Μια στιγμή
Χωρίζει τους ανθρώπους
Συγγενείς
Κι όλα πέφτουν, μαραζόνουν
Και να αλλάξει δε μπορεί
Μια φωνή
Ουρλιάζει
Και αναζητά
Τα μάτια της καρδιάς
Που άφησε και πέταξε και πέταξε μακριά
Δεν μπορώ να σε κάνω να γελάσεις
Ελπίζω, εύχομαι όλα να πάνε καλά
Κι αν χρειαστείς, μια στιγμή, έναν ώμο για να κλάψεις
Κλάψε αν θες στη δική μου αγκαλιά
Λόγια κενά
Θα ακούς από εδώ και πέρα
Καθημερινά
Και θα σκεφτείς
"Άραγε νοιάζονται ή απλά προσποιούνται για να νιώσω καλά;"
"Σ' αγαπώ", να του λες
Σαν ποτάμι όταν κλαις
Κι ίσως να έρθει να δει
Τι περνάς
"Σ'αγαπώ", να του λες
Άσε τώρα τις σιωπές
Βγάλε από μέσα σου τις κραυγές
Με τις οποίες ξυπνάς
Μια στιγμή τραγουδάς
Και την άλλη πονάς
Απ'το πένθος πονάει η μάτια σου
Μια στιγμή τον κοιτάς
Και την άλλη χτυπάς
Με ενοχές τη σπασμένη καρδιά σου
Δεν μπορώ να σε κάνω να γελάσεις
Ελπίζω, εύχομαι όλα να πάνε καλά
Κι αν χρειαστείς, μια στιγμή, έναν ώμο για να κλάψεις
Κλάψε αν θες στη δική μου αγκαλιά
Οι λέξεις είναι βουβές
Δεν ξέρεις πια τι λες
Όταν κάτι ξαφνικό
Σου προκαλεί πανικό
Σ' αγγίζουν οι στιγμές
Μια στιγμή
Πες του... "μια στιγμή"
Μια τελευταία, για εμάς τους δυό, στιγμή
Πες του "έχω κάτι να σου πω"
Κοίτα τον στα μάτια της ψυχής του
Πες του:
"Σ'αγαπώ"
...
~Στη φίλη μου, την ΧΨ, που πέρασε έναν πολύ πένθιμο μήνα. Μην τα παρατάς.
YOU ARE READING
Νεφελοβάτης / Nefelibata
PoetryΔεν είμαι ποιητής εννοείται :P Τόσο καιρό γράφω τις σκέψεις μου σε ένα τετράδιο και αποφάσισα να τις μοιραστώ. Ρίσκο είναι για εμένα αλλά θα τολμήσω (για πρώτη φορά στη ζωή μου). Επειδή λοιπόν, ίσως είμαι ολίγων τι ατάλαντος, δείξτε κατανόηση ? Just...
