Incomplete Without You

001

"Ik zal voor je vechten dat beloof ik!" Riep hij en greep gelijk naar mijn hand. Ik voelde de kou over mijn natte wang prikkelen. De kou die ik zelfs van binnen voelde. Alsof mijn hart van ijs was. Het deed me niets, ik voelde niets waneer hij iets zei. Alle gevoelens zijn uitgeschakeld. Ik keek nog voor de laatste keer om naar anass. Een warm gevoel ging door me heen toen ik de tranen in zijn ogen zag. Huilt anass? Zo ver ik hem kende voelde hij geen pijn.
Ik trok mijn hand weg en sloeg mijn dikke vest goed over mij heen. "YASMINA!" riep hij boos en rende achter me aan. Ik liep de cafe binnen en sloot de deur gelijk. "Sorry het is sluitingstijd" zei ik alsof ik hem niet kende.Ik zag het condens over het glas heen gaan, zo dichtbij stond hij. De blik van anass was onbeschrijfelijk.
"Vergeet niet dat ik van je hou" was het laatste wat hij zij.
---

Ik liet me vallen op een stoel en keek hoe anass weg liep. Ik voelde een enorme brok in mijn keel.

Een lichte pijn bevondt zich diep in mijn hart.

Het is 21:00 en alle winkels zijn gesloten. Door dat het herfst is lijkt het wel alsof het 1 uur s' nachts is.

De lantarens verlichtte het laatste beetje donker op.

Ik veeg de tranen van mijn wang af en voel iets warms tegen mijn arm aan.

Ik draai me om en zie omayra naast me staan. Omayra is een vriendin van mij.

Zij weet mijn hele levens verhaal. Ze is net als een zus.

Ze geeft me een kop thee en een stuk taart. "Bedankt" zeg ik schor en nam een slok van mijn thee.

"Ga maar naar huis yasmina. Ik sluit alles wel af" verteld ze en wrijf over mijn rug.

Ik knik met mijn hoofd. En nam mijn laatste hap van mijn taartje.

"Ik waardeer het echt wat je allemaal voor me doet. Nog nooit heb ik zo veel steun gehad van een vriendin" ik omhels haar.

"Hey, niet zo emotioneel doen. Ik weet je situatie schat. Jij zou precies het zelfde voor me hebben gedaan" zegt ze met een duh face.

Ik lach en pak mijn jas van de kapstok. "Ik ga, ik zie je morgen" zeg ik.

Ze knikt en drukt een kus op mijn wang. "Doe rustig aan hè, bel me als je thuis bent aangekomen" zegt ze overbezorgd.

Ik knik en loop naar buiten.

Weer spelen de herinneringen zich af hier.

Bijna en ik wilde weer gaan huilen. Sterk blijven yasmina je kunt dit aan! Moedig ik mezelf aan.

Ik loop door de straten en kijk goed om me heen. Ik wil anass echt niet tegen komen hier.

Wie weet is hij zich wel ergens gaan verstoppen vlak bij mijn huis.

In de hoop ik hem nog een kans zou gaan geven. Maar nee! Ik zal hem geen tweede kans geven.

Ik ben geen spel die je zo maar kan spelen waneer je je verveelt.

Als ik hier te lang over na blijf denken raak ik depressief. Hoe kon ik zo dom zijn om hem te geloven!

Hoe kon ik zo dom zijn om in zijn leugens te trappen?

Hoe kon ik zo don zijn om in zijn liefdes verhaaltjes te geloven.

Een traan rolt langs mijn ogen naar beneden.

Kon ik maar de tijd terug draaien en alles opnieuw beleven.

Kon ik er maar voor zorgen dat ik anass nooit ben tegen gekomen.

Met opgezwollen ogen steek ik mijn sleutel in het sleutelgat. Ik draai de deur langzaam open en trap mijn schoenen uit in de gang.

Het is erg stil in huis wat best wel gek is. Ik zet het licht aan en loop direct naar mijn kamer.

Zodra ik daar ben aangekomen begint mijn telefoon te rinkelen.

Ik grijp hem uit mijn zak en kijk wie mij belt.

Omayra.

Ik neem gelijk op.

"Hey schat ik wilde even zeker weten of je veilig bent aangekomen?" Zegt ze .

Ik glimlach. "Ja ik ben veilig aangekomen, bedankt" zeg ik.

"Ik moest trouwens door geven van je moeder dat ze een weekje naar België zijn gegaan. Haar nicht is overleden" zegt ze.

Ik frons even. Wacht? De nicht van mijn moeder is overleden? Waarom heeft ze me dit niet zelf verteld!

"O, raar ze had me het niet eens verteld" zeg ik een beetje teleurgesteld.

"Ze kwam net langs om het je te vertellen. Alleen was je toen al vertrokken" legt ze uit.

Ik knik. Dat verklaart dus de rommel hier beneden.

"Als je iets nodig hebt kan je bij me langs" zegt ze als het lang stil blijft aan de lijn.

"Is goed, ik moet nu ophangen bye!" Ik hang op en druk de telefoon tegen me aan. Wat een schat is ze toch.

Ik trek gauw mijn pyjama aan en loop naar beneden. Ik duik gelijk de keuken in om wat eten op te warmen.

Ik zoek alle kastjes en vindt niets. Ik zucht en grijp dan maar naar mijn telefoon. Dat wordt weer eens bestellen.

Ik bestel een kapsalon met een blikje redbull. Ik heb hier zo'n zin in!

Ik laat me lang uit liggen op de bank en kijk verveeld naar de klok. Allerlei gebeurtenissen razen door mijn hoofd.

Anass zijn zachte mooie stem is het meest wat ik nu mis.

Maar flash me één keer en nooit dat ik je weer vertrouw.

Ik kijk naar mijn achtergrond van mijn telefoon. Het is een foto van mij en anass.

We hadden het zo leuk samen. Ik snap niet hoe jongens zulke mooie momenten kunnen faken?

Alweer voel ik de tranen achter mijn ogen prikken. Ik moet door gaan met mijn leven. Net zoals anass.

Laat een gekleurd sterretje achter!
Jullie zullen nu wel benieuwd zijn naar wat er is gebeurd. Je zult daar gauw achter komen.