SEN UYURKEN (TAMAMLANDI)

GÖKAY

Gitmek çözecekse, ve biri gidecekse; buralar gitsin sen gitme...!

Hatırlıyorum da annemle babam öldükten sonra amcam beni kendi yanına almıştı. İlk zamanlarda sürekli ağlayıp annemle babamı isteyip ortalığı cehenneme çeviriyordum.
Biliyordum onlar gitmişti ve asla geri gelmeyeceklerdi, ama yine de onların dönmesini isteyip duruyordum.

Amcam üstüme çok titriyor, bir eksiğim olmasın diye resmen kendini paralıyordu.
Cenk abide beni hemen benimseyip, kız kardeşi olarak bağrına basmıştı. Mahallede bana karışan biri olduğunda hemen cenk abiyi çağırıyordum. Oda herkese haddini bildiriyordu.

Cenk abiyle beraber aynı okula gitmeye başlamıştık, Yeni okuluma kısa sürede uyum sağlarken, hemen bizim yan evde oturan çocuğa kafayı takmıştım. Tabi o zamanlar daha 10-11 yaşlarında falandım.
Bilirsiniz o yaşlarda tatlı ve yakışıklı gördüğümüz herkese abayı yakmak çok normal bir durumdur.
Çocuk çok tatlı ve yakışıklıydı, arada babası amcamla tavla oynamaya gelirken, oda eve geliyordu.
Utangaç biri olduğum için onu gördüğüm gibi odaya kaçıp o gidene kadar çıkmıyordum.
Cenk abiyle beraber dışarda top oynadıklarında bende camdan aheste aheste onu seyrediyordum.
Ben utangaç olduğum için konuşmazken, onun neden hiç bana yüz vermediğini anlamamıştım.
Hakkını yemiyeyim şimdi çocuk tam bir taştı, belki de ona göre çirkin sayılırdım.

Lisede şansa aynı okula düşmüştük tabi o benim bir üst sınıfımdaydı. Hiç bir zaman cesaretimi toplayıp onunla tanışamamıştım.
okulun en popüler çocuğu oydu, bense en sıradan hatta manyak kızıydım.
Şansıma okulun son senesinde babasının işleri nedeniyle şehir dışına taşınmışlardı tabi benim hayranlığımda o gün bitmişti.
Giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir lafını uygulayıp, hayatıma normal bir şekilde devam ettim.
Çocukluğumun en masum anlarını o çocuk oluşturmuştu. Ona duygunun sadece ufak bir hoşlantıdan ibaret olduğunun farkındaydım, çünkü eğer ona aşık olmuş olsaydım o gittikten sonra hemen silip atmazdım aklımdan.
İlk aşkımın savaş pehlivan olmasından dolayı gururluyum. En azından kalbimi kocama kaptırdım.

Uçaktan inince yüzümde oluşan gülümsemeyle içime derin bir nefes çektim.
Bilindik topraklarda olmak gibisi yoktu tabi şimdiden savaşı özlemeye başlamıştım hele de onun muhteşem kokusuna müptela olmuşken, kendimi boşluğun içine düşmüş gibi hissediyordum.
Cenk abiyi görmemle birlikte koşarak boynuna sarıldım. İstem dışı gözlerim yaşarırken, cenk abide sıkıca sarıldı bana.

- çok özlemişim seni cadı..

- bende sizi çok özledim abicim.

Cenk abi elimde ki valizi alıp beni kolunun altına çekti, yüzümde ki gülümsemeyle birlikte sevgili abiciğimin beline kolumu sardım.

Arabada başlayan ufak sohbetimizle birlikte istanbulda pek birşey değişmediğine şahit olmuştum, yani bu güzel birşeydi aslında. Herşey bıraktığım gibi kalmıştı. Sanki hiç gitmemişim gibi...
Telefonun mesaj bölümüne girip, savaşa istanbula vardığımla ilgili kısa bir mesaj attım.
Savaştan bir cevap beklerken, hevesimin kursağımda kalması uzun sürmemişti. Tabi ki savaş pehlivan mesaj atacak bir insan değilmiş onu anladım.

Sonunda eve varırken, amcamı görüceğim için savaş konusunu boşverdim.

Eve girdiğim gibi amcamın kollarını açmış bana doğru geldiğini görünce koşarak boynuna sarıldım.