Rastgele Numara | Texting |

8.Bölüm

Herkese selamlar. Eğlenceli bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz.

*********************

Derdim: Hey baksana (G)

Derdim: Matematiğin iyi mi ? (G)

BM: Oo siz mesajda mı atardınız derdim hanım (G)

Derdim: O ne ya ? (G)

BM: Adını bilmiyorum ne yapayım (G)

Derdim: Maşallah çok yaratıcısın (G)

BM: Öyleyimdir. Teveccühünüz (G)

Derdim: Neyse sorumu cevapla sen. Matematiğin iyi mi ? (G)

BM: İyidir ama konuya bağlı (G)

Derdim: YKS hazırlık sorusu galiba. Problem var çünkü. (G)

Derdim: Ve ben problemlerden nefret ederim (G)

Derdim: Aslında matematikten nefret ederim (G)

Derdim: Neyse foto yolluyorum çöz şunu (G)

       Ayağa kalkıp tahtanın fotoğrafını çektikten sonra tekrar oturdum. Tabii bu hareketimle sınıfın dikkatini çekmiştim.

Derdim: Acele et teneffüs bitecek (G)

BM: Hmm çok basit soru (G)

BM: Ama tek bir şartla çözerim (G)

Derdim: Ne şartı ? (G)

BM: Bir daha beni engellemeyeceksin (G)

BM: Ve mesajlarıma cevap vereceksin (G)

Derdim: Bu iki şart yalnız (G)

BM: Senden mesaj kısmını istiyorum zaten (G)

BM: Öbürünü söz verip tutmamıştın (G)

Derdim: İyi çözme ya boş ver (G)

BM: Sen bilirsin (G)

BM: Hd bay (G)

       Kapatmıştı pislik. Saate ve soruya baktım. Son üç dakika vardı. Ve ben bu soruyu hayatta çözemezdim.

Derdim: Of iyi tamam ya (G)

BM: Söz mü ? (G)

Derdim: Söz (G)

BM: Tutmamazlık yapmak yok ama (G)

Derdim: Ben asla sözümü tutmamazlık yapmam (G)

Derdim: O zaman düşünürüm demiştim. Düşündüm. Engelledim (G)

Derdim: Neyse acele et 2 dakika var (G)

BM: Yolluyorum çözmüştüm zaten (G)

Derdim: Oha ne ara (G)

BM: Matematiğimiz İyi çok şükür güzelim (G)

Derdim: Ha bu arada fazla ileri gidersen engellerim (G)

Derdim: Aferin işe yarayabiliyormuşsun. Sağol (G)

BM: Çok sağ ol ya (G)

BM: Övdün mü gömdün mü belli değil (G)

Derdim: Artık kapat da cevabı ezberleyeyim (G)

Derdim: Eğer cevap yanlışsa ömür boyu engellerim (G)

Derdim: Hadi görüşürüz (G)

BM: Bizde yanlış olmaz gardaş (G)

BM: Hadi görüşürüz :):):) (G)

       Son yazdığına güldüm ve cevabı deftere geçirip telefonu kapattım. Bu sırada öğrenci zili çalmıştı. Yani çok az sürem vardı. Bu adamın sorularını ciddiye almamın sebebi arada bize farkettirmeden sözlü yapıp puan veriyordu. Ve kötü yaparsak aileye haber veriyordu. Anne babamla uğraşmak istemiyordum.

      Cevabı deftere 2 kere daha yazarken ezberlemiştim. En iyi ezberleme yöntemlerimden biriydi yazmak. Diğeri de duymaktı. Hoca geldi sınıfa ve ayağa kalktık.

"Herkes otursun. Sen tahtaya gel Nisa"

"Peki hocam" dedim. Hocanın yüz ifadesine bakılırsa soruyu çözemeyeceğimi düşünüyordu. Çünkü matematikte sınıfın en kötülerinden biriydim. Hatta en kötüsüydüm yani.

Ama bu adama şaşırtıp yüzünü kızartmak istiyordum. Hadi bakalım BM. İnşallah cevap doğrudur. Yoksa benden çekeceğin var.

Yaklaşık 1 dakika soruyu çözerken herkes dikkatle izliyordu. 1 dakika sonra çekildim ve kalemi hocaya uzattım. Yaklaşık 1 dakika bana ve tahtaya baktı şaşkınca.

"Hocam kalem"

"Ha" Ha ne ya.

"Kalem hocam. Artık yerime geçebilir miyim ?"

"Tabi geç"

     Yerime sevinç içinde oturdum. Ne kadar söylemek istemesem de BM'ye minnettardım ve sanırım ilk kez arkadaş ediniyordum. Ve bu arkadaş tanımadığım yüzünü bile görmediğim biriydi.

Evet arkadaşlar. Sizce bölüm nasıldı. Kitap güzel mi? Hoşunuza gidiyor mu ? Yorumlarınız benim için gerçekten önemli. Kendinize iyi bakın. Görüşmek üzere.