ရင္ခုန္သံဆိုတာ ဒီေလာက္က်ယ္ေလာင္သည္တဲ့လား။
ရွိဳင္းထြဋ္ မသိထား။
ပူေလာင္ရုန္းၾကြလာေသာ ေသြးတိုးသံသည္ သူ႔အတြက္ မြန္းၾကပ္ဖို႔ေကာင္းသလို စြဲမက္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။
သူ႔လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာေနသည္။
ဒီမိုးယံ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ေနေသာ လက္ဖ၀ါးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းဖယ္ျပီး လက္ညွိုးျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္းသားကို ဖြဖြေလးထိကိုင္ျဖစ္သည္။ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏွုတ္ခမ္းမ်ား။ ထိုႏွုတ္ခမ္းသားမ်ားသည္ မီးေတာက္ငယ္မ်ားလို သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္မွာ ပူေလာင္ေနသည္ေလ။ သူ မ်က္လံုးမ်ားကိုတင္းၾကပ္စြာ မွိတ္ထားလိုက္မိသည္။ ခံစားခ်က္တစ္ခုခ်င္းစီကို အေသြးအသားထဲအထိ စိမ့္၀င္သြားသည္အထိ မွတ္ထားခ်င္မိသည္။
သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေလးသည္ အသက္မွရွဴရဲ႕လားမသိ။
လည္ပင္းကုပ္သားကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္ဖိနမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာ ရုန္းၾကြတက္လာေသာ ၾကက္သီးတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဒီမိုးယံအံၾကိတ္လိုက္သည္ကို သူ သိသည္။
"မင္း ေသခ်င္ေနလား ထြဋ္ထြဋ္.."
ဒီမိုးယံ၏ အသံတိုးတိုးက အဖ်ားခတ္တုန္ခ်င္ေနသည္။ ဒီမိုးယံ ရင္ဘတ္ေပၚမွလက္မ်ားက ေအာက္ေလ်ွာဆင္းလာခ်ိန္ ဖတ္ခနဲဆြဲဖယ္ေတာ့ သူ ရယ္မိသည္။
"ငါသာေရွ႕မဆက္ရင္ မင္းဒီညအိပ္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။"
ေနာက္ထပ္အေျဖကို သူ မေစာင့္။ ၾကြက္သားအျပည့္ႏွင့္ ၀မ္းဗိုက္သားကို အက်ီၤအကာအကြယ္မပါဘဲ ထိေတြ႔ခြင့္ရေအာင္ သူ တိုး၀င္သြားသည္။
"ေသြးသားလိုအပ္ခ်က္တစ္ခုလို႔ပဲ သေဘာထားေလ.. ဒီရာ။"
ဒီမိုးယံ မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးထဲျမွဳပ္သည္ထက္ျမွုပ္ေအာင္ လွည့္ခ်ိန္မွာ သူ တိုးတိုးေလးေျပာျဖစ္သည္။ ဒီမိုးယံထံမွ အေျဖမၾကားရ။ ျပင္းသထက္ျပင္းလာေသာ အသက္ရွဴသံကိုၾကားရသည္။
မိနစ္ပိုင္းပင္မၾကာလိုက္ပါ။
ဒီမိုးယံဆိုသည့္ မာေက်ာခက္ထန္တတ္သည့္ ေကာင္ေလး၏ က်ရွံဳးျခင္း သို႔မဟုတ္ လြတ္ေျမာက္ျခင္းမ်ားက သူ႔လက္မ်ားၾကားတြင္ရွိေနသည္။ ဒီအတြက္ သူ ျပန္ရသည့္ ဆုလာဘ္က ဒီမိုးယံ၏ ခပ္ရိုင္းရိုင္းဆဲသံတစ္ခု။
YOU ARE READING
ဆူး
Romance(Unicode & Zawgyi) သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ နှလုံးသားမှာ စိုက်ဝင်နေတဲ့.....ဆူး.....။
