Rastgele Numara | Texting |

2.Bölüm

Nisa'dan

"Nisaaa"

   Annemin bağırarak beni çağırmasıyla korkuyla telefonu fırlattım. Çok korkmuştum. Annemin yanına giderek  "Anne ne bağırıyorsun ya. Ödüm patladı. Bir şey oldu sandım." Dedim.

"Oldu tabi. Proğramım başlayacak. Kardeşin durmuyor. Al parka götür."

"Çok önemli bişey olmuş anne "

"Sus kız anneye çemkirilmez"

"Of anne ya "

"Anneye of da denmez"

"Acaba anne dememin bir sakıncası var mı ? "

"Bi düşüneyim. Hadi neyse diyebilirsin"

"Anne bide dalga geçiyorsun ya " diyerek yerde oturup bizim atışmamızı izleyen 3 yaşındaki kardeşime baktım. Kerem'e.

"Iki dakka bekle üstümü giyip geleyim" dedim ve hızla odama gittim. Üstümü giydim. Tam çıkarken gözüme telefona ilişti. Korkuyla yere fırlatmıştım ki odanın ucunda duruyordu. Bilmediğin bir numaradan mesajlar gelmişti. Garip mesajlar. Ama şimdilik engellemiştim.

Sonra hallederdim. Bu arada adını "BM" diye kaydetmiştim. "Bilinmeyen numaranın" kısaltması. Biliyorum "BN" olması lazım ama o hoşuma gitmemişti. Böylede bir kızdım işte. Annemin "hadi kız program başlayacak" demesiyle gözlerimi devirdim ve hızla telefonu alarak odadan çıktım. Anneme sinirli bir bakış atarak önünden geçtim. Dışarı çıkıp ayakkabılarımı giydim. Dışarı çıktığım için bana gelmek isteyen keremi gözlerimi devirerek kucağıma aldım.

Parka ilk vardığımızda biraz salıncakta birazda kaydırakta oynattım keremi. Sonra kum havuzuna oturtup bende yanına oturdum. O kumla oynarken ona bakmayı bıraktım ve telefonu açtım.
"BM" nin engelini kaldırdım ve konuşmaya girdim. Hala yazıyordu.

BM: Anne ve babamın kavga etmesinden bıktım. (G)

BM: Bu hayattan bıktım. (G)

BM: Onların yüzünden arkadaşım yok. (G)

BM: Bi dk ya. (G)

BM: E sen engeli kaldırmışsın. (G)

BM: Demek tekrar geldin. (Iletilemedi)

BM: Dur gitme. (Iletilemedi)

BM: Ya hep böyle mi yapacaksın ?
(Iletilemedi)

BM: Neyse bugünlük bu kadar yeter. (Iletilemedi)

BM: Iyi günler. (Görüldü)

  Engeli tekrar kaldırdığımda iyi günler dediğini gördüm. Bişey yazmadan telefonu kapattım ve cebime koydum. Kereme bakmamla gözlerim fal taşı gibi açıldı ve hemen ağzına giden elini tuttum. Ama olan olmuştu zaten. Nasıl daldıysam telefona artık, keremi tamamen unutmuştum.

Yüzü gözü kum içinde kalmış, ağzında bile kum vardı. Etrafta bir Çeşme göremeyince şansıma küfrettim. Yanımda para falanda yoktu su almak için. Mecbur eve gidecektim. Annem görmeden keremin yüzünü yıkamalıydım.

Evet arkadaşlar aynı gün 1 saat arayla iki bölüm. Bu bölümde biraz tanıtımın devamı gibi oldu. Bu sefer kızı tanıttık. Artık bundan sonra kurgu yavaş yavaş başlıyor. Bölümde yazım hataları olabilir. Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.
Düşüncelerinizi belirtin. Düşünceleriniz benim için önemli. Görüşmek üzere.