Zawgyi
စုံမွိတ္ျပီး
ခ်စ္လုိက္ခ်င္ေပမယ့္
မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္တဲ့အခါ
ေ၀းသြားမွာ
ကုိယ္ ... ေၾကာက္တယ္ ...။
ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
" ညီေရ မနက္စာကထမင္းေၾကာ္စားခ်င္လား
ေပါင္မုန္႕ၾကက္ဥေၾကာ္ ..........."
အခန္း၀ကေနလွမ္းေမးရင္း၀င္လာကာမွ
ကုတင္ေပၚမွာေစာင္ကုိလည္ပင္းအထိေရာက္ေအာင္ျခဳံထားသည့္ညီ့ကုိၾကည့္ရင္း ေမးလက္စကားကုိရပ္ရသည္။
ကုတင္နားတိုးကပ္သြားရင္း ႏွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ညီ့ကုိေငးစုိက္ၾကည့္မိေတာ့ ေဘးကလြတ္ေနတဲ့ေနရာမွာအလုိအေလ်ာက္၀င္ထုိင္မိရေတာ့၏။
မ်က္နွာေလးတစ္ခုပဲေပၚေနျပီး တစ္ကုိယ္လုံးကေစာင္ထဲမွာျမဳပ္လ်က္ေပၚေနတဲ့မ်က္နွာေပၚမွာဖုံးအုပ္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကပါးျပင္ကုိေတာင္ကြယ္လုနီးပါး။
ရႈပ္ေနတဲ့ဆံပင္တုိ႕ကုိအသာအယာဖယ္ထုတ္သပ္
တင္ေပးျပီးေတာ့ရွင္းခနဲေပၚလာတဲ့မ်က္နွာနုနုကုိ ၾကည့္မိျပန္သည္။
ပါးျပင္ေပၚကအစင္းလုိက္ဒဏ္ရာကကုိယ္ထားခဲ့၍ျဖစ္တာဟုစိတ္မေကာင္းျခင္းအၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ေစသည္။
ဒဏ္ရာကုိခပ္ဖြဖြထိကုိင္မိေတာ့ သူကပက္လက္ကေန
ကြ်န္ေတာ္ရွိရာဘက္ကုိေစာင္းကာေကြးလုိက္သည္။
နားရြက္ေနာက္ဖ်ားသုိ႕ဆံစမ်ားကိုညွပ္ထည့္ေပးရင္းညီ့ဆံပင္ေတြရွည္ေနျပီဆိုတာ သတိထားမိသြားရသည္။
ေပေပေတေတေနရင္း ျဖစ္ခ်င္သလုိေတြ
ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။
ေစာင္းထားသျဖင့္ ေဘးတိုက္ျမင္ေနရေသာနုငယ္သည့္မ်က္နွာေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မုိ႕အပူအပင္ကင္းလ်က္။
မေန႕တစ္ေန႕ကမွ ၁၉နွစ္ျပည့္ထားတဲ့ကေလး။
ဘာေတြလုပ္လုိက္မိတာလဲ။
သက္ျပင္းကုိသာခ်မိေတာ့သည္။
ဒီအခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း ျဖစ္ပ်က္သြားသမ်ွဟာ
ကြ်န္ေတာ္မွဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႕ျပန္ေတြးရေအာင္ပင္နက္နက္နဲနဲျဖစ္ပ်က္ကုန္ခဲ့ျပီ။
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
