Shadow Lady

Chapter 26

"AMERIE!!!"

Binitawan ni Amerie ang arnis nang marinig ang malakas na pagtawag sa kanya. Sumilay kaagad ang ngiti sa kanyang mukha nang matanaw ang papalapit na si Krishna. 

Naging malaking kabawasan sa kabigatan sa dibdib ang pag-amin niya dito tungkol sa kanyang pagkatao. Nabawasan na naman ng isang Gadian ang di niya kailangang pagsinungalingan. Medyo humusay na rin siya sa pisikal na pagsasanay sapagkat sa tuwing  may pagkakataon ay lihim siyang tinituruan ni Krishna. Imbis na maging hadlang ang di nila pagiging magka-uri ay naging mas malapit pa sila lalo.

Humahangos si Krishna at habang tumatakbo papalapit sa kanya. Hinugot siya nito sa grupo ng mga Delica. Dinala sa lilim ng isang malaking puno ng Maple kung saan sila lamang ang naroroon. Mukhang may importante itong sasabihin.

Nang matiyak nitong walang ibang nasa paligid, nagningning ang mga mata nito sabay ngumiti nang malapad. "Sa maniwala ka o hindi meron akong napakagandang balita!" bulalas nito.

Tumugon ng tipid na ngiti si Amerie. Nasabik din  siya pero wala siyang ideya kung ano ang posibleng magandang balita na maririnig. 

Lumapit sa kanyang tenga si Krishna. "Galing ako kagabi sa Laguerto," medyo may kapilyahang bulong nito.

Nanlaki ang mga mata niya. "Tumakas ka na naman!" Bigla siyang nag-alala. " May nakalaban na naman ba kayong mga Refurmos at ipagmamalaki mong natalo mo sila! Yan ba ang ibabalita mo?" Sa halip na mutuwa sa nalaman ay nadismaya pa siya.

"Hindi," kalmado at ngingiti-ngiting sagot ni Krishna. Humalukipkip ito at pangusu-nguso pa. 

"Kung ganun anong ibabalita mo?" taka niya.

"Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko," namimilog ang mga mata at halatang pinapasabik pa siya nito lalo. "Habang enjoy na enjoy ako sa aking pagshoshopping ay bigla akong napalingon sa telebisyon-"

"Krishna kapag di mo pa sinabi bubuksan ko na ang telekinesis ko sayo!" inip na banta niya.

Tumawa ito. "Eto na eto na sasabihin ko na. Ihanda mo ang yung sarili. Lalo na yang puso mo!"

"Ano nga?!"

"Nasa Laguerto si Bradley Candor!"

Napapanganga siya. Ilang sandaling tumigil ang kanyang mundo . Naramdaman ang biglang pagkagising ng mahinahong dibdib, ang unti-unting paglakas ng pintig nito.

"Ano? Nagulat ka? Wala kang paglagyan ng saya ngayon sa nalaman mo?" tukso ng kausap.

Kumurap siya at biglang natauhan. Di pinahalatang naapektuhan siya sa narinig. Maaring niloloko lamang siya ng kaibigan. Siguro ay nais lamang nitong maging masaya siya kahit pansamantala. Akala siguro ay basta-basta na lamang siya maniniwala.

Tumawa siya nang mahina. "Paano naman mapapadpad si Sir Bradley sa Laguerto ni hindi niya nga siguro alam na may ganitong lugar sa mundo? Binibiro mo lang ako Krishna. Nanahimik yung tao sa Holywood tapos biglang mapupunta dito. Pareho nating napanood noon sa balita kung gaano kaabala yung tao sa trabaho at lovelife niya tapos ngayon sasabihin mong andito siya sa Laguerto."

Minabuti niyang humakbang palayo at bumalik sa pagsasanay kesa makinig at umasang may katotohanan ang balitang natanggap. Hinila siya pabalik ni Krishna.

"Nasa Laguerto nga siya!" giit nito. "Napanood ko siya sa balita. Siya at ang mga artista ng pelikula niya ay laman ng mga balita sa buong Laguerto. Andidito sila para magshooting. Miminsan lang may umapak na sikat na personalidad sa Laguerto kaya di nakapagtatakang maging usap-usapan sila sa buong lungsod!"

Lalong lumakas ang kabog sa dibdib niya nang makita sa mga mata ng kaharap na tila hindi nga ito nagsisinungaling.

"Kung ayaw mong maniwala, tingnan mo ang laman ng utak ko. Hanapin mo ang sandaling napanood ko si Bradley Candor sa balita," giit ni Krishna.