Kuanlin အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း...
ပ်င္းရိစြာ Laptopနဲ႔ ဂိမ္းေဆာ့ေနတယ္....
"ဟူး!"
ရံႈးသြားတဲ့ gameကိုၾကည့္ၿပီး အလိုမက်စြာ
နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ့ ဆံသားတို႔ကို ေလနဲ႔မႈတ္ထုတ္ရင္း
Sofaေပၚ လွဲခ်ကာ phoneယူၿပီး Hoonဆီ လွမ္းဆက္ဖို႔ လုပ္ေတာ့...သူေျပာထားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို ျပန္ေတြးမိၿပီး စိတ္ပ်က္စြာ ပါးခ်ိဳင့္ႀကီး ခြက္ဝင္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္မိတယ္....
Park Jihoonဆိုတဲ့...
သူ႔ရဲ႕ Baby Piggyက ဘာေျပာထားတယ္ ထင္သလဲ?
"ခုရက္ပိုင္း ဖုန္းလာမဆက္ပါနဲ႔...ဖုန္းဆက္ရင္ အျပတ္ပဲ"တဲ့ေလ....
သူ႔မွာေတာ့...ေမြးေန႔ေလးနီးလာလို႔ ေမြးေန႔လုပ္မယ့္ အေၾကာင္း သူေလးနဲ႔ ေဆြးေႏြးပါမယ္ဆိုကာမွ ဘာထျဖစ္တယ္မသိ....
သူ႔ကေလးေလးကို မေတြ႔ရေတာ့ သူ႔ခမ်ာ...
ရင္ပူသလို...စိတ္မခ်ျဖစ္...ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနသလဲနဲ႔
အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ ဗ်ာမ်ားေနရတာ...
ဒင္းေလးကေတာ့...ဖုန္းတစ္ခါေတာင္ မေခၚဘူး...
သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေမြးေန႔ေလး နီးလာမွ ဟိုဟာျဖစ္သလို...ဒီဟာျဖစ္သလိုနဲ႔...အိမ္ပင္မလာၾကေတာ့....
Jinyoungဆိုသည္မွာလည္း....
တစ္ခ်ိန္လံုး"ကေလး...ကေလး"နဲ႔ ကေလးအေဖႀကီး က်ေနတာပဲ....Daehwiကို ေက်ာင္းပို႔လိုက္...
ႀကိဳလိုက္နဲ႔...အလုပ္ကို ႐ႈပ္ေနေတာ့တာ...
ဒီၾကားထဲ...Ong SeongWuက ပိုဆိုးေသး...
သူ႔ေမြးေန႔ၿပီးထဲက...ဟိုလူႀကီးDanielနဲ႔ ဘာညာဘာညာပဲ....
ခုေတာ့...အရင္စြံၿပီး ရည္းစားရတဲ့ Lai Kuan Linဆိုတဲ့ သူႀကီးကေတာ့....အိမ္တြင္းေအာင္း...
ငပ်င္းႀကီး...အလြမ္းသမားႀကီး လုပ္ေနရတာေပါ့...
"တင္းေတာင္"
ေဟာ...လာျပန္ၿပီ...ပါဆယ္ထုပ္ေတြ...
Fanေတြ ဆိုတာကလည္း ေမြးေန႔က နက္ျဖန္မွကို အတင္းလာပို႔ေနၾကတာပဲ..
Kuan Lin...ေလးလံေသာ ေျခလွမ္းမ်ားကို
အားယူေလ်ွာက္ရင္း တံခါးဖြင့္ေပးကာ ပါဆယ္သြားယူလိုက္တယ္....
