum. Sizde bitirin artık geç kalacağız."

Elbisemi askıdan alıp banyoya girdim ve giyinmeye başladım.

(Mavera'nın elbisesi)