ဆူး

အပိုင်း ၂၁

မီးရောင်ထိန်ထိန်လင်းနေသော ဟိုတယ်ခန်းမကြီးသည် တောက်ပမှုများဖြင့်သာ ဖွဲ့စည်းထားလေသလားဟု ထင်ရလောက်သည်။ ဟိုတယ်ခန်းမအလယ်မျက်နှာကြက်မှ မီးဆိုင်းကြီးသည် လင်းထိန်ခန့်ညားနေသလို အိစက်နေသော ဆိုဖာကြီးများသည်လည်း ဧည့်ကြိုကောင်တာနှင့် မလှမ်းမကမ်းတွင် ရှိနေသည်။

စကားပြောနေသူများ၊ ဖြတ်သန်းသွားလာသူများ၊ ခပ်သုတ်သုတ် သွားလာကာ အလုပ်ရှုပ်နေသော ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းများဖြင့် ဧည့်ခန်းမကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ပြည့်နှက်နေသည်။ ထူးခြားချက်ကတော့ သူတို့အားလုံး တောက်ပြောင်လှပစွာ ဝတ်စားဆင်ယင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဝန်ထမ်းများကလည်း ဝန်ထမ်းဝတ်စုံများနှင့် ကျက်သရေရှိနေသလို ဧည့်သည်များ၏ကိုယ်မှ တဖျတ်ဖျတ်လက်နေသော လက်ဝတ်ရတနာများနှင့် အဝတ်အစားဒီဇိုင်းဆန်းဆန်းများသည်လည်း ထူးခြားမှုများဖြင့် တောက်ပြောင်နေကြသည်။

ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းမှ တရိုတသေဖွင့်ပေးလာသော တံခါးပေါက်မှ လှမ်းဝင်လိုက်သည်နှင့် လင်းလက် ရင်တွေခုန်ကာ လက်ဖျားတွေ အေးလာသည်။ ခေတ်မီအဝတ်အစားဒီဇိုင်းမျိုးစုံဖြင့် လှပလွန်းနေသော လူများကြားမှာ သူမ ဝင်ဆံ့ပါ့မလားဆိုသည့် မေးခွန်းက မေးစရာမလိုဘဲ ခေါင်းထဲတိုးဝင်လာသည်။ တကယ်တော့ သူမ ဝတ်ဆင်ထားသည့် အဝတ်အစားများမှာလည်း ကဲ့ရဲ့စရာတော့မဟုတ်ပါ။ ဒါပေမယ့် သိမ်ငယ်သလို ခံစားရတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

အဖြူရောင် ပါးလျားသော ပိတ်သားစပေါ်တွင် ဇာဖောက်ထားသော အခက်အနွယ်လေးများမှာ ယဉ်ယဉ်လေးနှင့် လင်းလက်၏ အလှကို ပေါ်နေစေသည်။ ပေါင်တံရှည်များကို ထွင်းဖောက်မြင်ရသော ပါးလျားသည့် ပိတ်သားစဖြစ်သော်လည်း အောက်ခံအနက်ရောင် ကိုယ်ခန္ဓာကွက်တိ ဂါဝန်နက်လေးမှာ ပေါင်လယ်ထိရှိသည်ဖြစ်၍ မရိုင်းပါ။ ပုလဲရောင် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်လေးနှင့် ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းလိုက်တိုင်း ဝေ့ဝိုက်လွင့်သွားသော ကြည်လင်သော ဂါဝန်အနားစလေးများမှာ လှိုင်းလုံးများကြားမှ လျှောက်လှမ်းလာသော ပင်လယ်စောင့်နတ်သမီးလေးလို သူမ အလှကို ပေါ်လွင်စေသည်။