Όλοι τρέχουν και βιάζονται
Κανένας δεν παρατηρεί
Μερικά μικρά, ωστόσο πολύ σημαντικά
Πράγματα
Μία γυναίκα
Παραλίγο να σπάσει το χέρι της
Στη δουλειά της
Φαντάσου τον πόνο που θα την πίεζε
Κάπου μέσα στην καρδιά της
Τρεις άνθρωποι κοιμούνταν σε πεζοδρόμια
Και εσύ περπατούσες δίπλα τους
Αλλά ούτε τους είδες
Κάποιος έψαχνε για
Φαγητό
Μέσα σε έναν κάδο
Των δικών σου
Σκουπιδιών
Πώς γίνεται να είμαστε όλοι τόσο μεγάλοι εραστές της απάθειας;
-μην σε ξεγελά ο τίτλος
YOU ARE READING
Νεφελοβάτης / Nefelibata
PoetryΔεν είμαι ποιητής εννοείται :P Τόσο καιρό γράφω τις σκέψεις μου σε ένα τετράδιο και αποφάσισα να τις μοιραστώ. Ρίσκο είναι για εμένα αλλά θα τολμήσω (για πρώτη φορά στη ζωή μου). Επειδή λοιπόν, ίσως είμαι ολίγων τι ατάλαντος, δείξτε κατανόηση ? Just...
