Our Sad Love Story [COMPLETED]

Chapter 22 [JEALOUS]

Maaga akong nagising at nakaramdam ng sakit ng katawan, bumangon ako at ngayon kolang napansin na nakahubad padin ako. Napangiti ako agad ng wala sa oras.. ang nangyari sa amin kagabi, hindi ko inaakalang mangyayari iyon sa amin. Pero wala akong pinagsisisihan, ginusto ko iyon ginusto namin iyon. Mahal na Mahal ko si Alexander, hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa'kin kapag nawala pa s'ya ulit sa'kin.

Kahit masakit ang katawan ko ay pinulot ko ang mga nagkalat na saplot ko sa sahig,agad kong inayos ang mga iyon at isinantabi. Nagtungo ako sa banyo, naghilamos ako, at nagshower nadin, nakigamit nalang muna ako ng damit kay Spencer. Gosh, nahihiya ako>.<

Pagkalabas ko nang banyo ay naglalapag ng mga pagkain si Alexander, nilapitan ko siya at niyakap mula sa likod.

"Good Morning, Hubby" sambit ko. Tinanggal niya ang kamay kong nakapalibot sa bewang niya.

"Good Morning too, Wifey" aniya at hinawakan ang magkabilang pisngi ko, akma niya akong hahalikan sa labi ng magsalita ako at inilayo ang mukha ko sakan'ya.

"Teka, ano iyang gagawin mo?" S'yempre pakipot muna ng kaonti. nagsalubong ang dalawa niyang kilay saka tumawa.

Bigla niya akong ginawaran ng halik sa labi, smack lang naman iyon pero kinikilig ako.

"That's a good Morning kiss for my beautiful, wife" aniya at hinalikan naman ako sa noo.

"Thanks Hubby" nakangiting sabi ko sakan'ya.

"Anong thanks? I want a kiss too, you're being unfair to your husband, wifey" aniya na ikinatawa ko. Umiling iling ako saka siya hinalikan sa pisngi.

"Okay na ba 'yon?" Tatawa tawa kong sabi.

"Ang daya mo talaga kahit kailan wifey, bakit sa cheeks lang?" Aniya at nagawa pang magmaktol, para talagang bata itong asawa ko na 'to.

"Hubby, kumain na muna tayo. Saka na yang kiss kiss na 'yan" tatawa tawa kong sambit at uupo na sana sa sofa ng hilain niya ako patayo

"Bakit, Hubby?" Nagtataka kong tanong sakaniya.

"Why are you wearing those clothes, Kylyne?" Ramdam ko na nagseselos siya. Hays  oo nga naman kasi Kylyne? Bakit mo naisipang hiramin ang damit ng ibang lalaki, eh alam mong may boyfriend ka? Worst, kasama mo pa. Tch.

"Uhm, ano kasi, hubby. Yung damit ko, madumi na, I can't wear it anymore" ginulo niya ang buhok niya para ipakitang naiinis siya.

"Take off those clothes right now, Kylyne!" Nanlaki ang mga mata ko. Gosh, I didn't know that Alexander is like this when he's jealous.

"But hubby, I don't have extra clothes" i said.

"Then You're wearing my clothes, ano ba naman' yan Kylyne, boyfriend mo ako at kasama mo ako ngayon, bakit ka nanghihiram ng damit ng ibang lalaki? And worst, kay Spencer pa?!" Napayuko lang ako nang sigawan niya ako. Naramdaman kong nangingiligid na ang luha ko. O my gosh.. this is harder than I thought.

"Aish!" Bigla kong naramdaman na niyakap niya ako. "Shh, don't cry wifey. Nagselos lang ako hays, sorry na wifey. I won't do it again" he said with a tone of sad and calm. Niyakap ko siya pabalik at binaon ang mukha ko sa dibdib niya.

"I'm sorry hubby, I won't do it again. I promise" I said. He comb my hair from my back and kissed my forehead.

"But please baby, remove it. It irritates me. I got my extra clothes here when I stayed here. I'll go get it, and change okay?" Kung kanina ay pabalang at galit siya magsalita ngayon naman ay kalmado na pero ramdam ko padin ang selos na nararamdaman niya.

Tumango lang ako bilang sagot at lumabas na siya ng kwarto, napaupo ako sa sofa at naglabas ng malalim na buntong hininga.

"Gosh, ang engot mo talaga Kylyne. Bakit hindi mo naisip 'yon?" Sermon ko sa sarili ko at sumandal sa sofa.