twenty six.

3.9K 119 131
                                    

"AYOKO SABI DYAN EH!"








"c'mon Gyu, lahat tayo sasakay dito. Bakit ba ayaw mo?"







"iH! WALA BASTA AYOKO LANG?"







"TAKOT KA NO MINGYU!?" pang aasar ni Seungkwan. Agad naman napatingin si Mingyu ng masama kay Seungkwan at agad nya itong tinaasan ng kilay.









"SINO NAGSABING TAKOT AKO? TSS. TARA NA NGA!"






"WALA NG BAWIAN!" agad na nangitim— este namutla si Mingyu ng maproseso sa utak nya ang sinabi nya.







bOoM!







"Teka lang, naiihi ako." paalam ni Jihoon sa kabarkada nya. Tumayo sya, kasabay ng pagtayo ni Seungcheol kaya agad syang napalingon rito ng nakakunot ang noo, nagtataka.


"Saan ka pupunta?" tanong ni Jihoon, ngumiti lang ng makapad si Seungcheol kaya tukuyan ng nabulag si Jihoon dahil sa sobrang kasilawan— charOt!



"Obvius ba? Syempre sasamahan ka nya hyung."



"uSE PROTECTION!"



"PROSECTION YUN DIBA?"



"Puta ilayo nyo nga sakin yang si Kwan at baka gawin kong porkchop." inis na sambit ni Mingyu kaya napasimangot lang si Seungkwan.



"Wag ka ng sumama, Cheol. Ang lapit lang ng CR eh."


Sumimangot lang si Seungcheol, napapoker face naman si Jihoon at agad napabuntong hininga. "Osya sige. Tara na." lumawak naman ang ngiti ni Seungcheol kaya agad nyang hinila si Jihoon papunta sa loob ng mall.



"Sobrang higpit ng hawak mo, Hyung. Di naman ako mawawala eh."



"Shh. Mahirap na, baka makidnap ka."



"pAkyu."



Rinig ni Jihoon ang hagikgik ni Seungcheol kaya pinisil nya ang kamay nito. Nang makapasok sila agad din namang tumambad sa gilid ang CR.



"Mag cr ka ba hyung?"



"Hindi. Sinamahan lang talaga kita. Baka kasi maagaw ka pa ng iba."



"Luh. Balakajan. Maghintay ka nalang dyan. Saglit lang ako."



"I will wait for you even after we reincarnate." binatukan naman ni Jihoon si Seungcheol dahilan pada ikangiwi nito.



"Daming learnings!? di naman ako ganon katagal umihi. Tss dyan ka na nga." agad naring pumasok si Jihoon sa loob. Pag pasok nya papasok na sana sya sa isang cubicle ng marinig nya ang isang ungol na nagmumula sa kabilang cubicle, which is bukas lang.



Hindi na sana mak-kielam si Jihoon ng may pamilyar syang naririnig na ungol.



Pagkatingin nya sa kabilang cubicle agad syang nabato sa kinatatayuan nya. Hindi nya alam ang gagawin nya. Hindi nya rin alam kung anong irereact nya.



Kita nya lang naman si Soonyoung at Seokmin na naghahalikan. Nakapikit si Soonyoung, nakatalikod naman sakanya si Seokmin kaya di sya makita ng mga ito.



Bakit ang sakit haha.



Hindi alam ni Jihoon pero kusa nalang pumatak ang luha nya. Hindi nya alam pero bakit ang sakit ng makita nya si Soonyoung na ganito?



Kaya pala kanina pa sila wala haha. Sabagay, mag jowa sila eh. May karapatan silang gawin yan haha. Eh ako ba? Wala.



Nang pagmulat ni Soonyoung agad na nahagip ng mata nya si Jihoon. Hindi na nag react pa si Jihoon at tumakbo na palabas habang pinupunasan ang luha nya.



"Oh. Tapos ka na agad?"



"M-masama pakiramdam ko, Cheol. U-uuwi na ko." agad na hinila ni Jihoon si Seungcheol palabas ng mall. Nagtatalang tinitignan lang ni Seungcheol si Jihoon habang hinahayaan nya itong hilain sya.



Parang may mali.



"Huy jihoon, anong nangyari?" hindi sya sinagot ni Jihoon. Sa halip binitawan nito ang kamay nya at nauna ng naglakad papunta sa kinaroroonan ng kaibigan nila.




"Oh jihoon hyung—"




"Aalis na ko, Guys. Mag biglang e-emergency kasi."




"Huh? Eh si Cheol hyung nasaan? LQ ba kayo?"




"Hindi. Pero mag enjoy nalang kayo. K-kailangan ko na talagang umalis. Bye." hindi na nya hinintay pang magsalita ang mga kaibigan nya at agad na syang tumakbo papunta sa paradahan ng mga bus.




"Asan si Jihoon?"




"Huh? Umalis hyung. May emergency daw eh."




"S-sige. Una nadin ako."




"Ano hyung!? Aalis ka nadin!?"




Dali dali naring umalis si Seungcheol at pumunta sa parking lot pada kuhanin ang kotse nya. Sa kabilang banda naman, nagaantay nalang ng bus si Jihoon.




Nang makasakay sya sa bus, dali dali syang pumwesto doon sa may bintana, sa totoo lang wala pa syang balak umuwi, hindi nya alam kung saan sya pupunta.




Bakit kasi ang sakit?




Nung makita nya si Seokmin at Soonyoung, hindi nya alam pero nasaktan sya. Nasasaktan ng walang karapatan.




Tama pa ba to? Tama pa ba yung samin? Dapat ba kong masaktan? Normal lang ba to? Ewan ko, hindi ko alam.




Nang makarating ang bus sa playground agad naring bumaba si Jihoon. Wala pakielam kung may natatamaan man sya, wala sya sa sarili nya, basta ang nasa isip nya ay yung nakita nya kanina,




at kung gaano kasakit.




Agad rin syang umupo doon sa may bench. Tulala at hindi alam kung ano ang gagawin.




Nang bigla nalang tumulo ang luha muli ni Jihoon. Napatingin nalang sya sa ulap para kahit papano mapigilan nya ang pag iyak kaso, traydor talaga ang mga luha nya.




Para silang gripo na hindi masara sara.




So, ganon nalang ba yon? Pagod na ba agad ako? Pagod na ba kong maging. . . fuck buddy lang?




"Alam kong sya dahilan, Ji. Hahayaan kita ngayon, pero sana. . . tumingin ka sa iba. Buksan mo puso mo para sa iba. . . para sakin."




━━━━━━━━━ ✧ ━━━━━━━━━

happy monthsary chooqchooq.
ChooChooLover
akalain mo yon- isang
buwan na pala tayo. isang
buwan mo ng ina-admire ka
pogian q.

fuck buddies • soonhoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon