Νεφελοβάτης / Nefelibata

Μακρινές αντανακλάσεις

"Χάλασες;"

Όχι φίλη μου. Πάντα ήμουν σπασμένος.

Μήπως εσύ άνοιξες τα μάτια σου;

Φωνάζω. Έχω μουδιάσει ολόκληρος και δεν μπορώ να φωνάξω πια. Φασαρία. Όλοι σιώπησαν. Άλλοι φοβήθηκαν και έσπευσαν να δουν τι έπαθα. Ακόμα θέλω να φωνάξω. Περισσότερο από τότε. Δεν ήμουν ο εαυτός μου. Χτύπησα την πόρτα, κοπάνησα τα χέρια στο γραφείο και ποδοπάτησα το πάτωμα μέχρι να ακουστεί παντού. Έβρισα και έβρισα και γρύλιξα και "έσπασε" η φωνή μου από τον θυμό και το κλάμα. Την πρώτη φορά, ήμουν κομμένος στα δύο. Την επόμενη όμως, ήθελα να κόψω κάποιον στα δύο. Πιέζω μέσα μου τόσα πράγματα. Τόσες σκέψεις, τόσες απόψεις, τόσα συναισθήματα. Γιατί είμαι υποχρεωμένος να έχω έναν κρυφό εαυτό. Δεν θέλω να προσποιούμαι κάποιον άλλο, για καιρό, άλλο πια. Πότε η αντανάκλαση μου θα δείξει στον καθρέπτη, ποιος είμαι αληθινά;