Νεφελοβάτης / Nefelibata

Ιστορία

Είσαι καλά.

Βγαίνεις από το σπίτι.

Επιστρέφεις σπίτι.

Είσαι καλά.

Ξαφνικά αισθάνεσαι κάτι μικρούλι να σε εκνευρίζει χωρίς λόγο.

Ακούς κάτι που σε ταράζει.

Καταλαβαίνεις τι είναι και γεμίζεις θυμό.

Φεύγεις από το σπίτι.

Επιστρέφεις.

Είσαι καλά;

Είσαι ακόμα θυμωμένος για κάτι που ήταν η αφορμή και όχι ο λόγος.

Λυπάσαι για την κατάντια σου και θες να κλάψεις.

Κλείνεις την πόρτα.

Κλείνεις το παράθυρο.

Κλείνεις τα φώτα.

Χαμηλώνεις την φωτεινότητα.

Κοιτάς το πάτωμα, το γραφείο και το ταβάνι.

Κλαίς.

Είσαι μπερδεμένος.

Δεν είσαι καν σίγουρος για το τι έγινε, αλλά ξέρεις πώς νιώθεις.

Βάζεις το κεφάλι σου κάτω από τα μαξιλάρια.

Δεν κλαίς αλλά πονάνε τα μάτια σου από πριν.

Τώρα κοιτάς τα συρτάρια του γραφείου και όχι όλο το γραφείο.

Κλείνεις το κινητό και το βάζεις δίπλα σου περιμένοντας να γίνει κάτι.

Κλείνεις τα μάτια σου.

Παίρνεις τηλέφωνο τρία άτομα.

Δεν δέχεσαι την αντιμετώπιση που ήθελες, από κανένα.

Κλείνεις το κινητό.

Το βάζεις δίπλα σου και ακόμα ελπίζεις κάτι να γίνει.

Δεν είσαι καλά πια.

Κοιτάς γύρω σου.

Ανασηκώνεσαι στο κρεβάτι και κοιτάς το πάτωμα.

Βλέπεις τα παπούτσια σου.

Είσαι ήδη ντυμένος.

Φοράς τα παπούτσια.

Σηκώνεσαι.

Κοιτιέσαι στον καθρέπτη.

Έχεις ροζ μάτια και μαύρες σακούλες από κάτω.

Σκουπίζεις τα μάτια σου.

Ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις.

Ζαλίζεσαι.

Ζεις το υπόλοιπο της μέρας σου, ακόμα κι αν δεν σου αρέσει που το κάνεις.

Ακόμα κι αν προτιμούσες να μείνεις στο κρεβάτι.

Περνάς σχετικά καλά.

Πας σπίτι.

Ακόμα δεν είσαι καλά.

Ακόμα δεν παραδέχεσαι ότι έχεις πρόβλημα.

Ακόμα θες να σπάσεις τα πάντα.

Όμως ζεις.