JinYoungနဲ႔DaeHwiတို႔ ညေနစာခ်က္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္း KuanLinနဲ႔ JiHoonတို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လာၾကတယ္..
"ဟာ....ေဟ့..ေဟ့ Bae JinYoung
မင္းလက္ထဲက စပ်စ္ဝိုင္နဲ႔ အမွဲသားႏွပ္ကင္ ခ်က္မယ္လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"အင္း...မင္းေျပာသလိုခ်က္မလို႔ပဲ"
KuanLinက JinYoungလက္ထဲက ႏွစ္ခ်ိဳ႕စပ်စ္ဝိုင္ကိုၾကည့္ၿပီး အလန္႔တၾကားေျပာေတာ့ JinYoungက ခပ္တည္တည္ပဲ ဝိုင္ပုလင္းအား ေျမႇာက္ျပရင္း ျပန္ေျဖလာတာေၾကာင့္ KuanLinက ေအာ္ဟစ္ေျပာလာတယ္...
"အဲ့ဒါ 15ႏွစ္႐ွိၿပီျဖစ္တဲ့ ဝိုင္အေကာင္းစားေနာ္...
သူတို႔ေတြက အသက္ျပည့္ေသးတာမဟုတ္ဘူး
မူးကုန္မယ္"
KuanLinရဲ႕ စိုးရိမ္တႀကီး တားျမစ္သံအား DaeHwiနဲ႔JiHoonက ျပန္ေျပာလာတယ္...
"မမူးပါဘူး....အဲ့ေလာက္နဲ႔ေတာ့"
ထိုကေလးႏွစ္ေယာက္အေျဖကို JinYoungကပါ ပုခံုးတြန္႔ျပၿပီး ေျပာလာတယ္..
"ေတြ႔လား?..သူတို႔ကေတာင္ေျပာေနၿပီ
ဘာမွမျဖစ္ဘူးတဲ့..."
ေျပာလည္းေျပာ...လက္ကလည္း ဇလံုထဲက ဟင္းခတ္ေတြနဲ႔ ့ႀကိတ္နယ္ၿပီးသား အမဲသားေတြအေပၚ ဝိုင္တစ္ပုလင္းလံုး ေလာင္းခ်ပစ္လိုက္တယ္...
ဒါကိုျမင္ေတာ့...KuanLinက ဝမ္းနည္းစြာ ေအာ္ဟစ္ေနသလို ဟိုကေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အရသာ႐ွိမွာပဲဟု တတြတ္တြတ္ေျပာေနၾကတယ္...
ထိုဝိုင္ပုလင္း ပိုင္႐ွင္က KuanLinဟာပါ...
သူ႔fanေတြပို႔လိုက္တာေလ....KuanLin ထိုအပန္းေျဖအိမ္ကို ေရာက္ေနတာ ဘယ္ကေနဘယ္လို သတင္းရလဲမသိ...
လက္ေဆာင္ေတြကို အဲ့ကိုပို႔ၾကတာေပါ့....
KuanLin ႏွေျမာတသနဲ႔ ဝိုင္ပုလင္းခြံအလြတ္ေလးကို ေငးေနတုန္း ရြာဘက္က ျပန္လာတဲ့ ဆရာဝန္ႏွစ္ေယာက္ ဝင္လာၿပီး...
SeongWuက လက္ထဲက ဂင္မ္ခ်ီဘူးႀကီးအား စားပြဲေပၚတင္ကာ Danielက ျခင္းေလးထဲ အစီအရီထည့္ကာ ေပးလိုက္ေသာ မက္ေကာလီ(ဆန္အရက္)ေတြကို ေျမႇာက္ျပရင္း...
KuanLinအား ေျပာလိုက္တယ္....
