Saving The Beast #Wattys2020

CHAPTER 10

All I ever wanted was to save someone's life.

Nabigo ako noon... noong namatay si mama dahil sa kapabayaan ko kaya naman nangako ako na kahit anong mangyari, magliligtas at magliligtas ako ng buhay ng ibang tao. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang ipinangako ko sa sarili ko. Ngunit sa sitwasyong mayroon ako ngayon, gusto ko na lamang sumuko. Hindi ko na alam kong kaya ko pa bang panindigan ang pangakong binitawan ko noon. Pangakong isinambit sa harapan ng nag-aagaw buhay kong ina.

Nanatili ako sa kuwarto ko pagkatapos kung i-print ang files na nasa flash drive na ibinigay sa akin ni Adam. Gusto ko mang itabi at hindi na basahin ang mga iyon, hindi ko pa rin napigilan ang sarili. Hindi ko hahayaang maging bulag sa mga nangyayari sa mansyong ito. Kailangan kong magkaroon man lang ng kahit konting ideya at impormasyon sa gulong pinasok ko!

At ngayon... pinagsisisihan ko na ang lahat. Mali yata ang naging desisyon kong pumayag at bumalik dito sa Sta. Barbara. Mali yatang tinanggap ko ang offer ni Don Zamora sa akin na maging doktor ng apo niya. At lalong maling-mali ang pagbitaw ko ng pangako kay Adam Zamora!

I sighed. Tamad kong binalingan ang mga papel na nasa ibabaw ng kama ko at bahagyang ginulo ang buhok. Dapat ay hindi na talaga ako nangingialam sa bagay na ito, but damn me, I'm already screwed anyway! I need to know things before deciding my next move here! Napailing na lamang ako sabay dampot sa mga papel sa kama at muling binasa ang mga iyon.

Sa papel na hawak-hawak ngayon ay mga impormasyon ito tungkol sa Santiago Clan. Isang kilalang clan... isang pamilya, sa kalapit bayan ng Sta. Barbara. Nakasaad dito lahat ng mga ilegal na transaksiyon nito sa mga nagdaang taon. May mga larawan din dito ng ilang miyembro ng pamilyang ito. Muli na naman akong natigilan noong makita ang larawan ni Alison sa hawak-hawak na papel. I sighed again.

She's a Santiago.

Nag-iisang babae sa clan ng mga Santiago. An enemy... Adam Zamora's enemy!

Napakagat ako ng pang-ibabang labi ko. Kaya ba nandito ito sa mansyon ng mga Zamora? Is she a spy or what? Kaya ba natunton si Adam no'ng lalaking nagpunta dito kanina? Siya ba ang nagsabi sa lalaking iyon tungkol sa lugar na ito?

Maingat kong inayos ang mga papel sa ibabaw ng mesa ko. Ilang minuto muna akong naging tulala sa kawalan at noong napagdesisyunan ko nang kumilos muli, tumayo na ako mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama ko. Mabilis akong lumabas sa silid ko at tinungo ang silid ni Alison. Nakahinga naman ako nang maluwag noong makitang walang bantay ito ngayon. Marahil ay nasa labas ang mga ito para doon na magbantay! Mukhang mas naging alerto ang mga ito dahil sa biglaang pagdating no'ng lalaki kanina sa mansyon na ito!

Dere-deretso na akong nagtungo sa pinto ng silid ni Alison at agad na pinihit ang doorknob.

Damn it! It's locked! Napamura na lamang ako sa isipan at napahugot ng isang malalim na hininga. Ano pa nga ba ang dapat na asahan ko? Kinulong nila ito kaya naman ay talaga naka-locked ang pinto ng silid nito.

Humugot muli ako ng isang malalim na hininga at maingat na kumatok sa pinto ng silid. "Alison," mahinang tawag ko sa pangalan niya at marahang kinatok muli ang pinto sa harapan. "Naririnig mo ba ako? Come on, Alison. Open the-"

Mabilis akong napatingin sa likuran ko noong makarinig ng mga palapit na mga yapak. Napamura na lamang ako at agad na kumilos muli. Mabilis akong tumakbo pabalik sa kuwarto ko at isinara na ang pinto. Napahugot ako ng isang malalim na hininga at napasandal na lamang sa may pinto. Bigla akong nanghina kaya naman ay napaupo ako habang nakasandal pa rin dito.

Napahawak ako sa ulo ko habang unti-unting kinakain ng takot ang kalooban ko. Napapahid ako sa luhang nag-uunahang lumabas sa aking mga mata. Sa ilang araw ko sa mansyong ito, ngayon lang ako bumigay at umiyak. Hindi ko na kaya pang maging matapang. Hindi ko na kaya pang tiisin ang sakit, ang takot, ang pangamba sa mga susunod na mangyayari sa akin.