ဆူး

Part 36

စိမ္းစိုေသာျမက္ခင္းျပင္ထက္မွ သစ္ခြပန္းပင္မ်ားသည္  အျပာေရာင္အမိုးေအာက္မွာ ဟန္ခ်က္ညီစြာ လွပေနသည္။ ေရာင္စံုလိပ္ျပာေလးမ်ားသည္လည္း ဟိုမွ သည္မွ ပ်ံသန္းေနသည္။ တဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ကာ ပ်ံသန္းေနေသာ ေတာင္ပံေလးမ်ားမွာ ႏူးညံ့မွုႏွင့္ ခန္႔ညားမွုမ်ား ေပါင္းစည္းထားသည္။ အ၀ါေရာင္လိပ္ျပာငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္မွာ ဒီမိုးယံမ်က္စိေရွ႕မွာပင္ တစ္ေကာင္ႏွင့္တစ္ေကာင္ ေ၀့ကာ၀ိုက္ကာ ပ်ံသန္းရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႔ ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္သည္။

ေ၀ဆာစြာ ပြင့္ဖူးေနေသာ အျဖဴေရာင္ႏွင့္ ခရမ္းေရာင္လိပ္ျပာသစ္ခြပန္းပြင့္ေလးမ်ားကို လက္ဖ်ားႏွင့္ ထိကိုင္လိုက္သည္။ မမ၏ျခံေလးသည္ သူ႔အတြက္ေတာ့ နားခိုစရာ နိဗၺာန္ငယ္ေလးပါ။သူ႔စိတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ထိုင္းမွိုင္းေနပါေစ။ ဒီေနရာေလးကိုေရာက္တိုင္း ေျမေအာက္တြင္းထဲမွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရသူတစ္ေယာက္က သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေသာ ေလမ်ားကို ရွဴရွိဳက္လိုက္ရသလို လန္းဆန္းသြားတတ္သည္။ 

"ဒီဒီ။ မင္းေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔။"

"မမ။"

ဒီမိုးယံ လွည့္ၾကည့္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္ေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုေတြ႔သည္ႏွင့္ မမ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ ဒီေတာ့မွ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွာ ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ က်န္ေနေသးသည္ကို သူ သတိထားမိသြားသည္။

"လာေလ ဒီဒီ။ မမ tea ျပင္ခိုင္းထားတယ္။"

သူ မမကို ေလးစားခ်စ္ခင္ရလြန္းသည္မွာ ဒီလိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ဘယ္ေတာ့မွမေမး။ သူ ရင္ဖြင့္လာလ်ွင္ အလိုက္တသိ နားေထာင္ေပးတတ္ေပမယ့္ သူ႔ဘ၀ထဲကို အတင္း၀င္ေရာက္ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကိဳးစားခဲ့။ သူ႔အတြက္ အျမဲတမ္း ေဘးနားမွာ အဆင္သင့္ရွိေနေပမယ့္ တိတ္တဆိတ္ေလးျဖစ္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ေပးမယ္။"

စားပြဲ၀ိုင္းေပၚရွိ ဂ်ပန္ လက္ဖက္ရည္အိုးေလးရွိရာ လက္လွမ္းေနေသာ မမကို သူ တားလိုက္သည္။ ပန္းကန္ျပား ၀ိုင္းေလးေပၚမွ ေၾကြခြက္ထဲသို႔ သူကိုယ္တိုင္ငွဲ႔ကာ သီးသန္႔ပန္းကန္ျပား၀ိုင္းေလးထဲမွ အျပား၀ိုင္းပံုစံ ေသသပ္စြာ လွီးထားေသာ သံပုရာသီးဖတ္ေလးကိုပါ ထည့္လိုက္သည္။