Mistakes

Chapter 29

Chapter 29
Nasukat Ko

Tulala ako habang iniikot ikot ang dulo ng straw ng softdrink.Break time ngayon namin at naisipan namin dito magpahangin.

"Grabe! Ngayon ko lang talaga nalaman na possesive talaga si Damon sa babae! Kasi noon as you can see? Wala siyang pake sa feelings ng mga babae niya.Walang kahit anong feelings! Grabe! Ang lalim ng tama ni Damon sayo teh!"

Mahabang linya ni Ruru sa akin habang nasa bench kami. She's wearing a short skirt. Ewan ko ba kung bakit nagbago siya. Her physical looks nagbago and the way she move ang aggresive.

"It's my fault.Pumayag ako na pumunta sa birthday ni Ryle 'e,may dinner kami mamaya ng mommy niya."

She gasped. "What?! Getting to know the parents stage na kayo?"

I nodded.

"Shit! Ikaw na talaga ang may mahabang hair Zands! Nakabingwit ka nang Montemayor!"

Ngumisi ako pero napawi iyon dahil tumunog ang aking cellphone at nakitang si Papa ang caller.

After almost a month? Naalala niyang tawagan ako?

"Hello.."

"Zandria." he sighed again.
"It' s true that your mom seeing someone now?" tanong nito sakin.

Hearing his voice makes me miss him so much. Ngayon na narinig ko ulit ang boses ni papa ay parang tinarakan ng punyal ang aking dibdib.

Pagmamahal at pangungulila ang aking naramdaman. Gustong gusto kong umiyak at sabihin na sobrang miss na miss ko na ang aming kompletong pamilya.

"She's happy now papa." tanging namutawi ko at suminghap ulit.

Siguro nahalata ni Ruru ang aking reaksyon at hinagod nito ang aking likod.
Si Ruwela lang ang tanging naging kaibigan ko mula pa noong highschool. Walang may gustong magkaibigan sa akin dahil killjoy daw ako at tahimik. Lalo na ngayong college na at halos lahat may galit sa akin sa kadahilanang ako ang gusto ni Damon.

"I understand. And I miss you so much anak.." napapikit ako ng marinig ang garalgal nitong boses.

Natutop ko agad ang aking bibig at nanginginig na ang labi.

"Pa tama na ,pakiusap."

"I know, I'm so sorry..--".

"Goodbye dad.I love you.." Parang nawalan ako nang lakas na binalingan si Ruru sa aking tabi.

"Your dad?"

"Yeah.." I looked away at itinuon ang tingin sa harap namin na soccer field.

Tumahimik naman si Ruru sa aking tabi. Kabisado niya talaga ako. If I am sad,gusto kong tahimik lamang sa isang tabi. Gusto kong magpaka senti and now she's letting me be.

Kabado ako habang lumilipas ang oras. Alas tres na at magdidimiss na ang aming guro.

"For the research about world war three.I'll give you two days complete it. No research ,no Palawan field trip.Class dismiss!" Naghiyawan naman ang aking mga ka klase.

"Sus! Easy lang yan! Pakopya Zandria ha?" Aniya ni Ruru saakin.

Napairap ako at napatango na lang.

"Susunduin ka?" Aniya sa akin ng sinikop ko na ang aking mga gamit.

"Hindi ko alam,ikaw?"

"I'll go with Mark."

Napataas ang kilay ko.

"The varsity player?" I asked and she nodded. "He's a damn playboy Ru!"

Umirap siya at sinikop na din ang kanyang gamit.

"Alam ko. I know how to go with the flow Zands!"

Oh god! Bakit ang wild nito?

"At saan kayo pupunta?" Tanong ko na nasa lobby na kami papuntang parking lot.

"We'll eat somewhere."

"Yan ba ang epekto ng hiwalayan niyo ni Alexander ,Ru?" Puno nang concern ang boses ko. Hindi ko kayang makita ang kaibigan ko na ganito ka down na ngayon.

"Sinusubukan kong mag move on Zand."

"In a wrong way? You think, matatanggal ang sakit na nararamdaman mo nang isa pang kamalian? You're making yourself worst Ru!"

"I know.Wala na akong ibang sandigan Zands,please wag kang ganito." Kita ko ang pagkislap ng luha sa kanyang mata.

Nakaramdam ako ng kirot.
"I'm sorry.." Tanging nasabi ko.

Unang sumakay si Ruru sa kotseng pag aari ni Mark. Napanguso ako at malungkot na tinignan ang pwet ng kotse na papalayo.
Napatigil ang linya nang pag iisip ko nang may bumusina na kotse sa aking harapan.

Black SUV ni Damon!

Ang puso ko ay kumabog ng husto ng binaba niya ang salamin nang sasakyan at minuwestra lamang na pumasok ako. Parang tuod akong pumasok sa frontseat.

"Galit kapa sakin?" Tanong ko.

"Yeah." He huskily said.Ni hindi ako tiningnan at pinaandar ang kotse.

"B-Bakit naman?" Walang pag -asang sabi ko.

"Ayos lang kung hindi ka makakapunta mamaya. I'll tell mom."

Umiling ako. "Pupunta tayo diba?" Maliit na boses na sabi ko.

He laugh mockingly. "Really,akala ko ba birthday ng kaibigan mo?"

Oh? Si Ryle ba ang tinutukoy niya?

"Si mama pupunta,ako hindi. I know my limitations Damon and I dont want you get mad to me."

"But he have your damn digits. " anito.

"Hiningi niya kay mama." Mahinahon na sabi ko.. kita ko ang pag taas baba nang kanyang dibdib sa galit.

"We're just friends."

"Not with boys Zandria.." he said cockily.

"I'm trying.."

He clicked his neck.

"I'm sorry baby. Iba ako pag nagseselos." He kissed my knuckles. Hawak hawak niya ang kaliwa kong kamay habang ang kaliwa niyang kamay ang gamit sa pagmamaneho.

"We'll see my mother at seven.Binilhin kita ng susuotin mo."

"Alam mo ang sukat ko?"tanong ko.

"Nasukat ko di'ba? Nakalimutan mo?"

Namula ang aking pisngi ng natanto ang kanyang ibig sabihin.Napuno ng halakhak niya ang loob ng kotse. Napatingin ako sa aming kamay na mahigpit na magkahawak.