နာရီဝက္ခန္႔အၾကာမွာ....
အိမ္ထဲမွ KuanLinနဲ႔ သူ႔ရဲ႕မိဘေတြ
ထြက္လာၾကတယ္...
ျခံထဲက JiHoonတို႔နဲ႔ Ongတို႔ကလည္း
အလိုက္သိစြာပင္...မတ္တတ္ရပ္ကာ...
အ႐ိုအေသေပး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကတယ္...
"အင္း...သားတို႔ေရ...
အန္ကယ္တို႔က ပြဲတစ္ပြဲတက္စရာ႐ွိလို႔...
ျပန္ေတာ့မယ္"
အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳတို႔နဲ႔...ႏႈတ္ဆက္ကာ ထြက္သြားေသာ
KuanLinမိဘေတြကို....JiHoonၾကည့္ရင္း...
ေတြးမိသည္က...အေတာ္ သေဘာေကာင္းမည့္ လူသားမ်ားပင္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု....
မိဘတို႔အား အိမ္ေ႐ွ႕ထိလိုက္ပို႔ၿပီး ျခံေ႐ွ႕တြင္ရပ္ထားေသာ ကားအနက္ေရာင္ေပၚသို႔ မိဘေတြ တက္သြားၿပီး ကားေမာင္းထြက္သြားမေ် ျပန္လာတယ္....ျခံထဲျပန္ဝင္လာတဲ့....
Kuan Linရဲ႕ အနားကို JiHoon ေျပးသြားရင္း..
လက္ႏွစ္ဖက္အား..ဆြဲကိုင္ကာ...
"ကိုကို....ကိုကို႔မိဘေတြက ဘာေျပာလဲဟင္?
ခြင့္ျပဳတယ္တဲ့လား?...သေဘာတူတယ္တဲ့လား?"
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တန္းေတြနဲ႔...
ေမးလာတဲ့...မ်က္လံုးမွာ အေရာင္ေလးေတြေတာင္...
လဲ့ေနတဲ့...JiHoonရဲ႕...အေမးကို...
Kuan Linမည္သို႔...ျပန္ေျဖရမယ္မသိ႐ွာ....
"ဟင္း......
Hoonieရယ္....
Paနဲ႔Maကေလ....
သေဘာ...မတူႏိုင္ဘူးတဲ့...."
ထိုစကားကိုၾကားေတာ့....JiHoonမ်က္ႏွာေလး
ညိဳးသြားခဲ့ေပမယ့္....ျပန္လည္ျပံဳးျပလာၿပီး...
"ဟီး...ကိုကိုရယ္...
စိတ္မညစ္ပါနဲ႔....
ႀကိဳး..ႀကိဳးစားရင္ ရတာပဲကို...
မျဖစ္ႏိုင္တာ..မ႐ွိပါဘူး....
ဟုတ္တယ္ေနာ္..."
"အင္း....
ဟုတ္တာေပါ့...
Hoonieေလး ေျပာတာ မွန္တယ္...
ကဲ...အဲ့ကိစၥကို ေခါင္းထဲက ထုတ္လိုက္...
ခုေတာ့ ေပ်ာေပ်ာ္ေနတာေပါ့..."
ေခါင္းေလးအား ပုတ္ၿပီး ေျပာလာေသာ KuanLinကို JiHoonက လက္ေမာင္းအား တြဲခိုလ်က္...
"ကိုကိုလာအီ...လာ..
BBQသြားစားၾကမယ္"
သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမႈေလးကို..
ေဘးနားက ရပ္ၾကည့္ေနၾကတဲ့...သူငယ္ခ်င္းေတြအဖို႔
ႏွစ္သိမ့္စြာ ၾကည့္ေပးေနရံုမွတစ္ပါး...ဘာမ်ွ မတတ္ႏိုင္...
