Νεφελοβάτης / Nefelibata

το Κόκκινο

Σε γνώρισα απρόσμενα
Μια νύχτα καλοκαιρινή
Όταν περπατούσα
Κατά μήκος της ακτής

Μαζέψαμε κοχύλια
Δίπλα στον γυαλό
Σαν να μαζεύαμε ελπίδες
Να φιλιόμαστε καιρό

Το γλυκό χαμόγελο μου;
Η ζέστη σου αγκαλιά;
Δεν ξέρω τι ακριβώς
Μας έφερε κοντά

Η αύρα σου δεμένη
Στην δική μου μουσική
Μπορείς και ακούς τις σκέψεις
Της χαζής μου ψυχής

Και να'σαι ξανά
Στον δρόμο της αλλαγής
Πέρασες το κόκκινο
Απλώς για να με δεις
Φύσαγε αέρας πολύς
Το θυμάμαι, ήμουν εκεί

Όταν μιλούσαμε, η καρδιά σου
Χτυπούσε δυνατά
Ένιωθα σαν πεταλούδες
Να τραγουδούν ψιθυριστά

Να μου λες τα όνειρα σου
Κάθε πικρό σου μυστικό
Να μου λες για το παρελθόν σου
Σαν να'μουν το μέλλον σου εγώ

Και να'μαστε μεσάνυχτα
Στον ωκεανό
Χορεύουμε στα κύματα
Και φωνάζω "σ'αγαπώ!"
Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ
Το θυμάμαι, ήσουν εδώ

Νόμιζα το είχαμε βρει
Όμως όλα πήγαν στραβά
Θα ήμασταν ένα αριστούργημα
Μα δεν είμαστε πια
Δεν μπορείς να το ζεις
Το θυμάμαι, ήμασταν μαζί

Θες να είσαι ειλικρινής
Κι όχι να με πληγώσεις
Μα ο,τι νιώθω εγώ
Εσύ ποτέ δεν θα το νιώσεις
Ήμουν στην διαδρομή
Στη βροχή μόνος μου
Σε περίμενα μια, μια, μια ζωή

Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου
Μα τον ράγισες για πάντα
Μάλλον αυτό εννοούν όταν λένε
Ότι η αγάπη σε κάνει κομμάτια

Μα ακόμα φοράω
Αναμνήσεις γλυκές
Γιατί θυμίζουν εσένα
Και μυρίζουν ενοχές
Δεν θα τις αποχωριστώ
Γιατί θυμάμαι, έφταιγα

Και να'μαστε ξανά
Λίγο πριν το κενό
Εγώ ήμουν το κόκκινο
Στον γκρίζο σου εαυτό
Έτρεχε αίμα, γι'αυτό
Τον θυμάμαι τον πόνο αυτό

Μετά χάνουμε επαφή
Στον δρόμο της αλλαγής
Το πρόσωπο σου έχει βαφτεί
Με της καρδιάς σου την σιωπή
Τα δάκρυα έγιναν βροχή
Ήταν σαν αστραπή

Φύσαγε αέρας πολύς
"Σ'αγαπώ" είχαμε πει
Σε έψαχνα μια ζωή
Που δεν θα πραγματοποιηθεί
Το θυμάμαι, εμείς
Ήσασταν εκεί μαζί