Numb is in

CHAPTER 4:

CHAPTER 4:

 

Ang gwapooo ni Matthew dun ohhh sa baba  --------> xD

__________

2 months na ang lumipas simula ng umalis na siya, huling pag uusap nanamin yung araw na sinabi niya sakin na hindi na naming pwede ituloy kung anong meron kami, pinipilit kong tanggapin pero nandito at nadito parin yung sakit, hindi nawawala.. Grad Ball namin ngayon! Lahat Masaya, ako lang yata yung nagluluksa.. LOL.. Nagpatugtog ng sweet yung Dj, nang aasar ba sila?

(Paki Play yung kanta! :) sa right side! )

[Are you real or are you a dream
Are you true, or not what you seem
Cause I've been here before
Don't wanna hurt myself no more oh no]

Napatingin ako sa nakatayo sa gilid ko..

Nakangiti siya..

Isang tao na hindi ako iniwan nung mga oras na kailangan ko ng kaibigan..

“Nangangalay na ko! Sasamahan mo ba ko sumayaw o isasama kita sumayaw?” – Matthew.

Ngumiti ako sakanya.. inalalayan niya ko papunta sa dance floor..

[Someone who feels for me
Who's constantly inlove with me
And cares for me
Someone who won't say goodbye
Someone who can change my life
I hope its you, I hope its you]

Nakatungo lang ako habang sumasayaw kami,. Maraming nagulat nung nalaman na wala na kami ni Tj, saying daw, bakit daw si Nezza, bakit daw hindi ako, bakit daw iba..

“Ang panget mo.” – Matthew.

“Sama mo alam mo yon!” – ako.

“Psh, nakasimangot ka nanaman..” – siya.