Μαμά μου άκουσε με
Κάτι δεν πάει καλά
Πώς να σηκωθώ; Βοήθησε με
Πριν να είναι αργά
Όλες αυτές οι βλέψεις
Χαμένες υποσχέσεις
Μαμά μου άκουσε με
Κάτι δεν πάει σωστά
...
Το σώμα μου ανακαλύπτω
Και εσύ μιλάς για πράγματα
Που θέλω να αφήσω
Κανείς δεν τραγουδά
Και όλα μοιάζουν σαν να μένουν σταθερά
Σβήνεις από μέσα μου
Την μόνη μου φωτιά
Ίσως μεγάλωσα λίγο απότομα
Αυτά που νιώθω, τα κρύβω από παλιά
Πρέπει να γυαλίσω τα πόμολα
Κι ας έχει το πάτωμα καρφιά
Με έκανες να είμαι αυτό που απεχθανόμουν
Δεν είναι ακόμα αργά
Λίγοι όμως αυτοί που μετανιώνουν
Και αλλάζουνε μυαλά
Μπαμπά μου άκουσε με
Πόσο θα μείνουμε εδώ;
Την αγάπη σου και τα φιλιά σου
Γιατί τα δίνεις με φειδώ;
Σε όλους λες για εμένα, ωραίες λέξεις
Ποτέ σου όμως πραγματικά, δεν θα με πιστέψεις
Μπαμπά μου άκουσε με
Δεν είμαι για εδώ
...
Αρχίζω τελευταία να νιώθω
Ευφορία στην καρδιά
Μα σύντομα θα παραδόσω
Τον παράδεισο σε εσάς
Κοιτάξτε χίλιες δυό σκέψεις
Σαν χελιδόνια που πετούν
Για εσάς, απο εδώ και πέρα,
Μόνο οι απογοητεύσεις
Παλαμάκια θα χτυπούν
Πλέον έχω μάθει να κλείνω
Το στόμα μου σφιχτά
Και φυσικά το ίδιο
Εφαρμόζω και στ' άλλα τα παιδιά
Λέω "ναι" σε ο,τι αφήνω
Λέω "όχι" σε ο,τι ζητώ
Το μαύρο μου πρόσωπο ντύνω
Με προσωπείο βασιλικό
Μαμά μου άκουσε με
Δεν ξέρω τι να πω
Όλοι κοιτάνε και χαζεύουν
Ή μήπως μιλάω στο κενό
Όλα τα συναισθήματα μου
Δεν το θέλω, μα απεγκλοβίζονται απ' τη καρδιά μου
Μαμά μου άκουσε με
Πεθαίνω από πνιγμό
...
Ο,τι πίστευα για εμένα
Είναι από την αλήθεια, κάτι ξένο
Ο,τι τόσο καιρό ήταν σίγουρο
Γίνεται μεταβλητό, όμως σιδερένιο
Ο,τι επιθυμείς είναι στημένο
Ο καθένας, με τον εαυτό του ερωτευμένος
Όλα, όλα, όλα
Γίνονται πολλά
Υποχρεώσεις και πρωτόκολλα
Υπογραφές από άγχος και περηφάνεια
Αν-Ώριμα παιδιά
Σε λίγο καιρό θα εξουσιάζω
Έναν κόσμο απ' τον οποίο απουσιάζω
Σε έγχρωμους να μην μιλώ
Γυναίκες, αλλογενείς και ομοφυλόφιλους
Διδάχθηκα να υποτιμώ
Όλες αυτές οι σκέψεις
Εσύ δεν μπορείς να τις ανεχτείς
Πες μου τι άλλο να κάνω
Νομίζω έχω χαθεί
Μαμά μου άκουσε με
Απλώς επειδή νιώθω ικανός
Δεν σημαίνει ότι αξίζω
Ούτε ότι έχω πλαστεί για όλο αυτό
Όλη η (μικρή) ζωή μου
Ξέφυγε από την προσοχή μου
Και τώρα μένω πάλι μόνος
Μπαμπα μου άκουσε με
Στο χέρι μου κρατώ
Όλη τη γη και τους πλανήτες
Τον πόλεμο αγαπώ
Έκοψα μόνος τα φτερά μου
Και η οικογένεια την παιδικότητα μου
Ω μαμά μου και μπαμπά μου
Όλα είναι ήδη αργά
*note*
Δεν είναι κάτι προσωπικό μου αλλά εμπνεύστηκα από την ιστορία κάποιου αλλού...
आप पढ़ रहे हैं
Νεφελοβάτης / Nefelibata
कविताΔεν είμαι ποιητής εννοείται :P Τόσο καιρό γράφω τις σκέψεις μου σε ένα τετράδιο και αποφάσισα να τις μοιραστώ. Ρίσκο είναι για εμένα αλλά θα τολμήσω (για πρώτη φορά στη ζωή μου). Επειδή λοιπόν, ίσως είμαι ολίγων τι ατάλαντος, δείξτε κατανόηση ? Just...
