ANONİM; Leyl

|33|

Atlas'ın oturduğu eve doğru giderken içim içimi yemeye devam ediyordu. Niran'a gel beni gözetle desem de evde oturmayı tercih etmişti. 3 Katlı büyük bir apartmanın önünde durduğunda bahçeden yoğun bir müzik geliyordu.

Müzik benim Gökkuşağı'nda dans ederken çalan müziklerden biriydi. Merakıma yenik düşüp bahçeye girdim ve müziği  takip etmeye başladım.

Müzik bir hoparlörden geliyordu. Etrafta gözlerimi gezdirirken Atlas'ın odasına doğru uzanan ağacın altında dans eden bir kız çocuğu gördüm.

Balerin kıyafeti giymişti ve parmak uçlarında durup dönmeye çalışıyordu. Kıza hayran hayran bakarken gözlerimin dolmasını engelleyemedim.

Kız çocuğu birden bire yere düşünce hemen yanına koştum. "İyi misin canım?"

"İyiyim abla." Kızın kalmasına yardım ettikten sonra yanına oturdum.

"Canın yanıyor mu?"

Kız konuşmasa da kafasını salladı ve ayağını tuttu.

"Adın ne senin?"

"Seda abla, senin?"

Kızın iyice yanına kayıp ufacık ve her tarafı yara bandı olan ayaklarını tuttum.

"Benim de Mavera, bende balerinim ve bu acıya ne iyi gelir biliyorum canım benim."

Seda parlayan gözlerle bana bakarken elimle ayaklarını ovalamaya başladım. Yeni başladığı belliydi ve yeni başlayan herkes en başta çok zorlanırdı.

"Çok teşekkür ederim Mavera abla, sen balerinsen bana yardım edebilir misin?"

"Ederim tabii seve seve,"

Seda az önce canı acıyan o değilmiş gibi birden ayağa fırladı ve yapmaya çalıştığı ama vücudu daha tam esneyemediği için tam yapamadığı hareketi gösterdi.

Allahtan ki üzerimde tayt ve tişört vardı bu hareketi rahatça yapabilirdim.

"Bak şimdi, biraz canın acıyacak  ama sonra geçecek tamam mı?"

Ayağa kalkıp Seda'nın yanına gittim ve ellerini tuttum. Kendimi öne doğru eğip sağ bacağımı yukarıya doğru kaldırdım.

"Hadi sende yapabilirsin, korkma ben tutuyorum seni."

Seda biraz tedirgin olsa da benim gibi öne eğilip bacağını kaldırdı.

Seda hareketi tam yapabildiği için ellerimi bıraktı ve yerinde zıpladı.

"Yaptım! Ben yaptım!"

"Afferin sana ama şimdi senin bana yardımcı olman lazım."
---
Atlas'ı son bir kez daha aradım ama yine duyduğum operatörün sesiydi.

"Ben şimdi ağaca çıkacağım ve sende etrafa bak tamam mı Seda? "

Seda elleri arkasında etrafa bakarken Seda'nın evden getirdiği tabureyle ağaca çıkmaya başladım. İlk dala ayağımı bastığımda Derya hoca beni böyle görse canımı okurdu.

İkinci dala çıktığımda Atlas'ın penceresine çok az kalmıştı. Aşağıya bakmadan bir dala daha tırmandığımda camın kapalı olmamasını diledim aksi takdirde ben burdan inemezdim.

Sanırım bugün ilk defa şans bana gülmüştü.

"Abla güvenlik geliyor!"

Seda'ya baktığım bana doğru gelen güvenliği de görmüş oldum.

Az önce bana gülen şans şimdi nah mı çekiyordu?

"Bismillahirrahmanirrahim!" Diyerek dalın sonuna doğru yürüdüm.

İçimden bildiğim bütün duaları ediyordum, eğer yere düşer sen muhtemelen her tarafım kırılırdı ve ben balerinlikle beraber bir sürü şeye veda etmek zorunda kaldırdım.

Ulan Atlas! Ulan sevgilim! Ne olurdu bugün cumartesi olsaydı da insan gibi kapıdan girseydim!

Pencerenin büyük olması işime gelmişti ve rahatça kendimi içeriye atabilmiştim. Hızlı pencereden girdiğimde kendimi Atlas'ın odasının halısının üzerinde buldum.

Tam ayağa kalkacakken odanın kapısı açıldı ve içeriye Atlas'ın annesi Nermin teyze girdi. Beni gördüğünde öyle bir çığlık attı ki hem Atlas hem de babası koşarak Nermin teyzenin yanına geldiler.

"Anne!"

"Nermin!"

Herkes bana şokla bakarken elimi havaya kaldırıp salladım ve "Merhaba." Dedim.

-

Öhöm Öhöm bu bir ciddili konuşmadır.

Öncelikle bu bölüm Senin güzelimSedaxnurx, iyi ki doğdun. Umarım sadece bu yaşın değil ilerleyen her yaşın çok güzel ve sağlıklı geçer umarım hayallerine ulaşırsın. En önemlisi Seni Atlas gibi seven insanlarla tanışırsın 😙

Diğer önemli konu ise, telefonum hakkın rahmetine dün kavuştu ve ben bu bölümü çok zorlanarak yazabildim. Yanlışım varsa kusura bakmayın.  Anlayacağınız bir süre, 1,5 hafta kadar bölüm atamazsam affedin ama yazabilirsem ve zamanım olursa ben mutlaka bölüm atarım.

İyi geceler 💚
Mcx😙