ဂ်င္​ကလည္​ Twelve [ZG + UN]

တို႔ဂုဏ္အင္...

​ေ႐ွ႕က စာသင္​​ေန​ေသာ Lee Teuk ေက်ာျပင္ကို
ေငးၾကည့္ေနရင္းမွ Oh Sehun ေယာင္ဝါးဝါးညည္း
သည္။

" ဘာေတြသင္ေနသလဲလို႔ ထေမးလိုက္ရင္လဲ
တစ္တန္းလံုးက ဝိုင္းၾကည့္ကုန္မွာစိုးလို႔ၿငိမ္ေနရတယ္၊
ဘယ္စာမ်က္ႏွာလွန္ထားရမလဲမသိဘူး… "

စာအုပ္ကို ဟိုဖက္ဒီဖက္လွန္ေနေသာ Sehunကို
Baekhyun မၾကည္ၾကည့္လွမ္းၾကည့္လိုက္မိ၏။
ဆရာေတြကမွ သူတို႔ဆိုရင္ေၾကာက္လြန္းလို႔ အၾကည့္
ခ်င္းေတာင္မဆံုတာကို သူက ထေမးခ်င္ေနေသးတယ္
လို႔… … …။
စာမ်က္ႏွာသိေတာ့လဲ စာလိုက္မွတ္တာမဟုတ္…
ေဆြးေငးေနေသာသူတစ္ေယာက္လို ျပတင္းေပါက္
အျပင္ဘက္ကို တေမ့တေမာေငးၾကည့္ေနရင္း…
ကမၻာႀကီးမွာ အေဆြးေတြနဲ႔ခ်ည္းျပည့္ေနေသာသူတစ္
ေယာက္လိုေနေနတာကိုမ်ား… … …။

" ေဟး… ဘယ္စာမ်က္ႏွာလဲ သိလား… "

Kaiကိုလွမ္းေမးေလသည္။
စာသင္ခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ၿပီးကာနီးမွ စာမ်က္ႏွာလွမ္းေမးေန
ေသာ အႏွီဂ်င္ကလည္အား Chanyeol မ်က္ေစာင္း
သာ လွမ္းထိုးလိုက္သည္။ အနည္းဆံုးေတာ့…ကိုယ္က
ဘယ္စာမ်က္ႏွာလဲဆိုတာသိေနေသးသည္ေလ…။

Kaiက သူ႔အားလွမ္းေမးလာေသာ Sehunကို
ခပ္ေစြေစြေစာင္းၾကည့္၏…။
ေခါင္းကုတ္ခ်င္တာလား…ရံုးခန္းသြားခ်င္တာလားမသိ
ေသာ အမူအရာတို႔ကို Kai ျပဳလုပ္လာၿပီး စကၠန္႔
အေတာ္ၾကာမွ ဝါးတားဝါးတားျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။

" အခုသင္ေနတာ ဘာဘာသာလဲ "

" ဘုရားသခင္! "

အက်ယ္ႀကီးထေအာ္လိုက္ေသာ Taoအသံေၾကာင့္
Lee Teuk ေနာက္တန္းကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။
ဂ်င္ကလည္ေတြမွန္းလည္းသိေရာ နာရီကိုတစ္ခ်က္လွမ္းရႈိး၏…။ ဟင့္အင္း… အခ်ိန္က
သူ႕ဘက္တြင္႐ွိမေနပါ။ အခုခ်ိန္ ဂ်င္ကလည္ေတြကို
ဆူေနရင္ သူ႔ကိုျပန္ေမႊဖို႔အခ်ိန္အနည္းငယ္ေတာ့
က်န္ေနေသးသည္ေၾကာင့္…ခ်က္ခ်င္းပင္ နားအူသြား
ေသာပံုစံႏွင့္ Taoအသံကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ပစ္လိုက္ရသည္… … …။

စာမ်က္ႏွာေမးလိုက္တာကို ဘာသာျပန္လာေမးေန
ေသာ Kaiထက္ေတာ့ သူကမွသာပါေသးသည္ဟု
Sehun ခပ္ခ်ီခ်ီေတြးပစ္လိုက္ကာ ေခါင္းသာခါျပၿပီး
ေနေတာ့ေနေတာ့ဟုသာ ေခ်ေတေတေျပာပစ္လိုက္
သည္…။