ဟင္းပြဲေတြ ျပင္ဆင္ေနရင္း နံရံကနာရီကို ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့...ညေန3နာရီခြဲေနေလၿပီ....
ခ်ိန္းထားသည့္ အခ်ိန္လြန္ေနၿပီမို႔ ခါးမွ apronအား ဆြဲခြၽတ္ရင္း အဝတ္အစား ျမန္ျမန္လဲကာ ဝန္ထမ္းေတြအား မွာစရာ႐ွိတာ မွာၿပီး
JinYoung ထြက္လာရန္ တံခါးအဖြင့္ TVမွ လာေနေသာ မိုးေလဝသ သတင္းေၾကာင့္ ဆိုင္ေဒါင့္တြင္ ထားထားေသာ ထီးမ်ားစြာထဲမွ အဝါႏုေရာင္ေဂါက္ထီးေလးအား ဆြဲယူကာ ကားဂိတ္သို႔ထြက္လာခဲ့တယ္...
"ဟုတ္ကဲ့...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...
ခုလိုတစ္ဆင့္ျပန္ေရာင္းလို႔.."
"ရပါတယ္...ကြၽန္ေတာ့္မွာက ႏွစ္ခုေတာင္႐ွိတာေလ..
အဲ့ဒါေၾကာင့္.."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
မ်က္စိေ႐ွ႕ျမင္ေနရတဲ့ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ USAက MTechတံဆိပ္နဲ႔ Knife Setေလးအား ၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနမိတယ္....
ျပန္ေရာင္းေပးတဲ့ Chefအကိုကိုလည္း အရမ္းပဲ
ေက်းဇူးတင္ေနမိတယ္...
ဝယ္ယူမႈၿပီးစီးေတာ့ Knife Set Boxေလးအား ဆြဲလ်က္ ထီးအား လက္မွကိုင္ကာ
ကားဂိတ္ဆီ ျပန္ေလ်ွာက္လာခဲ့တယ္...
Busကား စီးလာရင္း ဆင္းရမယ့္ ဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ဆင္းလာရင္း မိုးက ႐ုတ္တရက္ ရြာခ်ေတာ့တယ္....
ကားဂိတ္ဆီသို႔ အျမန္ေျပးၿပီး မိုးခိုရင္း Kinfe Boxကို ေသခ်ာစစ္ေဆးလိုက္ရေသးတယ္...
ခနေနေတာ့ JinYoungလည္း ထီးဖြင့္ၿပီး သြားမည္အလုပ္ ဂိတ္ဆီသို့္ ေျပးလာေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ထီးခလုတ္ဆီမွ လက္ေခ်ာင္းတို႔ရပ္တန္႔သြားရတယ္...
ထိုေကာင္ေလးက ဂိတ္မွာ မိုးခိုရင္း ေက်ာင္းအက်ႌေပၚက မိုးေရစက္တို႔အား ဖယ္႐ွားရင္း
ပါးစပ္ကလည္း မိုးကိုက်ိန္ဆဲေနေသးတယ္....
"မိုးစုတ္...ငါေက်ာင္းဆင္းမွ လာရြာရသလား!
တကယ္ပါပဲ...ဒီေလာက္သည္းေနမွေတာ့
အိမ္ကို ဘယ္လို ျပန္ရေတာ့မွာလဲ?"
ပါးစပ္လႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔ ေျပာလည္းေျပာ သူ႔ရဲ႕ မိုးစိုေနေသာ ဆံပင္တို႔အားလည္း လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖြေနတယ္...
သူဒီဘက္လွည့္လာလို႔ မ်က္ႏွာအား ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့....ဟိုေန႔ကေကာင္ေလးပဲ...
