Chapter 17- I'm not the right man for you..

507 11 19
                                    

Efreem's POV

Isang taon na ang nakalipas simula ng iwanan ko siya..

Isang taon kong pinagdusahan ang pagkakamali ko..

Hindi ko inakala na sa mga maling desisyon ko mawawala ang taong MAHAL ko.

May mga bagay  pala na hindi ko kayang ayusin at hindi kayang kontrolin.

Na may mga bagay na habang pinipilit mong ayusin lalong nagugulo

I don't believe in destiny, I believe in myself..

I believe that if you really want something, just give your best and you will get it.

but now, I already gave my best..

but I think my best wasn't good enough..

I'm here waiting for her..

I don't know what will I do but I just want to be with her.

I just want to be true to myself..

for the last time.

Nakita ko siya pababa sa kotse ni Aldrine.

"Lorrien" tawag ko sa kanya

Lumingon siya at parang nagulat siya ng makita niya ako. Lumapit ako sa kanya.

" kanina pa kita hinihintay" sabi ko

Nakatingin pa rin siya sa akin parang hindi makapaniwala na nandito ako sa harapan niya.

" I want to talk to you. I want to tell you something" sabi ko

Nakita kong may tumulong mga luha sa mga mata niya. Pinunasan ko ito gamit ang sarili kong palad

" Alam kong nasasaktan na kita ng sobra. I'm really sorry. " sabi ko

Patuloy pa rin siya sa pag-iyak kaya niyakap ko siya ng mahigpit. I missed the old times where I can hug her whenever I want.

" Sana pagkatapos ng pag-uusap natin na ito maging masaya ka na" sabi ko

 Kumulas siya sa pagkakayap ko sa kanya at tumingin siya sa mga mata ko

" Efreem masaya ka na ba?" tanong niya

Hindi naman masama kung sabihin ko sa kanya ang totoo na kahit kelan hindi ko ginustong lumayo sa kanya.

" Hindi ko na alam kung paano sumaya simula ng mawala ka" sabi ko

" Pero ikaw ang tumulak sa akin palayo. Ikaw ang may gusto nito diba?" sagot niya

Tama ako ang pumili nito pero kahit kelan hindi ko to ginusto. Kahit kelan hindi ko inisip na mawawala siya sa buhay ko

" I have my reasons Lorrien but I want you to know that  everything I did it's all for you. I love you and I will love you until the day I die " sabi ko

" Pero sabi mo hindi mo na ko mahal at siya na ang laman ng puso mo" sabi niya

" Sinabi ko lang yun para makalimutan mo na ako at mapagpatuloy mo ang buhay mo" sabi ko

" I don't understand you" sabi niya

" You don't need to understand just trust me it's all for you, for your own good" sabi ko

Natahimik kami pareho, parehong hindi makahanap ng tamang mga salita para maipadama ng nararamdaman.

" bakit mo siya pinakasalan, paano na ako at paano na tayo? Tanong niya

Marrying her is the most stupid thing I've done in my life and now we can' t be together. I can't be the right man for Lorrien.

" Hindi na tayo pwede, hindi ako ang para sayo." sabi ko sa kanya

Tuluyan ng tumulo ulit ang mga luha sa mga mata niya

" ang sakit sakit paano mo nasasabi yan, mahal na mahal kita ang sakit sakit na" sagot niya

" Listen to me Lorrien, Si Aldrine siya ang para sayo mahal ka niya noon pa" sabi ko

Pinipilit kong ipaintindi sa kanya ang mga bagay bagay pero alam kung mahirap lalo na at hindi ko pwede sabihin sa kanya ang lahat lahat.

" Pero ikaw ang mahal ko.  I don't want any man. I don't want any other man"

" You know very well that I don't want any other woman either but we need to do this"

Yumakap siya sa akin ng mahigpit at ramdam kong umiiyak pa din siya

" Akala ko ng sinabi mong mahal mo pa rin ako, na ako pa rin ay magiging masaya na tayo pero hindi pa rin pala. Hindi pa rin pala sapat na mahal natin ang isa't isa."sabi niya

" Lorrien. Please be happy for me. I heard from Gelin that you tried to kill yourself. Don't do it again. Okay?"

" Hindi ko kaya ng wala ka, hindi ko na kayang mag-isa " sabi niya

" hindi ka na mag-iisa, Aldrine will always be in your side"

" Ikaw ang kailangan ko sa tabi ko Efreem"

Tinignan ko siya sa mga mata

" hindi na ako pwedeng manatili sa tabi mo, babalik na kami ni Janine sa US"

" ayoko wag mo kong iwanan  please Efreem mahal na mahal kita"

" Mahal na mahal din kita pero kailangan nating tanggapin na hindi tayo ang para sa isa't isa para mas maging madali satin na maging masaya ulit. Be happy Lorrien. Please do it for me"

Pinunasan kong ang luha sa mata niya pareho kami hindi maubusan ng luha siguro kulang pa ang mga luha na ito para maipakita kung gaano kasakit at kahirap.

" Sorry sa lahat Lorrien kung nasaktan kita pero gusto kong sabihin na ikaw lang talaga at gusto kong makita kang masaya sa piling ni Aldrine. Siguro kung totoo yung kabilang buhay sana dun pwede na tayo yung wala ng hahadlang pero ngayon maging masaya ka kahit wala ako kasi ako makita lang kitang masaya okay na ako."

 Hinalikan ko siya sa huling pagkakataon at umalis na ako kasi pag nagtagal pa ako baka hindi ko na pa kayaning pakawalan pa siya. Hinabol niya ko at niyakap niya ako.

 " Please don't do this again, Please You told me you still love me, right?" sabi ko

" I love you more than my life and that's why I'm doing this. Im doing this for you. " sabi niya

Unti-unti kong kinalas ang mga kamay niya sa pagkakayakap sa akin at tuluyan na akong nakaalis. Iniwan ko na naman siya, ang babaeng mahal ko. Pero  ito ang dapat at ito ang tama. Kailangan kong lumayo para maging masaya na siya

____________________________

HELLO GUYS.. KAWAY KAYO DIYAN

WHAHAH MAY BAGO BA AKONG READERS

WALANG SILENT READER PLEASE

PARAMDAM KAYO

PLEASE CONTINUE READING MY STORY AND FEEL FREE TO LEAVE YOUR COMMENTS

THIS CHAPTER IS DEDICATED TO MY FRIEND HERE IN WATTPAD

PLEASE SUPPORT HIS STORY ENTITLED

You Were Born To Be Loved

VOTE FOR THIS CHAPTER PLEASE.

Thinking of YOU...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon