Incomplete Without You

011

800+ lezers, ik can't stop looking at it. Ik ben jullie ontzettend dankbaar voor dit. Ik wist niet dat ik zo veel lezers zou krijgen en dan hebben we het niet eens over de stemmen. Ik krijg met de deel meer stemmen erbij. I am sooo happy!!
Thank you all ;)

Back to the story:

"Ik zal morgen langs komen" zei ik via de telefoon. "Wil je hem spreken via de telefoon anders?" Vraagt ze. Ik blijf stil. "Ja is goed" zei ik. Ik beet op mijn lip en wilde niet gaan huilen. Ik hoorde hoe ze de telefoon aan anass gaf. Mijn handen begonnen gloeiend heet te worden en dan hebben we het niet eens over mijn wangen. "Yas" hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Dit was gewoon de druppel!

Ik begon hard te huilen en kon maar niet stoppen. "Yas alsjeblieft niet huilen" bij elke woord dat hij zei brak mijn hart. Zijn stem klonk zo schor en gebroken. ik kon het maar niet over mijn hart laten. ''yasmientje please don't cry'' ik glimlachte en veegde mijn tranen weg. ''hoe voel je je?'' vraag ik zacht. ''beter nu ik je stem heb gehoord'' zegt hij. ''ik zal mijn best doen om je morgen te bezoeken'' zeg ik. ''is goed ik hoop je dan te zien'' zegt hij. ''ik moet nu ophangen en jij moet zeker gaan rusten dus alvast slaaplekker'' 

''slaaplekker'' zei hij terug en hangde op. ik deed mijn telefoon in de lader en belde omayra op om haar het goede nieuws te vertellen. we bleven de hele avond kletsen tot het erg laat begon te worden en ik in slaap viel.
Die ochtend erna werd ik vrolijk wakker met anass in mijn gedachtes. Ik nam een lekkere douche en maakte een koffie voor mezelf klaar. Salim, mijn moeder en vader liepen naar beneden en bleven me maar aankijken. "Vanwaar die glimlach?" Vroeg mijn vader fronsend. "Anass is ontwaakt uit zijn coma" zei ik met een stralende glimlach.

Hij knikte enkel en schoof aan de tafel voor ontbijt. "Zijn jullie niet blij dat hij wakker is?" Vroeg ik verward en schonk ook koffie in voor mijn vader. "Nu hij wakker is kan ik eens goed met hem gaan praten" zei mijn vader. Ik slikte hoorbaar en liep terug de keuken in. Salim liep me achter na en bleef me enkel strak aankijken. "En wat ga je nu doen?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet salim. Ik ben blij dat hij wakker is geworden en alles goed gaat maar aan de andere kant ben ik bang dat ik weer op hem ga vallen" snik ik.

Salim loopt op me af en trekt me in een strakke omhelsing. "Misschien moet je even eens tussen uit gaan. Al weken lang loop je met alle druk en problemen op je schouders. Ga voor een week of twee op vakantie. Dan zal ik met papa praten over anass" zijn bezorgde ogen lieten me wel mee instemmen. "Ik zal met omayra een vlucht boeken" zeg ik waardoor hij me los laat en trots knikt.

Ik loop de woonkamer weer in en trek mijn schoenen aan. "Waar ga je naar toe?" Vraagt mijn moeder. "Ik ga naar omayra toe. Ik ben vroeg thuis dus ik zal vanavond koken" zei ik voor ik het huis verliet.
Ik stapte mijn auto in en reed naar omayra toe. Ze was in de stad dus kwam ik haar gezelschap houden. Ik zag haar in de winkel wat passen dus liep ik op haar af. "Hey" zei ik schor.

Ze draaide zich blij om en gaf me een knuffel. "Hoe gaat het met je?" Vroeg ze overdreven blij. Ik knikte als teken dat het goed ging en keek haar vervolgens fronsend aan. Ze merkte me op en lachte. "Mag ik niet blij zijn dat anass wakker is?" Zei ze. Ik liet een klein glimlachje achter en liep toen rond de winkel. "Dus waar ga je heen?" Vroeg omayra in eens aan me. Ik keek haar vragend aan. "Wat bedoel je?"
"Salim zei dat je toch hebt besloten om op vakantie te gaan. Dus waar ga je heen dan kan ik je helpen met boeken" zei ze.

Die salim weer.

Ik haalde mijn schouders op. "Ik wil het liefst naar een rustige plek gaan waar je niet te veel toeristen aantreft." Zei ik. "Ga dan naar Kos (Griekenland). Je hebt daar niet zo veel toeristen omdat het rustig is daar. Ik ben er zelf eens geweest en het is prachtig" zei ze. Aandachtig bleef ik naar haar verhaal luisteren en langzaam liepen we naar een café waar we wat konden zitten en praten. Haar verhalen klonken zo rustgevend dus wist ik gelijk dat ik naar kos wilde gaan. Ik ben daar tenslotte toch nooit geweest, dus iets nieuws proberen kan nooit kwaad.

We kwamen aan bij een leuk caféetje en namen achter in plaats. "Heb je anass al bezocht?" Vroeg omayra dan. "Nee ik wilde wel gaan alleen niet in mijn eentje" zei ik. Omayra knikte herkenbaar. "Zullen we zo dan even gaan dan kom ik met je mee" stelde ze voor. Ik vondt het eigenlijk een best goed plan dus stemde ik in. We dronken onze koffie op en reden richting het ziekenhuis toe. Gelukkig waren we optijd en konden we anass als eerste zien.

Ik hield mijn adem in zodra we bij zijn kamer aankomen. Omayra liep als eerst naar binnen, ik...ik bleef nog even staan.
Wil ik dit wel?
Is dit wel handig om te doen?
Want ze zijn niet meer samen.
Ik nam diep adem en liep met alle moed naar binnen. Anass lag in het ziekenhuis bed met naast hem een hele tafel voor bloemen en cadeautjes. Ik voelde me zo schuldig dat ik met lege handen ben gekomen. Waarom heb ik niet eens aan bloemen gedacht!
Anass glimlachte naar me en gebaarde dat ik naast hem moest gaan zitten. Ik deed wst hij wilde en keek naar de grond, hij in tegen deel liet zijn ogen op me branden.

"Yasmina wat is er?" Vroeg hij. Zijn stem klonk zo onschuldig en kalm. Alsof hij zich zelf dwong om niets doms te zeggen wat mij weg kon leiden. "Niets anass ik voel me alleen schuldig dat ik niets heb meegenomen" zei ik en keek in zijn ogen. "Je hoeft niets meenemen want je hebt jezelf meegenomen en dat is voor mij meer dan genoeg" ik voelde zijn koude hand en niet veel later een kus op mijn handpalm. Mijn ogen begonnen zich te vullen met tranen, "anass ik...." ik wist niet wat me overkwam. Ik kon gewoon niet uit mijn woorden komen.

"Wat is er?" Vroeg hij.
De tranen liepen als rivieren over mijn wangen heen. "Zorg gewoon dat je rustig aan doet, ik wil je namelijk niet zo zien" hij knikte en glimlachte zwakjes. Alles aan hem maakte mij zwak. Alsof ik een heel andere yasmina werd bij hem.

That's the power of love♡

Vote, share and comment!