Hej, Potter!

[20]

Rozdział betowany przezCessidy84

Po dotarciu do drzwi Harry'emu cała krew odpłynęła z twarzy na widok dwóch postaci leżących na podłodze, w które różdżkami celowali.

- Nev, Luna, co wy tu robicie? – spytał brunet – I czemu celujecie w moją ciotkę i Dudley'a?

- No cześć, Harry. Wybacz, ale jego musieliśmy uciszyć – powiedział Longbottom, wskazując na Dudley'a – Bo całą drogę. A co tu robimy? Szukałem z Luną hrapaków i jakimś dziwnym przypadkiem zły kominek i wylądowaliśmy u starej pani Figg. Za oknem usłyszeliśmy jego wrzask. Pani Figg była nie przytomna, a dom na Privet Drive 4 płonął, a on się wydzierał wniebogłosy, jak to on cię nienawidzi, więc spetryfikowaliśmy ich – tu wskazał na Drusley'ów i zafiukaliśmy do Hogwartu, a dyrektor dał polecenie przetransportować ich tu oraz sprawdzić czujność.

- Ale nie ma nikogo poza młodzieżą.

- Czemu? – spytała Luna.

- Wierz mi, że też chciałbym to wiedzieć – warknął avadooki – Jeśli Mundungus znów namówił ich na picie to... – i nie zdążył dokończyć zdania, bo z kuchni wyszedł wstawiony Syriusz.

- O, szanowna młodzieży, co wy tu robicie – spytał głupio.

- A na co ci to wygląda? – spytał Harry.

- Szczeniaku, o co ci chodzi? – spytał Syriusz.

- Gdzie jest Remus i pani Weasley? – odpowiedział pytaniem na pytanie Potter.

- Są w Norze poprawić bariery – odparł Łapa.

- I co mówili, wychodząc? – spytał wnerwiony Harry, gdy nagle dało się słyszeć za drzwi wejściowych głos Remusa:

- SYRIUSZU ORIONIE BLACK, JA CI NOGI Z DUPY POWYRYWAM, JEŚLI CHOCIAŻ POWĄCHAŁEŚ ALKOHOL W DOMU PEŁNYM DZIECI!! – drzwi się otworzyły i pierwsza weszła pani Weasley, a za nią Remus i Alastor, a to Moody. Syriusz próbował się schować za najstarszymi Weasley'ami, lecz jedno zimne spojrzenie zatrzymało go w miejscu i Remus przemówił zimnym głosem – Syriuszu, jak możesz być tak lekkomyślny i pić przy nastolatkach, którymi powinniśmy się zajmować i co, na gacie Merlina robią tu krewni Harry'ego? - spytał wilkołak. - I czemu są spetryfikowani? - Gryfon i Krukonka opuścili swoje różdżki i zaraz Dudley doskoczył do Harry'ego z taką sprawnością, o jaką nikt, by go nie podejrzewał.

- TO TWOJA WINA!! TO PRZEZ CIEBIE GO ZABILI!! PRZYSZLI PO CIEBIE!!! – wydzierał się młody Drusley, szarpiąc bruneta, który najwidoczniej nie miał zamiaru zareagować, więc Draco wziął sprawę w swoje ręce i przemówił:

- Zabieraj te tłuste łapska z Harry'ego, i to w tej chwili, bo inaczej już ich więcej nie zobaczysz!!!

- A co to? Twoja dziwka? – zaśmiał się grubas, a Draco wymierzył mu precyzyjny lewy sierpowy, po którym ten znów leżał na podłodze. Smok kucnął przy nim i przez zaciśnięte zęby wycedził: - Nigdy więcej w mojej obecności nie waż się obrażać dobrego imienia Harry'ego! Zrozumiałeś parszywy śmieciu? – spytał Malfoy, po czym wstał i stanął za brunetem, a z tyłu usłyszał pytanie Blaise'a:

- Czemu tak po mugolsku, Draco? Czyżbyś zapomniał, że jesteś czarodziejem?

- Diable, doskonale pamiętam, kim ja jestem, lecz na takie zero szkoda magii – odparł blondyn.

Po umieszczeniu przez Moody'ego i Lupina Drusley'ów w najdalszej sypialni, mężczyźni udali się do kuchni, a zastali tam dość niecodzienny widok. Molly Weasley krzyczała na trzech dorosłych mężczyzn i raz po raz okładała ich ścierą do naczyń, a oni zachowywali się jak jej synowie w tej sytuacji. Czyli, gdyby mogli, to zrobiliby wszystko, aby zniknąć po tym, jak Molly przeszła złość na Lucjusza i Syriusza, bo Mundungus sobie nagrabił, próbując zwędzić srebrne sztućce rodu Black i zarobił od Molly ścierą, a od Syriusza zaklęciem żądlącym. Po opuszczeniu przez niedoszłego złodzieja GP 12 domownicy usiedli do obiadu, a Drusley'om został on dostarczony przez Stworka. Po obiedzie przybył dyrektor, który był bardzo niepocieszony nieodpowiedzialnym zachowaniem Syriusza i Lucjusza, o czym dowiedział się od Molly.

________________________________________

Wiem, rozdział do dupy, ale był mi właśnie taki potrzebny. Wybaczycie, że taki krótki, ale no cóż, nie będę się tu wysniętniać. Po prostu taki wyszedł.

Wasza Mania