Stripped | Raze×Ash #PrimoAwards2018

A-27

Panahon

Isang linggo na akong taong bahay dito sa Canada nakakaparalisado pala ang ganun. Maaga akong gumising at lumabas sa tinitirahan namin. Tulad ng mga nakaraang araw ang makapal na jacket parin ang kasama ko. In-open ko ang navigator na phone ko at naghanap ng pwedeng pasukan na trabaho. Kailangan ko ring kumita.

Kausap ko si Denny sa kabilang linya habang kausap.

"Babalik din ako mamaya,"

'Saan ka ba kasi pupunta?'

"Mamamasyal lang and may nakita kasi akong boutique noong isang araw may bibilhin lang ako," hindi kasi ito papayag. Huminto ako para kunin 'Yong flyer na tumatanggap ng trabaho.

Actually doon sa boutique 'yon. Nung namasyal kasi kami ang nakita ko iyon 'tsaka gusto ko subukan ang isang trabaho medyo malapit sa passion ko. Gusto ko talaga noon maging designer pero dahil hindi wala namang university na malapit sa amin ang ganun na course kaya nag business administration nalang ako. Not a materialistic pero iba talaga ang hatak sa akin ng mga damit.

'Where are you? Pupuntahan kita,"

"No need. Kung nag-aalala ka na magpapakamatay ako... hindi ko gagawin 'yon, Bye na andito na ako sa boutique." Then I end the call. Binasa ko ang nakalagay sa flyer. It says here that they need a sales lady. Hindi na masama panimula.Kinuha ko ito at nagsimulang maglakad, nakalagay din kasi ang address.

"Good morning madame! Welcome to Fransee." bungad sa akin ng isang babaeng Canadian.

"Sorry but..." Ibinigay komsa kanya ang flyer "I want to apply as a sales lady"

"Ah...oh. Wait a minute I just call miss Buff,"

Isang miniskirt at long sleeve na kulay blue ang damit na ibibigay sa akin. Natanggap ako agad dahil kailangan na kailangan din nila.

"You can start tomorrow, the wage is given per day so don't worry. I need to go I have many work," si miss Buff ay nasa mid 40's na. Maputi, maliit at medyo may katabaan na matanda. Hinawakan pa nito ang sintido niya bago umalis.

Inilbot ko mata ko sa mga damit na nakatupi at nakasabit. It also have shoes, high heels and bags. Excited na akong magtrabaho bukas.

Habang naglilibot ako sa iba't ibang lugar ay nakaramdam am mg gutom. Hindi pala ako kumain bago umalis.

Gruuu...napahawak ako sa aking tiyan.

Pumunta ako sa malapit na resto. Kumain at pinuno ang tiyan kong gutom na gutom.

Sa tabing table.

"Yes Ma. Next pa po. Oo uuwi na ako. Sa birthday mismo ni papa I'll be there. Oo nga po." Mahinang tumawa siya "Secret lang Ma! Hindi 'yon mahahigh blood. Sige na po. Bye Ma!" Kinuha niya ang nga gamit niya at nagmadaling umalis ng resto.

Naiwan akong nakatitig sa kanya hanggang sa nawala na siya na paningin ko. Nakaramdam ako ng inggit sa kanya. mabuti pa siya may uuwi an sa pilipinas. May masaya at kumpletong pamilya. Habang ako...

Paglabas ko sa restaurant ay nagulat ako sa nakasalubong ko. His blueish eyes bore into me. Matangkad siya at may malaking pangangatawan. Mukha siyang MMA fighter sa may TV.

"Ash, what a coincident. You just eat your breakfast?" tanong niya sa akin.

"Hi! Yes," tumango ito at pasimpleng tumingin sa loob ng resto.

"You're going home now?"

"Oo este...yes"

"Can I join you walk?"