မနက္အေစာပိုင္း 7နာရီေလာက္တြင္...
Kuan Linအိမ္ထဲမွ ထြက္လာကာ ဝတ္ထားေသာ hoodieကို ေသခ်ာျပန္ျပင္ရင္း ေခါင္းတြင္ေဆာင္းထားေသာ ေခါင္းစြပ္ေလးအား နဖူးမွ ဘုသီးအား လံုေအာင္ဖံုးကာ နားၾကပ္တပ္လ်က္ မနက္ခင္း အေျပးေလ့က်င့္ခန္းအား စတင္တယ္...
ေျပးေနရင္း...
ေျပးေနရင္း.....
မ်က္စိေထာင့္နားမွ
တစ္စြန္းတစ္စျမင္ေနရေသာ...
ပံုရိပ္ကေလး...
ေသခ်ာလွည့္ၾကည့္မိမွ...ငွက္သိုက္မုန္႔
အျဖဴေရာင္T-shirtကေလးအား အနက္ေရာင္ ဒူးတိုေဘာင္းဘီကေလးျဖင့္ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ထိပ္က ဆံပင္ေလးကိုလည္း စုစည္းထားေသးတယ္..
ေဘးနားကေန လံုးတံုးလံုးတံုးနဲ႔ လိုက္ေျပးေနလိုက္တာမ်ား ဝက္ျခံထဲက လြတ္လာတဲ့ ဝက္ေပါက္ကေလးက်လို႔...(JiHoonကေတာ္မ်ား
မီးအားနည္းပါ...ficအရမို႔ပါ)
သူ႔ကိုၾကည့္ေနမွန္းသိေတာ့ မ်က္လံုးမ်ားမွိတ္ သြားသည္အထိ ၿဖီးျပရင္း...လက္တုတ္တုတ္တို႔အား
ေထာင္ျပလ်က္ ႏႈတ္ဆက္႐ွာတယ္...
"Annyeong....ကိုကိုလာအီ"
"မင္းငါ့ေနာက္ ဘာလိုက္လုပ္တာလဲကြ... ေက်ာင္းမသြားဘူးလား?"
ေျပးေနရင္းမွ တပ္ထားေသာ နားၾကပ္တစ္ဖက္အား ဆြဲျဖဳတ္ရင္း ေမးလာေသာ Kuan Linရဲ႕အေမးကို မထံုတတ္ေပး မ်က္ႏွာထားႏွင့္...
"ကိုကိုလာအီရယ္...ဒီေန႔က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလ
ကိုကိုဦးေႏွာက္မေကာင္းဘူးလား"
အယ့္လယ့္....ျပန္ေျပာပံုကိုက...သူ႔ကိုသူ ဆရာႀကီးလိုလို...ဘာလိုလို....
"ေအးပါ....အေတာ္အားေနလို႔ ငါနဲ႔လိုက္ေျပးေနတယ္ေပါ့...ဘယ္ေလာက္ထိ ေျပးႏိုင္မလဲ ၾကည့္က်ေသးတာေပါ့"
စကားဆံုးတာနဲ႔ လွစ္ခနဲ ေျပးထြက္သြားေသာ Kuan Linေနာက္ကို Park Ji Hoonခမ်ာ..
အေမာဆို႔မတတ္ ေျပးလိုက္ရျပန္တယ္...
