Broken pieces

1.4K 59 0
                                    

"What's with the look, Dawn?" Bungad ni Paul when she opened the main door of her house. "Atsaka himala yata at nagdoorbell ka. May tama ka ba ng bala? O-ha, Hindi na ako magtatanong kung may sakit ka ba dahil alam ko naman na hindi ka matatablan niyon." Dakdak niya habang pabalik sa sofa.

"Yeah. May sakit ako." Agad naman siyang napahinto at napalingon sa akin. "Dito." Turo ko sa aking puso.

Her eyes automatically grew big. "OH MY HEART! May sakit ka sa puso, Dawn? Paano? Kailan? Bakit hindi mo sinabi sa akin? Sandali lang at magbibihis muna ako. Sasamahan kita sa Doctor! Oh my heart! Kailangan mapatingnan ka agad at baka laumala iyan!" She said in panic.

Pinabayaan ko lang siya at tahimik na umupo sa mahabang kulay puting sofa. Sumandal ako at tumingala sa puting kisame.

"Rei, do you really have a heart disease?" Zen asked worriedly, but I just remain silently.

Napakabigat ng kalooban ko ngayon para magsalita.

"Yes Zen. She told me that her heart is hurt. It's if impossible din naman kung masakit ang puso niya dahil broken hearted siya. Alam naman natin na hindi iyan maiinlove--"

"Actually Paul, I did. I just did. And now I'm fuckin hurt. Fuckin hurt that I almost kill myself." Biglang wika ko sa nababasag na boses.

Yeah Great! I'm fuckin crying in front of them. I'm weak.

Sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko habang ang mga mata ko ay nanatiling nakatitig sa kisame.

"Did I heard it right, Master?" I heard Conn voice from the main door. Ramdam ko ang paglapit niya sa akin. "Who's the damn guy and I'm going to smack his face until it shatter. How dare him hurt you!" Galit na galit siya ngayon na nakatayo sa harap ko.

"Connor is right. Tell us who's that guy! You didn't deserved this all the heartbreaks, Rei." Zen agreed to Conn.

Napailing-iling naman ako. "It won't change everything."

Naramdaman kong may tumabi sa akin at alam kong si Paul iyon. I know she's crying dahil pasinghot-singhot siya. "Kaakibat talaga ng salitang pagmamahal ang salitang sakit, Dawn. But seeing you like this broke my heart. Hindi ako sanay na makita kitang ganito, Dawn. Naiiba ka sa lahat para lang makaranas lahat ng ito." Yumakap siya sa akin at binaon ang namamasang mukha sa aking braso. "Come on, Dawn. Cheer up! Bumalik ka sa dati. Nasaan na ang Dawn na matapang, walang pakiramdam at hindi nasasaktan na kilala ko? Bumalik ka sa dati! I don't wanna see you broken like this."

Napapikit nalang ako. It's really hurt.

Tumabi din si Conn sa akin at pinunasan ang luha na nasa aking pisngi gamit ang kanyang mga palad. "Loving is not bad. Maybe you just loved the wrong person or maybe he's not really the one for you."

Isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa buong bahay.

Nilingon ko si Conn na nasa tabi ko lang na malalim ang iniisip.
"Conn, do you still remember when I called you to track my tracking device? I also told you to send an ambulance to the address you've got." Nakita ko siyang parang nag-iisip.

"Uh.. Yeah, Yeah. I heard from the news that they are the Santillan's. They owned a Hotels and Resorts nationwide. What about that?"

"They where massacred and I helped them. The old man gave me a piece of paper. He said that I'll give it to his youngest son. I don't have the time lately to do it. Hindi ko alam na siya pala iyon. Ang bunsong anak nito. And he acused me that I am the one who killed his father and I'm the reason why his brother is in coma right now. He planned everything. He broke me because he want a revenge. Kahit ang totoo ay hindi naman talaga ako ang gumawa niyon." Their jaw literally dropped.

"I'm gonna kill him!" Conn angrily said and punched his palm.

"Sira pala ang ulo ng lalaking iyon ah!" Galit din na wika ni Zen.

"Oh Dawn! What do you want? Gusto mo bang puntahan ko siya? Sabihin mo! Anong gagamitin ko? Draggers? Kutsilyo? o baka naman baril? I can hurt him if you say so."

Bumuntong hininga nalang ako.

Siguro babalik nalang ako sa kung ano ako noong hindi pa kami nagkakakilala. Once is enough. Tama na ang isang pagkakamali ko at natuto na ako ng leksyon.

Yuan Santillan.

Napangiti nalang ako ng mapait ng bigkasin ko ang buong pangalan niya sa aking isipan.

Kung tutuusin. Kaya ko siyang patayin dahil sa panloloko at pananakit sa akin emotionally. Pero hindi ko iyon gagawin. Kalimutan ko nalang ang lahat, na nakilala at nahulog ako sa kanya. He doesn't deserve me. I didn't deserve a fuckin man like him.

Moving on is not that hard, I guess.

"Let's go to a bar." Yaya ko sa kanila.

Tumayo na ako at nagsimulang maglakad palabas habang ang dalawang kamay ay nasa magkabilang bulsa ng leather jacket.

➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡➡

-rienLavander

Chasing Chicagoحيث تعيش القصص. اكتشف الآن