Incomplete Without You

022

"En?" Vroeg ik nerveus.
Anass klapte zijn laptop dicht en schoof die opzij.

"Het is geregeld, geen zorgen" zei hij. Een brede glimlach vormde zich op mijn gezicht. Wat was ik toch blij dat yassine eindelijk zijn verdiende loon zou krijgen. Ik legde vermoeid mijn hoofd op zijn schouder en hij woelde met zijn vingers door mijn haren.

"Yasmina"
"Ja?" Vroeg ik en keek hem aan. "Beloof me dat je dit soort dingen de volgende keer vertelt. Ik hoor het namelijk liever van jou dan van een collega van je" zei hij en keek me serieus aan.

Ik knikte. "Het spijt me. Ik wist niet wat ik moest doen en wilde je niet onderbreken aangezien je eindelijk herenigd bent met je ouders" zei ik zacht. Hij hield mijn gezicht vast en duwde mijn hoofd rustig omhoog zodat ik recht in zijn ogen keek. "Yasmina je bent mijn alles. Je kan altijd mijn huis binnen stormen en praten over je problemen. Ik zal er altijd voor je zijn" zei hij en plante een kus op mijn lippen.

Ik glimlachte en gaf hem een knuffel. Samen bleven we op de bank liggen en keken uit het raam. Starend naar het mooie uitzicht.

In viel bijna in slaap tot ik mijn telefoon hoorde afgaan.

Het was een onbekend nummer dat me belde en ik twijfelde of ik moest opnemen. Anass had me al meteen door en greep mijn telefoon uit mijn hand. "Wie is dit yasmina" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Niet opnemen" zei ik snel maar het was al te laat.

Anass hield mijn telefoon tegen zijn oor aan. "Hallo? Wie is dit?" Vroeg hij. Ik hoorde al gauw de stem van redouan en ik zag anass zijn hoofd haast ontploffen.

Hij keek me woedend aan en rende met mijn telefoon naar de badkamer waar hij zich opsloot.

Ik rende naar de deur en begon te bonken. "ANASS alsjeblieft doe open ik kan het uitleggen!" Schreeuwde ik en bleef bonken. Ik hoorde van alles vallen en kapot gaan. Hij bleef schreeuwen en uitschelden.

Huilend liet ik me vallen op de grond en wachtte af tot anass klaar zou zijn met zijn woede aanval.

"Yasmina wie de fuck is dit?!" Riep anass en gooide de deur open. "Ik kan het uitleggen anass geef me gewoon de kans!" Riep ik en stond op. "De kans?? WIE DE FUCK IS REDOUANE?? ik heb me maanden lang moeten verontschuldigen omdat jij het gevoel kreeg dat ik vreemd ging. En nu kom je mij doodleuk vertellen dat ik jou de kans moet geven om dit te vertellen??!" Schreeuwde hij.

Boos keek ik hem aan en greep mijn spullen. Voor ik de kans kreeg om weg te gaan hoorde ik het slot snel dicht gaan en zag ik anass met iets in zijn handen. "Je komt hier niet zo makkelijk mee weg!" Zei hij boos en gooide de telefoon op de bank.

Hij ging zitten en keek voor even voor zich uit. Hij ademde diep in en diep uit. "Ga zitten yasmina en vertel me wie redouane is en hoe hij aan jouw nummer komt" zei hij zacht.

Ik deed wat hij vroeg en ging op de bank zitten. "Wat is er allemaal aan de hand?"

"Ik weet niet eens waar ik moet beginnen" beken ik. Hij keek me aan en bleef stil.

"Op vakantie kwam ik redouane tegen en een paar weken later kwam hij mijn handvragen. Natuurlijk heb ik geweigerd maar mijn vader laat dat niet toe omdat redouane allemaal leugens vertelt over jou. Hij heeft nu dus blijkbaar mijn nummer en ik weet echt niet wat ik moet doen" snikte ik. Anass stond op en gaf me een knuffel.

"Ga me alsjeblieft niet vertellen dat we het hebben over redouane toufick"

Ik slikte en keek hem vol pijn aan. Hij begon te zuchten en keek voor zich uit. "Maak je geen zorgen ik zal dit wel verder regelen. Beloof me dat je me voortaan belt als er iets gebeurt met je?" Vroeg hij. Ik knikte. "Dat beloof ik"

Anass stond op en liep wat rond. "Wat zei hij trouwens?" Vroeg ik en keek naar mijn telefoon. "Hij ging me kapot maken" zei hij en lachte in zich zelf. "Anass dit is niet grappig. Hij heeft een duister verleden en kan ons elk moment wat aan doen!" Riep ik boos. "Hij krijgt mij niet klein." Zelfverzekerd keek hij me aan.

"Wat moet ik nu doen?' Vroeg ik. Hij gaf me mijn telefoon. "Je negeert hem, telkens als hij je iets stuurt app je het naar me toe. Ik zal je beschermen yasmina geen zorgen." Kalmeerde hij me. Ik knikte en greep naar mijn tas. "Ik kan maar beter gaan voordat mijn moeder te weten komt wat er is gebeurt op werk" zei ik waarop hij begrijpend knikte. "Ik breng je wel naar je werk en dan kan je met jouw auto weer terug naar huis. En yasmina. Doe gewoon normaal. Doe alsof er niets is gebeurt want wie weet heeft die yassine contact met redouane en houdt hij je in de gaten." Waarschuwde hij me.

Ik knikte en liep achter hem aan naar zijn auto toe. Hij bracht me terug naar mijn werk en nam via daar afscheid van hem. Het was zo moeilijk om weg te gaan wetend dat ik elk moment gewoon gevaar loop. Als ik bij anass ben voel ik me altijd zo veilig en rustig. Ik stap met een zucht de auto in en rij naar huis.

Ik parkeerde voor de deur en liep naar binnen. Ik zag mijn vader aan tafel met redouane en voelde mijn hart haast zakken toen ze me beide aankeken. "Waar was je?" Vroeg mijn vader boos. Ik slikte en besloot hem te negeren. "Waar was je?!" Riep hij boos en sloeg op tafel. Geschrokken keek ik hem aan. "Op werk" zei ik kort af. "Je liegt!" Geschrokken keek ik achterom waar ik yassine zag staan. Verward keek ik om me heen. Wat is er aan de hand?

"Wat doe je hier!" Riep ik boos en liep op hem af. Al gauw trok redouane me terug en hield hij mijn armen vast. "Rustig jij" zei hij boos. Vol ongeloof keek ik naar mijn vader. "Laat je ze me zo behandelen?" Vroeg ik. "Na wat je hebt gedaan op werk wel ja. Je kan je blijkbaar niet gedragen en dat stelt me enorm teleur. Ik weet echt niet wat er aan de hand is de laatste tijd maar zo ken ik mijn lieve dochter niet meer!" Zei hij met tranen in zijn ogen.

Het deed me zo veel pijn om te zien dat mijn vader zo wat verblindt was door alle leugens die redouane hem vertelde.

"Yasmina hoe vaak moet ik het nog zeggen? Neem afstand van anass. Hij is niet goed voor je" vervolgde hij. "En hoe weet jij dat? Kan jij door me heen kijken? Luister nou eens voor een keer naar je dochter in plaats naar een random man die mijn hand komt vragen!" Riep ik huilend. Redouane liet me eindelijk los en duwde me zachtjes op de bank. "Ik blijf me maar vertellen dat hij slecht voor me is en toch negeer je alles wat ik zeg. Hoe kan ik het je bewijzen als me de kans er niet voor geeft? Ik ken anass al jaren en jij laat hem vallen voor een jongen die me maar 1 keer heeft gezien en gesproken?" Vroeg ik huilend aan mijn vader.

Hij keek naar redouane en yassine en vertelde ze dat ze moesten gaan. Ze vertrokken meteen en mijn vader kwam voor me zitten. "Yasmina. Vertel me gewoon eerlijk wat er aan de hand is. Ik ken redouane zijn familie jaren. En ja ze hebben een naar verleden gehad maar dat zegt niet dat ze niet zijn verandert" zei hij zacht. Voor even voelde ik wat hoop maar helaas moest mijn vader dat weer verpesten. "Vertel me wat anass je allemaal aandoet om voor hem te liegen" vervolgde hij zijn zin.

Ik kon mijn oren niet geloven. "Papa. Alsjeblieft hoe vaak moet ik het nog zeggen. Anass doet me niets hij beschermt me juist!" De tranen rolde inmiddels al over mijn wangen. Ik was zo boos geworden.

"Yasmina ik ga de discussie niet meer met je aan. Morgen gaan we naar redouane toe om alvast wat dingen te regelen voor de henna. Als je maar ook iets probeert te doen dan regel ik wel met anass af op een andere manier" vertelt hij en staat op. Hij kijkt me kort aan en loopt dan weg.

Snikkend bekijk ik mezelf in de tv en veeg ruw mijn tranen weg.

Als hij me niet gelooft dan zorg ik wel voor bewijs!

Vote, share and comment!
Vergeet me niet te volgen liefiesss!
Kunnen we de 30 stemmen halen???