Mistakes

Chapter 24

Chapter 24
Mistakes

I grab all the strength para maging malakas. Parang nanghina ako kanina sa interaksyon namin ni Venice.

'Ganon ba siya ka baliw kay Damon? Kung nabaliw ako ni Damon ,mas sobra pala siya.

Dala dala ang tray nang pagkain maingat akong naglakad pabalik sa bunggalow. Mabuti nalang at tinulungan ako ng isang crew ng Resto para dalhin ang isang tray.

"Doon po sa pinakadulo." Turo ko sa lalaking crew. He smiled widely.

"Okay miss.." Lumabas ang dalawang dimple nito nang ngumiti.

Nauna akong humakbang papasok at binuksan ang pinto.

"Ah pakilagay nalang po sa mesa.." sabi ko ng balingan ang crew.

Nilagay nito sa mesa sa dining area kasunod ako na nilapag din ang tray ng mga ulam.

"Naku,salamat po nakakahiya sa iyo.." nahihiyang sabi ko.

Umiling ito at napakamot sa batok.
"Wala iyon maliit na bagay lang ito.."

"Where have you been?" A baritone voice made me jump.

I forgot.

Napayuko ang lalaking crew dahil siguro hindi nito inakalang may kasama pala ako dito.

Agad dumapo ang madilim na paningin ni Damon sa crew. The boy look so thin kumpara kay Damon.

Damon is wearing his smug face while looking the boy crew. Agad akong kinabahan. Pero bago pa ako makapagsalita.

"Ah,miss mauna na ako."

I smiles to him. Nakakahiya naman. Damon is so rude. Harap harapan niya talagang pinukol ng masamang tingin ang lalaki.

"Salamat sa tulong ha?"

"Walang anuman.." sabi nito at agad like lumabas na hinatid ko lang ng tingin.

"Where have you been? Sino iyon?" Sunod sunod na tanong ulit ni Damon.

Napabaling ako sa kanya.He is wearing a white shirt and gray sweatshorts.

I bit my lip at kinurot kurot ang aking daliri at lumapit sa dining area.

"Kumuha kasi ako ng breakfast natin sa Resto sa labas. Mahirap dalhin kaya tinulungan niya ako."

Napataas ang kilay nito at humilig sa sink kaharap ko.

"Dapat ginising mo ako ."

"Nakakahiya.."

"We talk about this ,right?"

Anito at kumuha ng fresh milk sa fridge. Akala ko siya ang iinom pero sakin niya iyon binigay.Kinuha ko iyon sa nanginginig kong kamay.

Nakakatakot ang dilim nang mata niya. Alam kong galit siya. At iyon ang hindi ko gusto.

"Zandria.." pukaw nito sa akin ng lumalim ang iniisip ko.

He heaved a sigh and lick his lips. Parang unti unting tinutupok ang sariling galit.

Kinuha nito ang upuan sa aking harap at umupo sa aking tabi. Inayos niya ang mga kubyertos,plato,at kutsara sa aking harap.

It's funny dahil kahit galit siya ay nakuha niyang maging thoughtful sakin.

"I'm sorry ,g-galit ka?"
Hindi ako makatingin sa kanya.

He remained his poker face.

"Yes.." brutal na sabi nito. Napangiwi ako. Hindi yata siya tulad sa mga pelikulang napanuod ko?