Siyah İnci [Sekai]

17.Bölüm Yeni Soru İşareti

-Bölümde smut vardır.-

Jonghyun kaşlarını çatarak,bakışlarını derinleştirdi. "Sen...hatırlamıyor musun?" O sırada acısız bir şekilde insana dönüşmüştüm. Çırılçıplak bedenimi anında saran Jonghyun'un sıcaklığı ile iyice yelesine sokuldum.

"Acaba kurt halinle hatırlamıyor musun?" Benden hemen sonra dönüşen Jonghyun merakla sormuştu."Neler oluyor?" Biz konuşurken insan olduğu için hiçbir şey anlamayan Taemin merakla sordu. "Kai Joyhun'u hatırlamıyor." Jonghyun şaşkınlığını üzerinden atma gereği duymadan söylemişti. "Kai mi Jongin mi?"

"Kai dedim ya Taemin." Jonghyun kaşlarını çatarak sebebini düşünmeye çalışırken sordum. "Taemin iki haliyle de hatırlayabiliyorken ben neden hatırlayamıyorum?" Taemin dudaklarını büzüp pür dikkat Jonghyun'a odaklanırken Jonghyun yanıtlamıştı."Ben de onu düşünüyorum işte."

İnce ve çıplak belimi saran ellerinin biri ile saçlarımı okşarken yanıtladı."Acaba Joyhun'un vampir olması ile ilgili olabilir mi?" Minho olumsuz anlamda başını salladı ve çıplak sevgilisine sokuldu. "Saçma gözüküyor." Taemin kendi kendine mırıldanmıştı.

"Her neyse size dönüşmeyi öğreteceğiz hadi." Jonghyun'un dediği üzerine ikimiz de aletimizi kapatarak yere çöktük. "Şimdi içinizdeki kurtla telapatik yönden konuşmanızı ve onu dönüşmek için ikna etmenizi istiyorum. Onu en iyi siz tanıyorsunuz."

"Pekala Kai...Hadi lütfen."

"Bir şey soracağım, Joyhun yakışıklı mı?"

"Şimdi sırası mı?" İçimden küfürler ederek gözlerimi sıkıca yumdum.

"Sensin göt, mal! Bana ettiğin küfürler senin için de geçerli." Bu Kai neden bu kadar gevezeydi?

"Neden sen bana dönüşürken canın acımıyor da,ben sana dönüşürken benim acıyor?" Homurdanarak sormuştum.

"Çünkü ben özelim."

"Hayır sen tam bir götsün. Çek egonu da seni göreyim."

"Ahahaha diyene bakınız...Ben senim."

"Dönüşecek misin artık!" Sinirle bağırmam eşliğinde korkunç derecede acı verici bir şekilde dönüşmüştüm. Yanımda benden önce dönüşüp bana hava atan Taemin'e gözlerimi devirip hayranlıkla, kusursuz bir şekilde dönüşen Jonghyun'u izledim.

Birkaç denemeden sonra içimizdeki kurta alışmıştık. Veya içimizdeki insana mı demeliydim? Onunla telapati kurmak muazzam bir şeydi. Ömrüm boyunca kimse olmasa bile yalnız kalmayacaktım. Gerçi Taemin beni hayatta yalnız bırakmazdı. Tek sorun Joyhun'u bir türlü hatırlayamayan balık hafızalı Kai'ydi.

###

Jongin'i çınar ağacının altında beraber uyuduğu oğlanla gördüğümde ne hissettiğimi tam olarak kestirememiştim. Sadece dolunay yaklaşıyordu.Esmerin kurt halini görebilmek umudu ile sınırdaki çınar ağacına gitmeye karar vermiştim. Ne mallık ama...

Artık Jongin'in benden ayrılma nedeni gayet açıktı öyle değil mi? Kendimi oyuna getirilmiş hissediyordum. Ama oyuna getirilmek emin olun gram umrumda değildi. Eğer esmer bana geri dönse anında kollarımı açacak bir maldım ben çünkü. Ona kapıldığımı hissediyordum. Kendime yediremediğim saçma duygularım yüzünden de kanına kapıldığımı bahane edip, kendimi kandırıyordum. Böylesi çok daha iyiydi.

Kravatımı bağlamış, beyaz ve titizlikle ütülenmiş gömleğimi büyük bir zariflikle üzerime geçirmiştim. Altıma giydiğim siyah dar paça klasik pantolonum ve siyah spor çizgili ceketimle çok asil olduğuma şüphe yoktu. Sahi ben neden böyle özenerek giyinmiştim? Tabii ki de esmeri benden ayrıldığına pişman etmek gibi bir amacım yoktu. Sadece canım istemişti olamaz mı yani?