Chasing Chicago

Lolo

I am now here in my room. Nakadapa lang ako sa kama ng sampung minuto.

I move my hands to get my phone in my pocket when I heard it ring.

20 missed calls from Paul
25 missed calls from Zen
30 missed calls from ConnYou

10 unread messages from Paul
13 unread messages from Zen
15 unread messages from ConnYou

Napataas lang ang kilay ko dahil sa nakita ko na maraming missed calls and unread messages.

I composed a message saying 'Still alive.' and sent it to Paul, Zen and Conn.

Sinubsob ko ulit ang mukha ko sa kama.

Napabalikwas ako ng makarinig ako ng putok. Rinig ko ang pagkabasag ng mga salamin at ang pagtama sa dingding ng napakaraming bala.

"Fuck! I was attacked!" Bulong ko sa aking sarili.

Dali-dali kong sinuot ang gun pocket at nilagay ang dalawang pistola. Kinuha ko ang riffle na nilagay ko sa ilalim ng kama.

Naglakad na ako papunta sa pinto ng aking kwarto nang bigla iyong bumukas.

Fuck!

Napatalon ako at binaril ang lalaki.

Napaungol pa ako dahil natamaan ng kung-ano ang aking likod.

Bumangon ako. Nagpunta ako sa likod ng pinto. Ang dulo ng riffle lang ang pinalabas ko at nagpaulan ng bala.

Nakarinig naman ako ng mga ungol at pagtumba.

Lumabas ako sa pinagtataguan ko. Napatingin ako sa basag kong bintana. May nakita akong kalaban na paakyat kaya binaril ko ito agad.

Napatingin ako sa pinto ng bigla itong bumukas.

Nagpaulan ako ng bala sa deriksyong iyon. Natumba naman ang mga kalaban na nagtatakang pumasok.

Napasandal ako sa pinto ng kusina nang wala akong naramdaman na paparating.

Fuck! Kaninong grupo na naman ang mga ito?

Tanong ko sa aking isipan habang nakatingin sa mga nakahandusay na katawan sa sahig at duguan.

Napaalerto ako ng makarinig ako ng mga yapak sa may pinto. Mabilis kong itinutok hinagis sa tabi ang rifle at binunot ang dalawang pistola.

"Matigas na ba talaga ang buto mo para tutukan ako ng baril?" Nanigas ako sa aking kinatatayuan nang bumulaga sa akin ang isang mestisong lalaking may katandaan na. Nakasuit ito at may tungkod sa kanang kamay.

Lolo...

Hindi saya ang naramdaman ko nang makita siya ngayon, kundi takot. I know that he will going to kill me. He keep on insisting that I am the one who killed my older brother- Ichi. The Japanese number of one.

Dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Ibinaba ko naman ang aking pistola.

He is hurting me and even wanted to kill me, but I can't fight with him. He's still my lolo... the one who used to loved me and the one who used to call me petal.

Hinampas niya ang magkabilang paa ko kaya napaluhod ako. Masakit. Hindi ko alam kung saang parte ng katawan ko basta ang alam ko lang ay masakit.

"Don't you ever keep on fuckin run away from me, Rei. Masusundan at masusundan parin kita kahit saan ka pa magpunta- kahit sa impyerno pa." Napayuko ako dahil sa sinabi niya.

"Lolo---"

"Don't fuckin call me lolo! I don't have a murderer grand daughter! How could you Rei! How could you kill my Grandson Ichi." Hinampas niya ang likod ko gamit ang kanyang tungkod kaya napaliyad ako. "You are a fuckin disgrace to our family. Sinira mo lang ang dangal ng ating pamilya, para lang makuha mo ang atensyon ng lahat. I know you are just insecure to Ichi because everyone love him. He is also the heiress at walang mapupunta sa iyo kahit na piso! I know that it is your fuckin reason why you killed him!"